Manie Manie

Ik heb Manie Manie naar aanleiding van de trailer gekocht. Het ziet er intrigerend en veelbelovend uit, zelfs voor diegenen die niet veel ophebben met anime.
Zonder voorkennis en weinig tot geen verwachtingen, heb ik met grotendeels onbevooroordeelde blik naar deze anime-mix gekeken.
En misschien is dat ook een goede tip voor degenen die deze film van plan zijn te kijken. Al hebben de drie afzonderlijke verhalen wel degelijk een verhaallijn, als toeschouwer zit je te wachten op een logisch en helder verband tussen die drie verhalen onderling. Misschien is die er niet maar je blijft er toch naar uitkijken. En dat kan vrij storend werken.
Als introductie in het anime-genre is het zeker een aanrader. Let wel: voor diegenen die voor het eerst met dit genre kennismaken, wordt je wel meteen het diepe ingegooid.
Als kijker blijf je je afvragen wat de titel betekent: nergens staat er een verklaring voor, althans voor het Nederlandse publiek. Niet op de hoes van de DVD, en in de film zelf zijn er naar mijns inziens ook geen verwijzingen te vinden. Dat vind ik toch wel een groot minpunt. Voor zo'n experimenteel en ambitieus project heeft de kijker toch wel behoefte aan iets van houvast.
De drie verhalen zijn in principe wel duidelijk. Maar aangezien men heeft besloten deze verhalen bijeen te brengen, ligt het in de lijn der verwachting dat de verhalen met elkaar te maken hebben. Het enige wat de drie verhalen echter met elkaar verbindt, zijn de drie afzonderlijke regisseurs die samen zijn gekomen om er een speelfilm van te maken.
De voor velen herkenbare melodie van Erik Satie, Gymnopedie No.1, is mooi gekozen voor Manie Manie: dromerig en futuristisch tegelijk.
Manie Manie werkt geestverruimend en stimuleert de verbeelding. Al is het soms verwarrend, het laat je niet snel los.