Pushing Daisies - Seizoen 1

Niet iedereen zal de vaak wat zwarte humor van Bryan Fuller (tevens de bedenker van 'Dead like me') kunnen waarderen, maar persoonlijk vind ik Pushing Daisies een geweldige serie!

Het concept dat de jonge taartenmaker de doden tot leven kan wekken (maar dat dit uiteraard wel zijn tol eist) is een geweldig uitgangspunt. Er komt veel dood voor in de serie, maar de manier waarop deze scenes worden aangepakt zorgt ervoor dat het desondanks erg luchtig en humoristisch blijft, al zit er tevens veel diepgang in de serie. Ook de originele karakters (zoals de exentrieke tantes van Chuck) en de leuke, vaak kleurrijke settings (o.a. een taartenwinkel in de vorm van een gigantische taart) maken het plaatje af.
De sfeer wordt ook echt gezet door Britse vertelstem, die naast de essentiële informatie steevast de meest onzinnige details toevoegt. Dit is echt een geweldige toevoeging aan deze toch al zo geniale serie!

Al met al, een heerlijke serie als je de flauwe, vaak wat zwarte humor wel kunt waarderen.

Pushing Daisies is een van de beste series die ik ooit heb gezien. Het concept is briljant. Een taartenmaker die de doden met een simpele aanraking weer tot leven kan wekken en daar uiteindelijk aan verdiend omdat hij ze vraagt door wie ze vermoord zijn en daar krijgt hij geld voor. Het karakter Olive Snook vind ik zelf geniaal. De actrice, Kristin Chenoweth, heeft dan ook een Emmy Award© voor deze rol gekregen. Deze serie is een aanrader en zeker de moeite waard om te kopen.

Het is een serie die heerlijk romantisch is en soms té mooi om waar te zijn.

Het is echt een geweldige serie ik zou hem zo aanraden aan iemand die van humor en lee pace houdt de personages zijn zo grappig en niet alledaags ik hield al van de serie vanaf de eerste 10 minuten van de serie gezien te hebben

Ontzettend leuk en hoe hebben ze het toch bedacht, het verrast je elke aflevering weer. Erg grappig. Er komt ook nog een seizoen 2. Daarna is het helaas afgelopen.
Chi McBride speelt een geweldige rol.

Kleurrijk, zwartgallig, vrolijk, dromerig, grappig, vermakelijk en romantisch.
Niet echt geschikt voor mensen die van hele realistische drama's houden. Of misschien juist wel, omdat deze serie zo feelgood is (ondanks het aantal doden per aflevering) dat je er vrolijk van wordt.
Whodunnit-met een twist(je), personages als Emerson en Olive zijn hilarisch, je voelt mee met Ned en Chuck die elkaar nooit mogen/kunnen aanraken en de kleurrijke vormgeving met jaren '50-invloeden steelt de show.

Een zeer originele comedy, leuk en verrassend.

De manier waarop het verhaal van Pushing Diasies vertelt wordt doet denken aan de klassieker Amélie. De afleveringen verrassen keer op keer met hun sprookjesachtige setting en het originele verhaal. Fans van Tim Burton (Alice in Wonderland) zullen deze serie qua visueel werk sowieso zeker waarderen.
Ik ben fan!