Two Door Cinema Club - Tourist History (CD)

De muziekstijl van de Two Door Cinema Club laat zich het best vergelijken met de elektromuziek van de Editors en de vlottere nummers van de Arctic Monkeys.
Bijna alle nummers op de cd zijn opzwepend, licht chaotisch maar nooit storend en up-tempo. Er is weinig rust tussendoor. Dat is ook wel meteen wat deze band illustreert; vlotte muziek, heldere zang, strakke baslijn en een heel eigen stijl.

Ook ik heb deze band op Pinkpop het eerst gezien, overigens op televisie. Enkele nummers van ze waren typisch: is dat nummer van hen?
Bekendste hits zijn Undercover Martyn en Something Good Can Work.

Hun muziek wordt misschien niet geheel toevallig steeds meer gebruikt als achtergrondmuziek in televisie programma's en als soundtrack (in FIFA 11). Dit tekent de muzikale sterkte van de CD.

Ik kijk enorm uit naar hun tweede album, dit album is zeker een aanwinst voor je cd collectie. Verwacht echter geen gangbare top 40 muziek maar een muziekstijl die smaakgevoelig is.

Two Door cinema Club is ontstaan in 2007 en heeft in 2010 zijn eerste album uitgegeven: Tourist History. Dit album bevat 21 nummers; met onder andere al eerder uitgegeven singles zoals Something Good Can Work, I Can Talk, Undercover Martyn (echt aan te raden)

Ze zijn langzaam populair geworden door hun Myspace. De muziek is erg vernieuwend en heeft iets weg van Indie (independant) muziek en Electropop. De muziek is over het algemeen wat drukker afgewisseld met mooie rustige momenten. Een goede opbouw in de nummers met een mooie zang van de Ierse zanger.

Het album luistert lekker, en er zitten veel goede nummers bij en sommige wat minder, maar toch erg origineel!

Een aanwinst voor je collectie dus!

Tourist History is wat mij betreft een prima popplaat met melodieën die meteen blijven hangen en nooit vervelen. Misschien niet wereldschokkend, maar zeker boven de middelmaat, met fris gitaargeluid.

Echt een heerlijke CD! Luistert gemakkelijk, je kent de nummers snel maar ze worden niet vervelend. De band gebruikt veel samples. Zang klinkt goed en is meezingbaar. Geen echte drummer maar computerdrums, jammer maar absoluut niet vervelend. Soms heerlijke gitaar stukken. Muziek zelf is eigenlijk heel creatief.

Leuk en lekker cd`tje. Klinkt een beetje als editors en interpoll. In ieder geval goed genoeg voor wat fijne muziek. Aanraders zijn nummer 3 en 6! Ik zeg, het is er 1 voor in de verzameling!

Onderweg naar de top vind je je eigen stijl en bouw je iets op. Toch kijk je vaak terug naar het eerste album als de 'roots'. Misschien niet helemaal eerlijk altijd maar dit kan nog wel is zo een soort album worden. Dit betekend dat ik ten eerste dus nog veel maar van ze verwacht en afwacht en ten tweede dat ze zich nog kunnen ontwikkelen.

Zoals word gezegd, ze lijken op de Editors en Interpol. misschien qua sommige gitaar sounds maar absoluut niet qua zang. En zolang dat blijft vind ik het goed, maar afwijken van de succesvolle editors/interpol/depeche mode sound is misschien toch ook wel is goed. daarom een 4 en geen 5.

Maar als album verdomd goed hoor, begrijp me niet verkeerd. genoeg gemopperd en gezeik over vroeger dus. Wat is er goed aan het album? De opzwepende stijl van muziek. De goed gezongen teksten en opbouw van instrumenten, soms blijft men wel is hangen in een standaard opzet. Leuke of speciale intro's en goede refreinen, dus wat wil je nog meer? Niet echt heel veel meer. Gewoon een heel goed album en als ie wat goedkoper is zal ik hem zeker willen hebben.