Sehzade Mustafa ve Bayezid Muhtesem Süleyman 'in Gözyaslari

Kanuniyi bir hükümdar olarak değil de yalnızca bir baba olarak düşününce insanın yüreği sızlar. Kırk altı sene boyunca bir devleti yönetmek zor iştir; bunun ağır bedelleri de oluyor tıpkı Sultan Süleyman'ın ödedikleri gibi.İnsan hayatının en zor anları yakınlarını kaybettiklerinde yaşanır. ''Allah insana evlât acısı tattırmasın,'' temennisi o kadar yerinde bir sözdür ki, bu durumu ancak o acıyı çekenler bilir. Evlat Acısı çekmek hayatın en amansız çilesi, ya bazı evlâtların ölüm fermanı bir babanın elinden çıkmışsa?Muhteşem Süleyman muhteşem acılar çekmiştir. Kimileri Hürrem Sultanı suçlar, kimileri 'Devlet-i Ebed Müdded' der yine ağlar şehidin ardından!Şehzade Mustafa askerin ümidi, anasının babasının göz nurudur; güzel günleri beklemektedir, ancak umduğunu bulamaz...Bayezid taht kavgasında galip gelmek için çileler çekmiş, lâkin ona da haramdır devlet saadeti, o da yaban ellerde boynuna geçirilen ilmeğin acısını tatmıştır...Evlâtlar, evlâtların evlâtları... dedenin torun, babanın evlât yarası derin. Eceliyle ölen oğullar; Mehmet, Cihangir, Mahmut...Bir de torunlar var davaya kurban edilen ve bunlar da Sultan Süleyman'ın gözyaşlarıdır...