Voor je weggaat

In het begin had ik hoogstaande verwachtingen van het boek. Het stuk waarin Ed komt te overlijden greep me erg aan en ik had dus ook verwacht dat de rest van het boek me net zoveel zou doen. Dat viel echter enorm tegen. Het werd een opsomming van dagen die Zoe herbeleeft. Op een gegeven moment had ik na elke herbeleefde dag zoiets van, nu mag het wel klaar zijn. Ik zat min of meer te wachten op “iets” wat het verhaal een positieve draai zou geven, maar dat kwam maar niet.
Het eind was voor mij persoonlijk teleurstellend. Er gebeurde iets wat in mijn ogen onmogelijk is en Ed ging alsnog dood. Voor een feelgood roman kreeg ik daar nou niet bepaald een goed gevoel van.
Het is een makkelijk leesbaar en vermakelijk boek voor als je een no-brainer zoekt voor op vakantie. Kan leuk zijn als je niet net als ik hoogstaande verwachtingen en een bepaald idee over het verloop van het verhaal hebt.

Je vindt je soulmate…

Zoe en Ed worden met vallen en opstaan volwassen, allebei volgen ze hun eigen pad. Maar dan, na jaren vol uitzichtloze baantjes en chaotische huisgenoten, vinden ze elkaar. De toekomst lacht hun toe…

En dan gebeurt het ondenkbare.

Op een ochtend, op weg naar zijn werk, komt Ed om bij een verkeersongeluk. Zoe moet leren leven zonder hem. Maar ze kan de herinneringen niet loslaten. Hoe kan ze de gelukkige momenten, hun eerste kus, alles wat ze samen hebben opgebouwd, achter zich laten? Ze moet Ed iets vertellen. Alles wat ze nog nooit eerder heeft gezegd.

Nu is het te laat. Of toch niet…?

Voor je weg gaat is een genot om te lezen. Het is een verhaal dat je elke keer weer weet te raken en waardoor je niet kan ophouden met lezen. De karakters die charisma hebben, een plot die een beetje magie heeft en goed wordt beschreven, is dit een boek wat ik een ander zeker zal aanraden. Het verhaal begint met een einde, met tragedie en verdriet als Zoe's man Ed omkomt tijdens een ongeval onderweg naar zijn werk. Zoe is kapot van verdriet, de lezer ziet haar strijd door de begrafenis en verwaarloosd alles. Tot op een dag wanneer Zoe's verdriet zijn hoogtepunt bereikt, begint ze het onkruid in de geliefde tuin van Ed te wieden, glijdt uit en valt ..... en het verhaal van Zoe en Ed begint opnieuw.
Het boek is magisch en hartverscheurend. Je moet je hoofd er goed bijhouden met lezen, vanwege de verschillende tijdschema’s en complotten. Wat tevens aangeeft hoe goed deze schrijfster haar debuut heeft geschreven. Een verhaal over leven en dood en van de achterblijvers. De schrijfster heeft goede research gedaan want de karakters zijn levensecht, de problemen van een relatie zijn nauwlettend en de gevoelens en emoties zijn briljant beschreven. De lezer begint net als Zoe te hopen op een alternatief einde. Daar zit dan ook mijn enige minpuntje:
Wat is nu het echte verhaal, weet jij het, ik niet!

#hebbanbuzz
Ik heb het boek uitgelezen. In het begin had ik er een zeer goed gevoel bij en ben zat direct in het verhaal. Maar naarmate ik verder las was het moeilijker om er mijn gedachten bij te houden omwille van steeds terugkerende herhalingen zoals "steeds opnieuw zeggen dat er iets diende te veranderen" een beetje langdradig vond ik. En dan de laatste pagina's vond ik wel weer ok waar je eindelijk te weten komt het hoe en waarom van de flashbacks en uiteindelijk ook een triestig en happy end tegelijk.. Een matig boek ben blij dat ik het gelezen heb maar geen uitschieter

#hebbanbuzz In het begin van het boek dacht ik oh nee, dit is toch niets voor mij want er gebeurt iets wat niet kan en daar hou ik niet zo van. Maar ik ging doorlezen en weer toch wel erg nieuwsgierig hoe dit zou aflopen. Ik heb dus doorgelezen en vond het einde erg mooi. Het is een verhaal wat wel wat langdradig is, maar uiteindelijk ergens toe leid.

Ga nooit weg zonder te groeten,
Ga nooit heen zonder een zoen,
Wie het noodlot zal ontmoeten,
Kan het morgen niet meer doen (Toon Hermans)

Dit gedichtje zit nu al de ganse tijd in mijn hoofd sinds ik minder dan halverwege in dit boek was.

