Met kraai heen en hond terug

"Met kraai heen en hond terug" leest ongelofelijk vlot van de eerste pagina tot het einde - wat men eigenlijk van een non-fictie boek niet zomaar zou verwachten. En het eindigt zoals een krimiroman begint... eigenlijk neig ik niet verder te schrijven, maar hard te roepen: zelf lezen, zelf lezen!

Het boek is met een getrainde pen geschreven, met mensenkennis (het hoofdpersonage wordt pertinent geanalyseerd en de auteur toont inzicht in diens relaties met zijn ouders), met nuchterheid en toch... is er niks bijgefantaseerd, naast de kale feiten? Deze vraag is moeilijk te beantwoorden.

De Zweedse auteur laat zien dat hij een talentvolle en ervaren zinnenschrijver in het Nederlands is, met een uitstekende kennis van de uitdrukkingen.

Last, but not least: de kaft van het boek is een kunstwerk.

Ja, ik raad dit boek aan. Zeker weten!

In 1554 werd in Spanje de eerste baanbrekende misdaadroman gepubliceerd: "Het leven van Lazarillo de Tormes, zijn voorspoed en tegenslagen". Voor het eerst in de geschiedenis kwam geen edelman, maar een gewone man aan het woord; geen ridder die trouw zweert aan de koning met zwaard en lans, maar een arme man die zich met kunsten, verraad en listigheden een fortuin verschaft. -----------------------------------------------------------------Lukas Joel (NL) voegt zich naadloos in deze eeuwenoude literaire traditie met zijn non-fictieboek "Met kraai heen en hond terug" - maar nu vanuit het perspectief van een reddende buitenstaander. Joel houd kantoor als honorair consul van Zweden in Groningen. Hij baseerde dit boek, waar hij zelf de hoofdrol in speelt, op zijn waargebeurde ervaringen als consul. -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Het verhaal begint bij de bejaarde Johan die hem op zijn kantoor bezoekt en vertelt over de wanhopige situatie van zijn zoon Dolf in Zweden. Lazarillo, de krantenjongen die miljonair werd, is in dit boek aanwezig in de vorm van de Zweedse Anika, die met listen Dolf leegrooft. Vader Johan wil dat Joel meegaat naar Zweden om te voorkomen dat zijn enige zoon niet alleen zijn bezittingen, maar ook zijn leven zal verliezen. Joel raakt meegesleept in deze verwikkelingen welke hem langzaam transformeren van consul naar een soort privé-detective.-------------------------------------------------"Johan heeft mij de afgelopen weken zo vaak gebeld met de vraag wanneer ik kan komen, dat ik mij eigenlijk een beetje onder druk gezet voel, ofschoon ik de toezegging om te helpen uiteraard volkomen op vrijwillige basis heb gedaan." (p.40).------------------------------------------------------------------------Het bleef niet bij één reis. Lukas Joels boek is tot stand gekomen op papier in Noord-Zweedse hotels. Door deze schrijfstijl is het verhaal voor de lezer vaak net zo spannend als voor Joel destijds.--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------"Maar niet getreurd, want ergens was deze Spartaanse accommodatie prima geschikt om in alle rust mijn bevindingen aan het papier toe te vertrouwen. Er was niets dat me daarvan af kon leiden. Er was geen kast, dus werd mijn koffer mijn kast. Ik maak me gereed voor een eerste ontmoeting met de man voor wie ik hier gekomen was." (p.52)-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Ieder hoofdstuk bevat cliffhangers en nieuwe onthullingen die mijn nekharen recht overeind deden staan. Niemand, ook Joel niet, blijkt veilig te zijn voor roverij. Verhalen zoals deze kunnen klinken als geklaag en achterklap, wat de lezer in een ongemakkelijke positie zou plaatsen. Joel laat zijn mening over het verloop van de gebeurtenissen duidelijk doorklinken, zonder daarbij zijn diplomatie te verliezen. Dat luchtte me op. Ik vind het verhaal vermakelijk en educatief. Joel geeft uitleg bij alle economische aspecten van de misdaad en laat waar nodig zijn fantasie het werk doen. De hoofdstukken zijn verrijkt met anekdotes welke soms onnodig zijn voor het plot, zoals een opsomming van de maaltijd. Dat vond ik ergerlijk, want dit doorbrak soms de spanning van het misdaadverhaal op een wel erg nuchtere manier. Al met al is Joels schrijfstijl overtuigend, en ik zou dit boek aanbevelen aan iedereen die dol is op detectives en/of geniet van een realistisch gevecht tussen goed en kwaad.