Saxon Physics- Homeschool Kit 1995 First Edition

Saxon wordt rond '75 opgericht te Noord-Yorkshire,
Engeland. De eerste jaren heet de groep nog Son Of A Bitch, maar als men rond '77 verward wordt
met allerlei punkgroepen die ook vreemde namen voeren, wordt het al snel Saxon, want met
punk willen deze doorgewinterde heavy-rockers niets van doen hebben. In '78 krijgt de groep een
platencontract van Carrere Records, maar door allerlei misverstanden en foutieve afspraken
tussen groep, producer en platenmaatschappij nemen de opnamen nogal wat tijd in beslag, valt de
productie tegen en is Saxon niet in staat om veel promotie voor het album te maken. Pas als in '80
het werkelijk uitstekende en zeer heavy Wheels Of Steel verschijnt, slaat Saxon meteen flink aan.
In Engeland weet de groep zelfs een aantal flinke hits te scoren en ook in Europa en de Verenigde
Staten blijft ze niet onontdekt. Met Strong Arm Of The Law wordt de positie nog eens danig
versterkt. Denim And Leather is een poging om met iets te gladgestreken melodielijnen de
Amerikaanse markt aan zich te binden en als zodanig minder geslaagd, maar met het live
opgenomen The Eagle Has Landed slaat de groep weer keihard terug. Ondanks het ontbreken van
muzikale grootheden in de gelederen is Saxon een live-band bij uitstek, die bij ieder optreden een
sfeer van broederschap weet te creëren. Door het intensieve toerschema enigszins af te remmen
en langere tijd in de studio te spenderen, is Power And The Glory Saxons tour de force tot nu toe.
De van de groep bekende compositorische kwaliteit wordt op Power And The Glory gekoppeld aan
spetterend drum- en gitaarwerk, waarin Nigel Glockler (vervanger van Pete Gill) en de beide
gitaristen zich steeds duidelijker beginnen te profileren. Daarop komt Crusader, op rampzalige
wijze geproduceerd door de van Reo Speedwagon bekende Kevin Beamish, als een klap in het
gezicht van de groeiende schare Saxon-fans. De plaat mist 'power' en zelfs van een fatsoenlijke
balans tussen de instrumenten is nauwelijks sprake. Kort daarop wordt de verbintenis met Carrere
opgezegd. Het in Wisseloord gemixte Innocence Is No Excuse verschijnt dan ook eind '85 bij een
nieuwe maatschappij en mag zonder problemen tot de beste Saxon-platen worden gerekend
dankzij de prima productie en uitstekende songs. Het uitblijven van de langverwachte
Amerikaanse successen leidt echter tot het vertrek van bassist Steve Dawson, die zich op
Innocence Is No Excuse als componist had kunnen profileren. Zijn plaats wordt ingenomen door
Paul Johnson. Op het wisselvallige Rock The Nations staat hij wel vermeld, maar het schijnt dat de
baslijnen op die plaat door Byford zijn ingespeeld. Halverwege '87 stapt drummer Nigel Glockler
uit de band. Hij wordt vervangen door Nigel Durham, afkomstig uit Uzi, de nieuwe groep van de
vroegere bassist Steve Dawson.

Bron: OOR Popencyclopedie