Revell Vliegtuig "Battle of Britain" - Bouwpakket - 1:72

De legendarische Slag om Engeland betekende een keerpunt in de Duitse expansiedrang tijdens de Tweede Wereldoorlog. In voorbereiding op de invasie begon de Duitse Luftwaffe tijdens de zomermaanden van 1940 met massale aanvallen op Britse steden en RAF-vliegvelden. Voor de eenzame verdedigingsstrijd waren er slechts 700 Spitfires en Hurricanes ter beschikking, meestal gevlogen door erg jonge en onervaren piloten. Het jagercommando van de RAF beschikte op 1 juli 1940 over minder jachtvliegtuigen en piloten dan de Luftwaffe. Daarom werden tot in september 1940 voor de luchtverdediging vooral kleine formaties ingezet, om op die manier altijd over voldoende reserves te kunnen beschikken. Bij de aanvallen op Engelse schepen en havensteden verloor de Luftwaffe tot het begin van augustus al meer dan 300 vliegtuigen. Het behalen van het luchtoverwicht in het zuidelijke Britse luchtruim gold als de basisvoorwaarde voor een succesrijke invasie. De leiding van de Luftwaffe was ervan overtuigd dat de jachtverdediging van de RAF door een slijtagestrijd kon worden vernietigd. Het was de bedoeling om de jachtsmaldelen van de RAF tot vechten te dwingen en ze te vernietigen. Sinds 1937 waren er langs de Britse kust radarstations opgesteld, waarmee aanvliegende Duitse bommenwerperformaties vroegtijdig konden worden ontdekt. Via de radio werden de jachtvliegtuigen dan naar de vijand gestuurd. Maar de Luftwaffe-leiding onderschatte de doeltreffendheid van het systeem. De „Adlertag“ van 13 augustus 1940 was de start van een reeks grootschalige aanvallen tegen RAF-installaties, radarposten langs de kust en steunpunten van de Royal Navy. Vanaf 7 september verplaatste het zwaartepunt van de bommenwerperaanvallen zich naar Londen, waarbij vooral de He 111 en de Ju 87 gebruikt werden. Nu vielen voor het eerst grote formaties Britse toestellen de aanvallers aan. Na 29 oktober gebeurden de grote aanvallen met bommenwerpers 's nachts. De laatste fase duurde tot in mei 1941, toen er nachtaanvallen tegen doelen over gans Engeland werden gevlogen. Tot dan waren het nachtelijke bombardement op Coventry in november en 8 april 1941 de zwaarste aanvallen van de oorlog, toen 27.450 burgers werden gedood. Het Fighter Command van de RAF verloor tot einde oktober 544 piloten en 1.547 vliegtuigen. Tot in mei 1941 liepen de verliezen bij de Luftwaffe op tot meer dan 4600 man en 2.200 vernietigde vliegtuigen. De poging tot een strategische luchtoorlog met ontoereikende middelen had gefaald. De „Hurricane“ en „Spitfire“ van het Fighter Command konden zich met succes verweren tegen de aanvallen van de Duitse Luftwaffe.

Heinkel He111:
Oppervlakken met structuur – Cockpit met 2 bemanningsleden – Gedetailleerd landingsgestel – Beweegbare propeller – Gondel met machinegeweren – Transfers voor een Luftwaffe-uitvoering.
Junkers Ju 87B:
Oppervlakken met structuur – Jumo 211-motor – Cockpit met stoelen – Beweegbare propeller – Eén SC 250-bom, een extra brandstoftank – 4 SC 50-bommen – Transfers voor één Luftwaffe-uitvoering.
Supermarine Spitfire Mk.I:
Oppervlakken met structuur – Pilootfiguurtje – Afzonderlijke koelelementen – Beweegbare propeller – Transfers voor één RAF-uitvoering.
Hawker Hurricane Mk.I
Oppervlakken met structuur – Beweegbare propeller – Landingsgestel naar keuze in- of uitgeklapt te bouwen – Pilootfiguurtje – Transfers voor één RAF-uitvoering.