Spinoza de doornen en de roos

Spinoza's embleem, een roos met doornen, is er een dat in verschillende opzichten op zijn filosofie van toepassing is. Op het eerste gezicht lijkt deze filosofie een hard en meedogenloos denken dat alleen maar een negatieve boodschap bevat, die alle traditionele menselijke verwachtingen als illusies ontmaskert. En toch pretendeert datzelfde denken een heilsweg te kunnen aanduiden en ontwikkelde Spinoza een theorie van 'de beste staat'. De heilsboodschap van Spinoza, de roos, lijkt alleen inzichtelijk voor wie bereid is de 'doornen' te trotseren en de harde, steile weg van ingewikkelde 'geometrische' bewijsvoeringen te bewandelen.

Het beeld van de doornen en de roos kan ook in verband worden gebracht met het opmerkelijke fenomeen - duidelijk door Spinoza naar voren gebracht - dat te midden van de genadeloze natuur niet alleen menselijk floreren mogelijk is, maar zelfs voor sommigen de 'gelukzaligheid' van een intuïtieve kennis en een intellectuele liefde tot de God-Natuur. Het is alsof in die gelukzaligheid een ultieme, blije en verrukte aanvaarding van de harde waarheid mogelijk is. Een soort verzoening van de doornen en de roos?

Voor het eerst schreef Herman De Dijn, internationaal befaamd Spinoza-kenner, een Nederlandstalig boek over zijn grote inspiratiebron. Een prachtige monografie waarin alle onderdelen van Spinoza's oeuvre, inclusief zijn methodologie, godsdienstfilosofie en politieke filosofie, aan bod komen en waarin bovendien de onverminderde actualiteit van zijn denken op overtuigende wijze wordt aangetoond. Een boek dat zich kan meten met de beste Spinoza-interpretaties ter wereld en daarmee ook in een permanente staat van discussie verkeert.

Het langverwachte Nederlandstalige boek van Herman De Dijn over Spinoza. Niet alleen voor doorgewinterde spinozisten, maar voor ieder die op diepgaande èn onderhoudende wijze wil kennismaken met het denken van Nederlands grootste filosoof.

Herman De Dijn (1943) was tot voor kort hoogleraar aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte en voormalig vice-rector van de KU Leuven. Hij doceerde in Cambridge, Edinburgh, Osaka, Stellenbosch en Mexico, bekleedde recentelijk de Spinoza-leerstoel aan de Universiteit van Amsterdam en de Erasmus-leerstoel aan de universiteit van Harvard (VS), en schreef o.m.: Spinoza: the Way to Wisdom (1996), Taboes, monsters en loterijen (2003) en Religie in de 21ste eeuw (2006).