Kronieken van de nieuwe tijd 2 - Vooravond van Armageddon

Geschreven bij Kronieken van de nieuwe tijd 2 - Vooravond van Armageddon

boek is het vervolg op “Het duistere pact”. In dit boek zijn er drie verhaallijnen, waarvan je niet meteen weet wat de overeenkomst tussen deze verhalen is. De eerste verhaallijn gaat over Mike, die een nachtmerrie heeft gehad en meteen weet dat er een proces in gang is gezet. Wat dat proces is? Daar komt je vanzelf achter.
De tweede verhaallijn gaat over Aimée, die al twaalf jaar geen contact meer heeft met haar vader. Hij is een geneticus en als hij haar belt om naar zijn levenswerk te komen kijken, voelt ze zich hiertoe verplicht. Haar moeder, die gescheiden is van haar vader, heeft een onverklaarbare angst voor haar ex. Aimée vertelt haar dus niks. Dit is haar beslissing.
De derde verhaallijn gaat over de vijftienjarige Sandra, ze ziet kleuren bij mensen. Wat ze er mee kan, moet ze nog ontdekken. Ze raakt bevriend met Monique, de dochter van de nieuwe buren. Monique gelooft niet in aura’s. Sandra weet dan nog niet wat de reden daarvan is.
Er zijn meerdere verhaallijnen met verschillende personages. In elke verhaallijn zit wel een personage dat ik mag of juist niet. Het meest verwarrende vind ik het verhaal van Aimée en het beste of spannendste dat van Sandra. Zij maakt de grootste progressie in het verhaal door. Ik kan me wel in haar verplaatsen. Met Monique en Aimée heb ik helemaal niks.
Het is af en toe goed je hoofd er bij houden, er zijn lange stukken van een verhaallijn en pas 4 hoofdstukken verder lees je een andere verhaallijn. Het is spannend, soms verwarrend en af en toe aan de saaie kant. Naar mijn idee zou er meer vaart in het verhaal mogen.
De spannende dingen zijn meteen heel gruwelijk. Horror, de strijd tussen Licht en Duisternis, goed en kwaad. Dat maakt het een goed verhaal en zorgt ervoor dat je wilt weten wat de verhaallijnen met elkaar te maken hebben en hoe het afloopt natuurlijk.
Het boek is dik, ruim 435 pagina’s, doordat het lettertype erg klein is, leest het niet snel.
Omdat het naar mijn idee nog geen afgerond verhaal is, vind het eind wat teleurstellend maar aan de andere kant past het wel bij het verhaal. Ik weet niet of er nog een derde deel komt. Het zou zeker kunnen.
Ik geef het boek 3.5 sterren.

Het heeft toch wat meer tijd gekost. Wat wil je ook met die kleine letters, flinke bladvulling en meer dan 400 pagina's dik.

Wanneer komt deel 3 uit? Het gooit alle deuren open voor een vervolg.

Deel 2 was goed door te komen, ookal vorderde ik maar traag. Het geeft alle ruimte aan de ontwikkeling van de hoofdpersonen. Het geeft tijd om de eerste aanzet tot Armageddon te beschrijven. De ontwikkeling van het Kwaad en wat het Licht ertegen doet. Je schrijfstijl en vertelstijl deed mij heel erg denken aan Greg Bear. Die neemt in zijn boeken ook rustig te tijd om het verhaal te vertellen. En dat is iets wat mij niet altijd ligt. Van mij mogen de ontwikkelingen wel wat sneller gaan. Verder had ik het gevoel dat ik niet helemaal de goede doelgroep was voor dit boek. De zaken en ontwikkeling die de tiener Sandra doormaakt zijn niet geheel aan mij besteed en daarom kon ik mij niet altijd verplaatsen in de hoofdpersoon.
Dit zegt niets over je schrijfkunst, het zegt iets over mijn voorkeuren. Ik verwacht dat mensen die de Twilight boeken, de verteltrant van Greg Bear leuk vinden of houden van een verhaal dat veel aandacht besteed aan de strubelingen die een tiener kan doormaken het juist een goed boek vinden.

Over het algemeen was het een boek wat mij de afgelopen maand de menig prettige leesuurtjes heeft bezorgt

Deel twee van de Kronieken van de Nieuwe tijd maakte voor mij een verrassende wending waar ik even aan moest wennen. Maar wanneer je eenmaal in het verhaal zit, leest ook dit boek van Rianne Lampers weer als een trein! Hoewel het totaal niet was wat ik verwacht had, kreeg de dubbele verhaallijn mij toch weer in zijn greep. Vooral toen duidelijk werd hoe alles met elkaar verbonden is. Ik kan niet wachten om te lezen waar dit naartoe gaat.