Ik mocht dit boek lezen van uitgeverij Hebban, via de #Hebbanbuzz.
Ik had me hiervoor ingeschreven omdat ik eigenlijk enkel en alleen maar thrillers lees maar nu in de zomerperiode wel héél erg open stond om eens een feelgoodroman te lezen.
Het is het debuut van Clare Swatman, dus er zijn geen voorgaande boeken van te lezen.
"Voor je weggaat" is letterlijk vertaald uit de oorspronkelijke titel "Before you go".
Zo een fijn-gevoel roman was het in feite niet, er was meer drama, het was een neerslachtig en triest verhaal.

Het boek start met het overlijden van Ed, de partner van Zoë. Hij heeft een ongeluk gehad na een ochtend vol met ruzie omdat Zoë heel slechtgezind was. Ze heeft ook geen "dag" willen zeggen toen Ed vertrok.
Natuurlijk steken dan de schuldgevoelens de kop op bij Zoë.

Tijdens het verloop van het verhaal komen de thema's dood en verwerking, verdriet, kinderloosheid, het wel/niet willen van een kind, meningsverschillen, ruzies en relatieproblemen aan bod.
Het wordt duidelijk waarover het koppel veel ruzie maakten.

Zoals vaker bij dit soort verhalen heb ik dan de gedachte: "wees toch eens blij met wat je hebt".
Helaas kon het verhaal me echt niet boeien, ik heb er ook heel lang over gedaan om het e-book uit te lezen, ik voelde me meer verplicht om verder te lezen vanwege het engagement van het buzzen, dan dat ik benieuwd naar de afloop was.
Ook kwamen er nogal veel herhalingen in het boek voor. Deze keer niet over rollende ogen en bijten op de lippen (heb je hem?) maar over grijzen enzovoort.....

Het stak me vooral tegen dat het de fantasy-tour op ging en het einde was voor mij helemaal een afgang. Misschien dat andere mensen meer romantisch zijn ingesteld en het einde mooi vinden, maar ik vind het geschenk dat Ed haar heeft achtergelaten veel te ongeloofwaardig.

Ik denk dat ik terug naar mijn comfortzone ga en me terug inlees in thrillers.

Vanwege de ongeloofwaardigheid en het beetje saaie en langdradige verhaal, geef ik dit boek slechts 2 sterren.

'Voor je weggaat' is de debuutroman van Clare Swatman. Het boek leest best vlot. Maar door de regelmatige herhaling van woorden en gebeurtenissen wordt het verhaal toch ook een beetje saai. Voor sommige lezers is het einde misschien verrassend, maar ik vond het zoooo voorspelbaar.

'Voor je weggaat' begint met de begrafenis van Ed. Zoe blijft achter met schuldgevoelens, omdat ze op die bewuste dag van het ongeluk van Ed 's morgens kortaf was en geen aandacht had voor Ed. Maar stel dat je je leven terug op nieuw kon meemaken, wat zou je dan anders doen? Kies je dan terug voor dezelfde partner, maak je dan weer ruzie over het huwelijk, maak je dan samen keuzes of blijf je koppig vasthouden aan je standpunt,...? Zoe beleeft haar tijd samen met Ed opnieuw. Welke keuzes maakt ze? Kan ze die fatale dag een andere wending geven?

Deze debuutroman is een beetje 'klef', maar zorgt toch voor een paar ontspannende leesuren.

Geschreven bij Voor je weggaat

Het ebook van 'Voor je weggaat', mogen lezen via de #Hebbanbuzz.
Je valt binnen in het huwelijksleven van Ed en Zoë. Op een schijnbaar normale dag ontwaken ze in de ochtend en start de dag. Ze zijn wat narrig en licht geïrriteerd en met name kortaf tegen elkaar. Ieder gaat op weg naar zijn werk, en dan treft Ed het noodlot dat hij door een verkeersongeluk om het leven komt.
Zoë komt in een rouw proces. De start is dus best wel heftig en zwaar. Maar hierna neemt het verhaal een verrassende wending en ga je mee terug in de tijd. Toen Zoë nog een jonge studente was, hoe Ed en Zoë elkaar voor het eerst hebben ontmoet en welke wendingen hun leven heeft genomen tot aan de dag van het ongeluk.
Het is leuk om te lezen over de begin jaren 90. Je leest over naar welke muziek er werd geluisterd, over de begin fase van de computers, over de mode die toentertijd hip en trendy was.
Hier en daar is het verhaal wat traag, maar het wordt allemaal leuk beschreven en het maakt je nieuwsgierig naar het einde.
Het boek leest lekker weg aan de rand van het zwembad of op een zonnig strand. Heerlijk om mee te nemen op vakantie. Je kan het verhaal makkelijk loslaten om even te pauzeren voor een versnapering of frisse duik. Heerlijk luchtige zomervakantie lectuur.

