Schijn-Elite Van De Valsemunters Drees, Extreem Rechts, De Sixties, De Groep Wilders En Ik

Dit boek is een reis door de tijd die eindigt in de huidige tijd. De schrijver toont op zeer lezenswaardige wijze aan hoe de oude socialistische waarden van volksverheffing en emancipatie subtiel zijn ingeruild voor een soort exotisch internationaal multiculturalisme.

Het laat ook zien hoe het liberale gedachtengoed opzij werd geschoven door de furieuze nieuwe heilsleer van 'nieuw links', een groep jonge zeer fanatieke hemelbestormers, die niet alleen de Pvda wegkaapte maar ook NL tegen wil en dank meesleurde naar nieuwe vergezichten. Alles moest anders, al het oude was fout of op zijn minst verdacht, andersdenkenden -ook in de eigen gelederen- werden de mond gesnoerd en politieke tegenstanders ronduit vijandig bejegend. In het kielzog van deze 'vernieuwingsdrift' liften ook andere groepen mee, waaronder allerhande activistische zo niet extremistische groepen en bewegingen, sommige waarvan duidelijk niet met de bedoeling de democratische rechtsorde te respecteren. Veel journalisten knepen een oogje toe.

Hoe is het allemaal zo gekomen in NL? Waarom is er een multiculturele samenleving? Wie heeft dat bedacht? Waarom is de massa immigratie op gang gekomen en waarom zijn geen maatregelen getroffen toen men in de jaren 80 al vele signalen kreeg dat er een ramp dreigde? Waarom is de koers niet verlegd? Waarom mocht hier niet over gesproken worden? Wie bepaalde dat? Vragen, vragen en nog meer vragen. De lezer komt in deze zoektocht alle antwoorden tegen. Namen en rugnummers worden gaandeweg genoteerd.

Dit boek draagt bij aan een beter begrip over de onstane chaos. Hopelijk zal het een bouwsteen zijn voor onze toekomst. Een verplicht boek voor een ieder die in NL woont. Vooral voor de komende generaties.

Dit boek van Martin Bosma is een must-read voor iedereen met politieke interesse, voor iedereen die een mening heeft over Wilders (positief dan wel negatief), en ook voor iedereen die het ongelofelijk vindt hoe de problemen met de multiculturele samenleving zoals toegenomen criminaliteit, geweld, aanspraak op uitkeringen en culturele verarming, door de linkse elite nog altijd worden weggemoffeld.

Bosma laat in dit goed gedocumenteerde boek zien dat in de jaren '50 en '60 politieke correctheid nog niet bestond. Zo was sociaaldemocraat Willem Drees een groot tegenstander van immigratie. Hij vond dat werkloosheid in Nederland zelf moest worden opgelost, en voorzag de culturele conflicten die nu aan de orde van de dag zijn. De uitspraken van Drees, maar ook van andere politici, lezen als die van Wilders van vandaag de dag. Toch werd hij niet uitgemaakt voor racist. Hoe is het zo gekomen dat iedereen die nu terechte kritiek levert op multiculturele problemen, voor racist wordt uitgemaakt?

In de jaren '70 en '80 raakte links volkomen de weg kwijt. Vanuit de ideologie van de Frankfurter Schule, ook wel bekend als het cultureel marxisme, ontstonden radicale denkbeelden die gemeengoed werden onder studenten en intellectuelen - de mensen die nu alle belangrijke posities aan universiteiten, kranten, tv-stations en maatschappelijke en culturele instanties bezetten. Het Westen werd gezien als fout, andere niet-Westerse culturen als per definitie onderdrukt en goed. Als een niet-Westerse cultuur zijn eigenheid wil beschermen, dan is dat goed en begrijpelijk, maar als een Westers land zijn culturele eigenheid wil beschermen en zijn gewoontes wil behouden, is dat 'xenofoob' en 'racistisch'. Het is duidelijk dat dit een dubbele moraal is.

