St Elsewhere

Het 1e album "St. Elsewhere" van Gnarls Barkley is vandaag bij mij aangekomen en ik ben er nu naar aan het luisteren, terwijl ik de review typ. Het laatste nummer "The Last Time" is net begonnen en ik moet zeggen dat het geheel mij niet is tegengevallen, maar het is mijn verwachtingen ook niet te boven gegaan. Het begint heel swingend met "Go-go Gadget Gospel". Dan komt het enige nummer dat ik al kende en dat ik zó geweldig vind, dat ik de CD heb gekocht: Crazy. Het klinkt heerlijk hard door je speakers en de tekst is zó goed. Ik kan me er helemaal in inleven, wat ook geldt voor nummer 8: Just A Thought. Jeetje, wat is die triest, ik werd er helemaal naar van. Het is een lied over de gedachte aan zelfmoord, maar die man Calloway (alias Cee-Lo) moet nog lang blijven hoor, evenals Brian Burton (alias Danger Mouse), want hun muziek is tof. Het klinkt hartstikke uniek, de beats zijn lekker, het heeft humor en de teksten zijn sterk. Ik houd alleen echt niet van rap en dat komt wel op deze CD voor. Daardoor vind ik het twee sterren minder leuk, maar de beats, de humor en de teksten maken het voor een deel goed. Het is druk en rustig. Het is hiphop, funk en soul in één band. Die afwisseling vind ik een pre en de nummers volgen elkaar mooi op. Je beleefd de CD haast als een reis. Voor zover ik het nu heb gehoord, vind ik nummer 2 en 8 het best, maar niets is slecht. Het is alleen die rap die mij stoort en ik vind het soms iets te rumoerig. Dan wordt het nogal chaotisch in mijn hoofd. Misschien dat ik het ietsje beter vind als de nieuwigheid straks ervan af is en ik het vaker heb gehoord. Voor nu krijgt het in ieder geval drie dikke sterren!

TE DRUK!? hoe kom je erbij. Dan moet je er toch even wat beter naar luisteren! Zeg ik tegen iedereen die deze fantastische band aanvalt. Want als je een beetje muzikaal bent dan weet je dondersgoed dat dit qua muziek en zang ERG goed in elkaar zit.
druk? hoe durf je!

Ik kan elk nummer aanprijzen op deze CD want het is één van de beste CD's die er is.
Het begint met Go-go gadget gospel. Een fijn intro met gaaf instrument gebruik. Daarna komt een immense hit: Crazy. Die iets anders is de tv versie. Het zit hem in een heel klein detail, zoek het maar op. Daarna word de stem van Cee-lo toch een beetje anders gebruikt in het nummer: St. Elsewhere. Een gaaf nummer die ik extreem kan waarderen op tekstgebied en stem. Daarna weer een hit: Gone Daddy Gone. een toffe videoclip en vette muziek. Daarna één van mijn favorieten: Smiley Faces. Vooral omdat je hem heerlijk kan meezingen. Leuke tekst en goed gebruik van een achtergrond koor en dubbele stem. The boogie monster heeft een toffe boodschap heeft over zelfreflectie. 'Feng Shui' Je moet er maar wat mee hebben maar het nummer is op tekst gebied en muziek helemaal te gek en weer zo een nummer dat je graag wilt meekletsen. 'Just a Thought' heeft een depressieve lading maar daardoor een sterk nummer. Fijne drums en de tekst MOET je lezen. 'Transformer' is een beetje gek en dat is ook wel een beetje nodig na het vorige nummer. 'Who Cares?' is het rustigste nummer op de CD met weer een ijzersterke boodschap. 'Online' heeft meer Jazz gevoel vind ik maar door die stem toch anders. Vooral de beat maakt hem goed.
'Necromancer': tof intro, misschien gebruiken om wakker te worden? Maar zieke tekst!
'Storm coming' één van mijn favoriete. Vooral de zang die met de beat meegaat. Veel wisselingen (het is een storm hé) maar toch ijzersterk. En zelfs tot het laatste nummer: 'the last time' blijft de CD goed.

Als je van goede muziek houdt dan mag dit album niet in je lijst ontbreken. 5 sterren!