Het boek gaat over de liefde tussen Ed en Zoe. Ed komt in het begin van het boek om bij een ongeluk. Zoe heeft hierover schuldgevoelens omdat ze die dag niet op een normale manier uit elkaar zijn gegaan. Wat als ze hem nog wel een knuffel had gegeven? Zou het dan niet gebeurd zijn, omdat die later was geweest? Waarom heeft ze hem niet met de auto gebracht? Gaandeweg het boek worden verschillende hoogtepunten en dieptepunten uit hun relatie belicht.
Een boek wat heerlijk makkelijk wegleest en waar je meteen al goed in zit. Makkelijke schrijftaal en vlot geschreven. Een boek wat je er even weer op wijst dat je nooit met ruzie met je geliefden uit elkaar moet gaan. Het benadrukt even weer de wijze woorden van Toon Hermans. Zeg tegen je geliefden altijd dat je ze lief hebt, want er kan altijd iets gebeuren waardoor ze er niet meer zijn op een dag.

Stel; je ontmoet de man van je leven. Jullie komen niet direct samen, maar in de loop van de jaren vergeten jullie elkaar niet en het lot zorgt er voor dat jullie elkaar toch weer tegen het lijf lopen. Jullie levenspaden volgen elkaar een tijd, tot datzelfde lot er voor zorgt dat de man van je leven door een tragisch ongeluk om het leven komt. BAM. Einde toekomst samen. Hebben jullie dan de tijd van je leven gehad? Of heb je spijt? Denk je "wat als"? Of "had ik maar"?.

Zo makkelijk is het boek te omschrijven. Dat is wat Zoë en Ed overkwam.

Zo makkelijk als het boek te omschrijven is, zo makkelijk is het boek ook geschreven. In het begin voelen de zinnen nog wat gekunsteld. Woorden zijn zorgvuldig door Swatman gekozen, haast op een bijna schoolse manier, met de juiste verhouding (bijvoeglijke) naamwoorden. Dat wordt in de loop van het boek beter. En neemt je mee in de wereld van Zoe. Het boek leest gemakkelijk en als lezer voel je goed wat de personages ook gevoeld moeten hebben. Sterker nog, het laat je nadenken. Heb ik vanmorgen wel goed afscheid genomen? Wat als man of kinderen vandaag onder een bus komen, zou ik dan dingen anders hebben gedaan? Had ik ons lot willen veranderen of is het goed zo?

Ondanks dat het een onwerkelijke situatie is, terugkeren in de tijd en de situatie aangrijpen om je toekomst te beïnvloeden, is het een boek dat niet surrealistisch voelt. Het plot komt snel en daarin laat de schrijfster ruimte voor de fantasie van de lezer. Wat zou er nou gebeurd zijn?

Ik had in het begin wat moeite met in het verhaal komen, maar met het verstrijken van de bladzijdes was ik steeds meer benieuwd naar welk deel van hun leven ze over zouden mogen doen. De hoofdstukken zijn kort, maar de schrijfster weet de essentie goed te vangen. Soms zijn veel woorden gewoonweg niet nodig. Af en toe stoorde ik me aan wat stopwoorden van de schrijfster, het ene hoofdstuk is beter uitgewerkt dan het andere en soms weinig uniek, maar het grootste deel van het boek heb ik genoten; drie sterren.

Ook ik mocht meedoen aan de Hebbanbuzz van dit boek. Wat een mooie cover, dat belooft veel goeds!
Met 'Voor jou' van Jojo Moyes in mijn achterhoofd waren mijn verwachtingen dan ook hoog gespannen. Helaas moet ik na het lezen van 'Voor je weggaat' bekennen dat dit debuut van Clare Swatman hier niet aan kan tippen. Het verhaal begint sterk: Zoë heeft net haar man Ed verloren en staat er alleen voor. Dit eerste deel is goed geschreven, je voelt het verdriet en de wanhoop die Zoë ervaart na het verlies van haar jeugdliefde. Maar dan komt al vrij snel de klad in het verhaal en kabbelt het verhaal zo'n beetje voort. Het einde is verrassend, maar ongeloofwaardig.

Desondank heb ik het boek wel met plezier gelezen. Hoewel het voorspelbaar was voor mij, wilde ik toch graag weten hoe het afliep. Lukt het Zoë om het verleden een andere wending te geven?

Het boek krijgt van mij 3 sterren, omdat het eigenlijk niet meer is dan een verhaal over de liefde, verlies, spijt en dingen anders willen doen. Helaas heb ik de doos tissues er niet bij hoeven pakken waardoor de waardering blijft steken op 3 sterren.