Overal boeddha's en hoe ik geen verlichting bereikte

Ik heb het boek met veel plezier gelezen. Ik vond het dapper dat je jezo kwetsbaar op stelt en je proces te delen met de wereld. Ik vond het mooi om te zien hoe een vers vergeleken werd met de realiteit. Hoe de wereld ervaren wordt en hoe je vast kan zitten in oude systemen of gewoonte. Het heeft me echt tot nadenken gezet. Hoe groot is mijn ego niet en hoe graag wil ik gehoord worden en bevestigd in of ik goed ben of doe. Dit boek is in feite een tree van een hele trap vol treden. Ik zou het vervolg wel willen lezen. Hoe je het hebt los gelaten, de bevestiging krijgen.
Oude gewoonte zijn niet zo snel zichtbaar. Het kost een hele tijd om ze te 'zien'.
Bedankt voor het delen

Het boek overal boeddha's is grappig, informatief en vooral erg eerlijk. Het geeft een uniek kijkje in de menselijke geest. Moeilijk voor sommige mensen om toe te geven, maar we zijn niet allemaal perfect. Verre van dat. Ik heb ervan genoten en zou het boek aan iedereen aanraden! Ook aan mensen die niet specifiek in het boeddhisme zijn geinteresseerd.

Ik heb het boek 'Overal Boeddha's' in één adem uitgelezen. Het is een heel toegankelijk en inzichtelijk boek voor zowel boeddhisten als niet-boeddhisten. De schrijfster legt als het ware de acht verzen van Langri Thangpa naast haar werkelijke ervaringen in een Tibetaans klooster in Nepal. De verzen leken in eerste instantie zo helder. Als je zijn adviezen zou volgen, dan word je heel gelukkig. Maar Hageman laat heel duidelijk zien hoe moeilijk het eigenlijk is om zulke 'simpele' lessen te volgen, zelfs als je omringd bent door boeddhisten. Want zo moeilijk als het voor jezelf is om die lessen te volgen, zo moeilijk is het natuurlijk ook voor een ander. Het boek zit vol met hele herkenbare voorbeelden die iedereen eigenlijk elke dag wel tegenkomt... Maar het is geen belerend boek, de zelfspot van de schrijfster is juist heel grappig.

Zeer verhelderende, amusante en ongewild westerse blik op het Boeddhisme. Vol nuances en persoonlijke terechtwijzingen. De illusie geluk na te jagen leidt misschien tot evenveel verbittering en teleurstelling als het najagen van statussymbolen in het westen, maar leidt tot veel meer inzicht in jezelf. Dat beschrijft Hageman fraai en aannemelijk, zonder zichzelf te sparen. Ik begrijp werkelijk niets van de twee reviews die waarschuwen tegen het boek. Het is misschien uiteindelijk iets te veel van hetzelfde, maar het boek blijft vaart houden en als lezer ben je wel degelijk getuige van een ontwikkeling.

Ik had hier toch echt wel veel meer van verwacht. Het einde vond ik wel heel goed, waarin ze het één en ander uitlegt over zoektocht naar geluk. Maar voor de rest vond ik het een drama..... Verder is het alleen vanuit haar oogpunt geschreven en op mij kwam dit over dat iedereen tegen haar was, zowat iedereen had wel tegen haar gelogen en draaide haar een loer? ...Ik zou wel eens de andere kant van de mensen uit het verhaal willen horen. Kwam op mij allemaal onrealistisch over. Wat niet wil zeggen dat ik vind dat we allemaal mensen zijn, met onze goede kanten en slechte kanten, of je nu boeddhist, monnik, leek, abt, acteur bent. En diepgang zoals op de achterkant staat, nou dat viel ook erg tegen.

mis alle diepgang. blijft alsmaar aan de oppervlakte en wordt eenvoudigweg oervervelend op den duur. hoofdpersoon beweegt zich onophoudelijk in de dramadriehoek waarbij haar posities varieren van slachtoffer, aanklager en redder. baatzuchtig !!! leest als story of prive. geen essentie. veel drama in de marge.