Vreemdelingen worden in dit denkschema automatisch gezien als onderdrukt en 'zielig'. Middels interne kritiek moet de Westerse beschaving worden vernietigd, aldus de Frankfurter Schule, maar kritiek op de kwalijke kanten van andere culturen is opnieuw 'racistisch'. Daarnaast propageert men een radicaal internationalisme. Grenzen zouden niet moeten bestaan, wat er in de praktijk op neer komt dat we iedereen maar moeten binnenlaten en toegang geven tot onze sociale voorzieningen. Dat vrijwel alle mensen zich wel degelijk verbonden voelen met hun vaderland en daar soeverein willen kunnen leven, met hun eigen cultuur en eigen sociale systeem, doet voor deze radicalen niet ter zake. Op het volk wordt namelijk neergekeken.

Bosma geeft ontluisterende voorbeelden hoe in de jaren die volgden elke kritiek op het cultureel marxisme monddood werd gemaakt. De linkse bovenwereld (van journalisten, politici, maatschappelijke instanties) besluiten de meer rechtse en patriottische geluiden te weren. Rechtse politici mogen niet uitspreken als ze worden geïnterviewd, en overal worden ze vergeleken met racisten en fascisten. Daarnaast is er de linkse onderwereld, van extremistische organisaties zoals AFA ('anti-fascistische aktie'). Deze criminele organisatie verhindert middels geweld vergaderingen en vreedzame demonstraties van rechtse groepen, iets dat tot op de dag van vandaag doorgaat. Geregeld kan een vreedzame demonstratie, bijvoorbeeld tegen het verblijf van illegalen in Amsterdam, geen doorgang vinden vanwege geweldsdreiging. Voor wie gelden onze democratische rechten eigenlijk - alleen voor de politiek correcten?

Wat zo goed is aan het boek van Bosma, is dat hij niet zomaar wat roept of een mening ventileert. Het boek is goed gedocumenteerd, met een groot aantal eindnoten. Het is daarom ook een aanrader voor tegenstanders van Wilders en Bosma. In de media wordt vaak beweerd dat Wilders 'maar wat roept' en dat het hem om oneliners gaat. Niets is echter minder waar. Als je je verdiept in de teksten van PVV'ers, zoals dit boek van Bosma, kom je erachter dat er niets racistisch of populistisch bij zit. Dit boek is weldoordacht en goed gedocumenteerd. Daarom is het boek een echte eye-opener.

Martin Bosma hanteert een prettige schrijfstijl, gecombineerd met honderden literatuurverwijzingen. Niets van het deadline en ietwat minachtende beeld wat je hebt van de 'gemiddelde' PVV-er blijft nog overeind.
Indrukwekkend feiten relaas, samengevat in een onheilspellend beeld wat niet te weerleggen valt. Tenminste, niet vanuit deductie en wetenschappelijk 'point-of-view'; resteert een ietwat neerbuigende standaard reactie vanuit de linkerhoek, zonder het boek überhaupt gelezen te hebben.
Kortom: klasse Martin wat je hier hebt neergezet. Ik ga zeker je nieuwe boek lezen.

Dit boek maakt heel wat los. Waarom ging Job Cohen na de moord op Theo van Gogh bijvoorbeeld thee drinken in de moskee?- en vervolgens niet naar de begrafenis van Theo van Gogh?

Ik vond het persoonlijk een sterk boek, maar een concrete uitspraak blijft uit. De boodschap is overigens wel duidelijk. Het is leuk om te zien hoe de PVV is tegengewerkt vanuit de media en politiek, maar hoe zij toch uiteindelijk meer dan een miljoen stemmen wisten te bemachtigen in 2010.

In ‘De schijn-élite van de valse munters’ laat Martin Bosma zien dat de PVV meer is dan zomaar een populistisch geluid. Het boek is vlot geschreven door iemand die weet waarover hij het heeft. Jammer genoeg is Bosma niet alleen intellectueel en politicus, maar ook ‘een beetje zendeling’ zoals hij zelf zegt. Zijn grote feitenkennis wordt daardoor in een dusdanig in een ideologisch licht geplaatst dat zijn bevlogen manifest aan geloofwaardigheid inboet.

