Tot de laatste cent een hilarische race op hoge hakken door de jungle van de financiële wereld

Geschreven bij Tot de laatste cent

Alex is een hippe jonge vrouw die al jong wist wat ze wilde worden en daar heeft ze zichzelf aan gehouden. Ze krijgt DE job van haar leven op de aandelenbeurs in New York, bij allemaal macho's van Wall Street. In 1e instantie valt de baan haar tegen, maar ze zet alles op alles om datgene te bereiken waar ze voor staat. En dan komt de crisis van 2008 en hoe doorstaat zij dit?
Het is super vlot geschreven en voor een leek ook makkelijkt te begrijpen.
Een echte aanrader voor een ieder!

Geschreven bij Tot de laatste cent

de enige overeenkomst is dat de nieuwkomer niets in te brengen heeft en alle klusjes mag opknappen die er te doen zijn. Het verhaal leest lekker weg tijdens de vakantie. Jammer dat het verhaal geen plot heeft. Het eindigt met de beurscrash en dat ze haar ontslag neemt. Maar het blijft een beetje hangen waarom ze ontslag neemt.

Normaliter ben ik niet gevoelig voor de reclamekreten op de cover en ‘The Devil Wears Prada meets Wall Street’ klinkt in mijn oren ook een beetje cheap, maar toch heb ik die boek opgepakt – helaas. Het is niet zo dat ik dit boek absoluut niets vond, dat is niet waar (er waren wel grappige momenten), maar in zijn geheel was het niet spannend genoeg en ook niet wat het plot belooft.

Het verhaal begint bij het moment dat Alex besluit dat ze net als haar vader op Wall Street wil werken (het proloog buiten beschouwing gelaten). Een hoofdstuk lang werk je toen naar het moment dat Alex’ eerste werkdag begint. Van mij had dit niet meer dan twee pagina’s in beslag mogen nemen. In het begin gaat het allemaal een beetje traag. Ik dwong mezelf op zijn minst de eerste honderd pagina’s te lezen want ik me te laten teleurstellen.
Daarna werd het inderdaad iets leuker, en dan vooral de streken die haar collega’s met Alex uithalen. Haar leven naast haar werk is minder boeiend. Ze krijgt een soort-van-relatie met haar collega, wat uit den boze is. In het begin is al te voorspellen hoe dit gaat aflopen. Erin Duffy had dit wel iets spannender kunnen maken. Aan het eind van de rit is Alex daardoor eerder dom en naïef, in plaats van een heldin.

Zoals ik al zei, het heeft ook zijn leuke momenten. Het boek leest ook lekker weg. Erin heeft zelf op Wall Street gewerkt dus ze weet waar ze het over heeft. Zelf ben ik niet zo’n cijfer genie en heb de ballen verstand van obligaties. Wanneer Alex het over haar werk en de handelaren had, was het voor mij abracadabra. Ze had sommige dingen lichtjes kunnen toelichten (ik weet heus wel dat dit geen studie boek is). Daarnaast speelt de recessie pas een rol tegen het eind. De plotbeschrijving gaf mij het idee dat het een belangrijk onderdeel van het verhaal is. In tegendeel zelfs, het voegt amper wat toe.