Reigers vlucht

Om de vrede tussen de twee keizerrijken Yuan en Yumatan te bewaren, wordt de jonge prinses Mei Lin uitgehuwelijkt aan de broer van de keizer van Yumatan, Akechi Sadeyasu. Ze wil niet met hem trouwen, maar dit heeft haar vader buiten haar weten om geregeld. Via de paleisdienaar Cang Lu komt ze erachter dat haar broer, Wen De, haar verloofde wil vermoorden. Ze wil hem waarschuwen, maar wie kan ze vertrouwen? Dan wordt er een dubbele moordaanslag gepleegd op de keizer en op het leven van Mei Lin. Mei Lin weet het paleis te ontkomen en samen met Cang Lu probeert ze haar verloofde te bereiken en hem te waarschuwen voor de plannen van haar broer. Kan ze hem op tijd bereiken?

Reigers vlucht is het debuut van Sophie Lucas. Het verhaal speelt zich af in landen en een cultuur die gebaseerd is op China en Japan. Deze sfeer weet de schrijfster goed over te brengen op de lezer. Het is een mysterieuze cultuur, waarin eer en omgangsvormen ontzettend belangrijk zijn. Voor in het boeken zit een kaart van Yuan en de omliggende landen. Zo krijg je een beter beeld van deze wereld. Dit is eigenlijk ook het enige fantasyaspect in het hele verhaal, deze Oosterse wereld. De mensen zijn wel erg spiritueel ingesteld en aanbidden verschillende goden, maar er komen geen draken of magie in het verhaal voor.

Mei Lin maakt een grote persoonlijke ontwikkeling door. Van meisje naar vrouw en van verwend nest naar een persoon die oog heeft voor anderen en voor het grote geheel. Door deze veranderingen wordt ze juist ook menselijk en begin je haar keuzes te begrijpen. Cang Lu veranderd ook op weg naar Yumatan. Hij is half verliefd op Mei Lin, maar weet ook dat het tussen hen nooit iets kan worden. Zijn paranormale gave, zijn gouden ogen en zijn blauwe haar worden toegewezen aan de goden, maar ik begreep niet wat zijn gave nou precies inhield. Dat was mij totaal niet duidelijk.

De cover en de titel passen goed bij het verhaal. De cover is mysterieus en geeft de sfeer van het verhaal ook weer. De titel komt verschillende keren terug in het verhaal. Het verhaal is onvoorspelbaar, spannend en mysterieus en eindigt op een andere manier dan verwacht. Ik hoop nog meer te mogen lezen van Sophie Lucas!

Geschreven bij Reigers vlucht

Een zeer spannend en mooie geschreven boek.
Zeker de moeite waard om dit te boek te lezen

Lucas weet de oosterse oude wereld mooi neer te zetten. De personages zijn in het eerste deel wat vlak, maar krijgen al snel meer diepgang door de omstandigheden en ontwikkelingen. Lucas weet de groei van de personages tot het einde goed te volbengen. De koele prinses breekt en de liefde overwint. Zoetsappig? Nee, helemaal niet er zit genoeg, bloed, verraad en gruwelheden in.

Geschreven bij Reigers vlucht

Een spannend boek, dat je niet kunt weg kunt leggen. Sophie Lucas was voor mij een onbekende schrijfster. Ik kijk al uit naar een volgend boek.

Na het lezen van het spannende verhaal De nacht van de kraaien keek ik uit naar het boek Reigers vlucht. Sophie Lucas is een goede schrijfster, maar ze stelde mij teleur. Je volgt het verhaal van de dochter van de keizer Mei Lin. Hoe ze betrokken raakt in een complot om de troon en hoe ze alles kwijtraakt. De sfeer heeft ze goed getroffen. Een Oosterse sfeer, je waant je zo aan het hof van een Chinese of Japanse keizer, maar wel met een Westerse toon. De hoofdfiguren reageren te Westers. Dat is niet storend voor het verhaal. Het maakt het wel tot een goede mix tussen Oosterse sferen en aankleding en Westerse ideeën en idealen. Maar wat ik miste in het verhaal is meer mysterie en verwondering. De gave van Cang Lu had meer aan bod kunnen komen. Ik miste echt het fantastische element in het verhaal. Nu is het vooral een verhaal geworden van verwikkelingen aan het hof, machtsstrijd, een vlucht met ontberingen, en dan de eindstrijd. Zeker op het eind komt er actie, maar dit verhaal had zo geplaatst kunnen worden in het verleden van onze wereld. Sophie heeft de figuur Cang Lu, een kind dat behept is met gaven, opgevoerd. Maar ze heeft Cang Lu niet genoeg uitgelicht. Als ze er meer aandacht aan besteed, meer ruimte gegeven had in het verhaal, dan was het verhaal voor mij interessanter geworden. En ik vind dit eeuwig zonde van de wereld die geschapen heeft en de prettige schrijfstijl die ze heeft.