Het thema van het boek is de, volgens Bosma, misplaatste arrogantie van het morele gelijk van links. Hoewel links nooit een meerderheid in de tweede kamer heeft gehad, vormt Nieuw Links al jarenlang het establishment, stelt Bosma, en het zal geen middel onbeproefd laten om zijn geldstromen en positie te behouden. Hoe graag deze linksen zich ook blijven poseren als rebellen, zij zijn het die de lakens uitdelen op cruciale posities in de samenleving. ‘Zij beheersen de ambtenarij, de kunst, de media, vakbonden, de rechterlijke macht, de universiteiten, en ze verdelen de miljoenen en de cruciale baantjes in het cruciale SubsidieNetwerk van Links.’

Als je Bosma moet geloven is het ‘strafblad van links’ schier oneindig. Nieuw Links is volgens hem niet alleen verantwoordelijk voor een almaar uitdijend en steeds meer geld verslindend overheidsapparaat dat het gezonde bedrijfsleven en particulier initiatief verstikt, maar ook voor het hyperindividualisme, relativisme, hedonisme, egoïsme, de seksualisering van de samenleving en de onstuitbare achteruitgang van de kwaliteit van het onderwijs. Het strafblad van Nieuw Links betreft niet alleen het verleden. Ook nu nog draagt de linkse elite schuld aan de verloedering van onze samenleving, meent Bosma. Overtuigend en gelardeerd met vele voorbeelden toont hij het tendentieuze karakter van de zogenaamde kwaliteitskranten aan. Vooral de NRC en de NRC-next komen daar niet zonder kleerscheuren vanaf.

Bosma’s boek is goed gedocumenteerd; zijn stellingen en argumenten zijn gebaseerd op talloze, met name schriftelijke, bronnen die in noten worden verantwoord. Bovendien is er een persoonsregister zodat je de geciteerde namen in het boek gemakkelijk kunt opzoeken, wat geen overbodige luxe is in dit bevlogen en lijvige manifest. Ook voor fervente tegenstanders loont het de moeite om zich in dit boek te verdiepen.

Je kan het heel erg met de standpunten van de oprukkende PVV eens zijn of er juist fel tegen zijn. Een middenweg lijkt er niet te bestaan. Toch is het opvallend dat we eigenlijk via de media maar bar weinig te weten komen van deze partij anders dan via BN'ers die de partij en niet op de laatste plaats Geert Wilders met de grond gelijk willen maken. Hoe komt het dat de linkse partijen grotendeels de dienst uit kunnen maken in de media en de politiek?

Martin Bosma geeft in dit boek een prachtige politieke analyse vanaf de jaren 60 tot nu. Niet alleen wordt het hele ontstaan van de PVV uit de doeken gedaan, maar er wordt ook stil gestaan bij hoe de rechter partijen steeds meer de kop in wordt gedrukt. Wat zeer opvallend is, is dat die kernpunten waar de PVV voor staat voor wat betreft o.a. de Islam en de immigratiestroom voor het eerst geopperd werden door vader en zoon Drees, toch PvdA'ers van de eerste orde. Martin Bosma legt aan de hand van zeer veel voorbeelden, citaten en feiten de maatschappelijke gevolgen van de massaimmigratie en de bijbehorende steeds verder uitbreidende multiculturele samenleving in Nederland bloot. Nederland lijkt steeds meer van haar culturele normen en waarden te verliezen. Willen we dit wel? Leven we straks echt in Hollandistan?

Het boek kon ik haast niet in een keer uitlezen omdat je er soms kippenvel van krijgt. De angst slaat je soms om het hart als je leest wat er volgens Martin Bosma met Nederland gebeurt en nog staat te gebeuren. Er moet iets aan gedaan worden en wel snel is het devies. Het heeft mij in ieder geval een overtuigend inzicht gegeven van de grote omslag waar Nederland mee bezig is.

Al met al geeft dit boek een zeer duidelijk beeld van waar de PVV eigenlijk voor staat en hoe ze tot deze standpunten zijn gekomen. Zowel voor de voor- als voor de tegenstanders is dit een geweldig boek. Je kan het er mee eens zijn of niet, maar de boodschap ervan is zeker het overdenken waard. Ik kan je garanderen dat je na het lezen van dit boek heel anders tegen de PVV aan zult kijken. Met recht 5 sterren!

