Papierwerk

We krijgen gelijk een hartelijk welkom in Hef zijn leven met de intro track 'Tot en Met'. Hef doet wat je van hem gewend bent, of je dit nu begrijpt of niet. We nemen op dit album een kijkje in zijn 'wereldje' op de eerste tracks. Van diefstal op 'Kluis', zijn leven in de 'hood' op 'Hoodshit' of hoeveel de man op een dag rookt op 'Stoomtrein'. Of het origineel is, dat valt te betwisten maar feit is wel dat het allemaal lekker klinkt. Hef zijn stem neemt je mee op een slome doch relaxte flow waardoor hij je daadwerkelijk weet mee te nemenin zijn wereldje.

Persoonlijker wordt het op 'Kutleven'. Kennelijk heeft Hef toch niet genoeg verdient aan zijn huidige carrière, waardoor hij toegeeft dat het nu allemaal toch wel weer wat krapper wordt in Hef zijn kas. Ook al klinkt het allemaal vrij negatief op dit nummer, het is wel een verademing om Hef eens wat openhartiger te horen rappen. Het houdt hem duidelijk bezig en ook op 'Hoogvliet' zet hij samen met broeder Crooks dit thema voort. De track 'Beefen' is weer even wat stoerder, maar dit wordt hem vergeven door het dope refreintje. De tracks worden opgevolgd door liefdestracks. Nou ja, liefde, het is net hoe je het bekijkt. Vanuit de ogen van Hef is het toch allemaal wat vrouw-onvriendelijker. Eerlijk is eerlijk, dit siert de rapper absoluut niet. 'Dushi' kan er nog mee door, maar op 'Ze Weet Het' is het toch wel erg makkelijk allemaal.

Het is genoeg geweest met de sentimentele onderwerpen, voor zover je ze zo kunt bestempelen. 'Niet Huilen Voor Me' begint erg lekker, op een heerlijke beat met samples die naar dubstep neigen. Tof, alleen lijkt het alsof Ark collega Turk daar niet helemaal mee uit de voeten kan. Vooral in het begin lijkt de rap geschreven met haperingen, Turk pakt het daarna wel op maar het laat een wat wrange nasmaak achter. 'Stapel Op' doet het beter, met Reverse en Adje. De productie staat garant voor een hitje, de tekst van Reverse is echter beschamend te noemen. Als de massa deze simpele ABC's raps slikt, dan is het treurig gesteld in hiphoppend Nederland. Adje pakt het gelukkig samen met Hef beter op, maar het is zonde dat ze Reverse zijn ding hebben laten doen. Laat hem voortaan achter de knoppen, daar is hij beduidend beter in. Mannen die het wel kunnen, zijn The Opposites. 'Drink Van Me' is een uitschieter, puur omdat de rappers zichzelf niet zo serieus nemen. Een ware party-track en het was een goede keuze van Hef om ze mee te laten doen.

Het is erg lastig te beoordelen, dit album van Hef. 'Papierwerk' staat namelijk bomvol met moddervette producties en ook Hef zijn flow en raps zijn gewoon erg lekker. Eerlijk, dit luistert heerlijk weg in je auto, of als je aan het chillen bent met vrienden op een vette geluidsinstallatie. Echter, Hef is inmiddels uitgegroeid tot een rapper die zeer populair is bij de jeugd. En hier wringt het. Kids en pubers zullen opkijken tegen de manier van leven van Hef, ze zullen het ambiëren, omdat velen niet beseffen wat dit allemaal met zich meebrengt. Hef beseft dit duidelijk, want hij beschrijft het ook in zijn tracks. Toch weet hij de criminele, vrouwonvriendelijke en zogenaamde 'hood' bezigheden te romantiseren, terwijl juist hij hier invloed op uit zou kunnen oefenen bij de jeugd. En dit werd eerlijk gezegd wel verwacht op 'Papierwerk'. Gemiste kans, maar het zal Hef waarschijnlijk een rotzorg wezen. Maar eerlijk is eerlijk, productioneel gezien is dit een topplaat, waar velen nog van kunnen leren. Nu moet Hef nog beseffen, dat ook hij de jeugd wat kan leren.