Tussen Para en Paramaribo uit het leven vaan Oma Wekker (1917)

Een doorkijkje op het leven van een doortastende Surinaamse: Margaretha Francina Wekker, geboren Akkrum-Gemert. Deelerfgename van twee door bauxietwinning aangetaste plantages. Mondeling doorgegeven geschiedenis, opgetekend aan de hand van van dertig interviews, veel lezen, veel tussen de regels door raden... en een ontluikende liefde voor het land Suriname. Dit is het levensverhaal van de oudste bewoonster van Onoribo. Het is een vertelling, opgebouwd uit anekdoten uit het leven van Margaretha Francine Wekker, geboren Akkrum-Gemert, ter wereld gekomen op 9 juni 1917 in Parawakka, waar nu Paranam ligt. Het is haar verhaal. Zo heeft ze zich belangrijke gebeurtenissen in haar leven herinnerd. Ik heb alleen andere bronnen geraadpleegd bij onduidelijkheden over de tijdlijn en de bauxietwinning. Ik heb natuurlijk het nodige ingevuld, geraden of mis geraden. Het stuk over haar moeder Josephine is mijn reconstructie. De kiem voor deze vertelling is gelegd in 2006. Ik maakte kennis met Marian Wekker, een goedlachse Surinaamse, die een boek over haar moeder wilde laten maken. Ze had mijn eerste boek uit de Elfenwoud serie gelezen. Daarin had ze precies de juiste mix aangetroffen tussen de zichtbare werkelijkheid en de onzichtbare geestenwereld, die in Suriname met winti wordt aangeduid. Marian Wekker besloot mij naar Suriname te halen. Nog geen jaar later maakte ik kennis met Oma Wekker, in haar huis aan de Meursweg te Para. Het was liefde op het eerste gezicht.