Het boek 'De schijn-elite van de valse munters' van Martin Bosma is een duidelijk ander (en beter) geluid dan wat wij dagelijks via onze politiek-correcte kranten, weekbladen en staatsomroep voorgeschoteld krijgen.
Het boek beschrijft op basis van feiten hoe de linkse kerk de afgelopen veertig jaar bijna alle geledingen van onze maatschappij heeft bezet en hoe wij, en niet veel anders dan in niet-democratische landen, dagelijks gehersenspoeld worden.
Het boek trekt ook (voorzichtig) de lijnen van de geschiedenis door naar de toekomst en daar ben ik niet vrolijk van geworden.
Wellicht is het boek net op tijd verschenen om het tij nog te kunnen keren.

Dit boek geeft een erg goed en zeer (soms te) uitgebreide documentatie van hoe "de linkse kerk doctrines" de autochtone Nederlandse burger een multiculturele samenleving (lees multicrimineel, onaangepast, parasiterend ) in de maag gesplitst heeft.
"Tegengeluiden worden niet getolereerd en geduld en tegenstanders van de doctrine worden door de politiek correcten (lees schijnheilige opportunisten) gedemoniseerd en in diskrediet gebracht en soms als het niet anders kan letterlijk opgeruimd.
Het boek maakt pijnlijk duidelijk waarom de burgers geen voeling met de politiek kunnen hebben en de samenleving steeds meer afglijd en verloedert. Fortuyn schreef over een verweesde samenleving.
Fortuyn en Wilders zijn overigens het logisch gevolg van deze linkse gesel.
Deze gewelddadige en niet democratische aard van "de linkse kerk" , zonder enige zelfreflectie wordt pijnlijk helder neergezet en verklaard.
Bosma's boek is een regelrechte aanrader en zou verplichte kost moeten zijn op onze scholen

Ik heb dit boek als a-politieke 50-er in de kerstvakantie binnen 2 dagen uitgelezen. Wat je dan ook vindt van Bosma cs, dit is wel een uitermate transparant overzicht van de politieke ontwikkelingen in Nederland sinds Nieuw Links de dienst is gaan uitmaken. Alleen daarom al een toekomstig standaardwerk.
Voor de Doekles/Hedy's/Marcel's zal dit boek te bedreigend zijn omdat het de voze fundamenten onder hun huidige maatschappelijke positie haarscherp in beeld brengt. Een existentiele (Bol kan geen trema maken blijkbaar)/identiteitscrisis moet voor hen worden gevreesd als ze dit boek lezen; waarschijnlijker is een masale ontkenningsreactie.
Ik ben benieuwd of de politieke tegenstanders van Bosma in staat zullen zijn om even transparant en evidence-based het geschrevene kunnen ontkrachten. Zou Pechtold geen zin hebben om deze uitdaging aan te nemen?
Niet in het boek maar wel een citaat van Churchill (als ik me het tenminste goed herinner): "een volk wat zijn geschiedenis niet kent is gedwongen deze steeds opnieuw door te maken" en dat is de reden waarom men dit boek moet lezen!

Voor mij heeft het boek van Martin Bosma een hoge emotionele waarde. Als vroegere bewoonster van een Haagse multiculturele hel, was ik al te vaak verontwaardigd en radeloos over de wijze waarop autochtonen (en aanverwanten) in de ‘krachtwijken’ worden behandeld. Zij worden door alle instanties beschouwt als minderwaardige voetvolk en tweederangs Tokkies. In vele gevallen zijn ze praktisch mensen zonder burgerrechten. Na mijn geslaagde vlucht uit de hel, kwam ik het boek van Bosma tegen. Het leek alsof alle puzzelstukjes op de plaats vielen.
Het boek van Bosma geeft de lezer een duidelijk beeld over hedendaagse Nederland en historische achtergronden die tot de multiculturele catastrofe hadden geleidt.