Whiplash (Blu-ray) Winnaar van drie Academy Awards

Ik ben er rotsvast van overtuigd, dat de omgang met een standvastige 'leermeester' ertoe kan bijdragen, dat het beste in de leerling tot ontplooiing kan komen. En dat het daarbij passende leerproces gepaard kan gaan met pijnlijke groeistuipen, is dan part of the game. Deze film toont, hoe rakelings zo'n leerproces langs verraderlijk diepe ravijnen kan voeren. En dat tempert mijn enthousiasme voor dergelijke leermethoden aanzienlijk, hoezeer ook de uitkomst van het verhaal tevreden stemt. Want als uitsluitend de menselijke wil de loop der dingen bepaalt, is de kans groot dat het hart te weinig ruimte krijgt. Ik moet onwillekeurig denken aan films als Rieffenstahl's Triumph des Willens, en de fameuze roman The Fountainhead van Ayn Rand, die in hun verheerlijking van de wil ook de schaduwkant van harteloosheid uitdragen. Ik vind de film Whiplash zeer indrukwekkend! Mars van Leent.

Ik zal even vooraan beginnen voor de mensen die mijn verhaal niet helemaal volgen. De film vertelt het verhaal van Andrew (Miles Teller, bij de meeste jongeren bekend van zijn rol in de film Project X), een veelbelovende 19-jarige drummer die studeert aan een conservatorium in Manhattan. Andrew droomt ervan om de top te bereiken met activiteiten die hij doet in het dagelijkse leven, een van die activiteiten is drummen. Andrew wordt tijdens de repetities van zijn groep uit de klas gehaald door de beruchte dirigent Terence Fletcher (J.K. Simmons), met daarop de vraag of hij graag in de schoolband van dienbenoemde te spelen. Miles stemt in met dit voorstel, wat we vervolgens krijgen is 107 minuten spanning en sensatie.
De film brengt gedurende deze 107 minuten training, talent, hartstocht, trots en doorzettingsvermogen in beeld. We maken voorzichtig kennis, met de op het eerste gezicht aardig ogende, dirigent Terence Fletcher, maar al snel blijkt deze indruk verkeerd te zijn. Fletcher scheldt er op los en streeft naar perfectie. Je ziet het angst in de ogen van de studenten. Het is de docent die er niet voor terugdeinst om een klap uit te delen op het moment dat iemand niet naar behoren speelt en ook het bijna ‘’onthoofden’’ van de studenten behoort bij deze docent.

Het is niet voor niets dat Simmons de Oscar voor ‘beste mannelijke bijrol’ heeft gewonnen. Je voelt de angst van de studenten en verplaatst je in de film. Het camerawerk is rustig, en de omgevingen voelen klam aan. Dit komt de setting van de film ten goede. Je krijgt direct een heel beklemmend gevoel op het moment dat ze weer in het oefenlokaal van Fletcher zitten. Verder zet Miles Teller (een acteur waar ik niet per definitie een fan van ben) een prima acteerprestatie neer.
De film bouwt gedeeltelijk op naar de immense eindscène waar ik zometeen nog even kort op terug kom. De film voelt in feite dus precies aan als een muziekstuk, ritmisch opbouwend. Het is prachtig om het doorzettingsvermogen van het personage Miles te zien, tot bloedend aan toe zien we hem dagen, nachten door oefenen. Ondertussen krijgen we genoeg inkijk in het hoofdpersonage, de film geeft echter weinig informatie prijs over dirigent Fletcher, dit is een bewuste keuze geweest van de regisseur. De film probeert het ‘strenge’ imago van Fletcher te behouden, het is niet voor niets dat bepaalde scènes (die overigens wel op internet te vinden zijn) uit de film zijn geknipt. Ondertussen bouwt de achtergrond van Miles zich wel op, we krijgen een kijkje in zijn leven en naar de reden waarom Miles streeft naar perfectie, verder krijgen we natuurlijk nog een relatie met een meisje te zien in de film. Deze zijlijn in de film voelt samen met een andere scène (autoscene) weliswaar cliché aan, maar het stoort op geen enkel moment. De rode lijn in het verhaal blijft in iedere scène aanwezig en wijkt op geen enkel moment in de film daar teveel vanaf.
Inmiddels zijn we ongeveer 75 minuten verder sinds het begin van de film, de soundtrack van de film verraad het eigenlijk al, maar we werken toe naar de grande finale. De soundtrack van de film is overigens super, samen met het ritmische camerawerk wordt het verhaal nog nét even spannender dan dat het al was. En dan … in het laatste kwartier van de film brengt de regisseur alle kernpunten van zijn film samen. De tweestrijd van docent naar student wordt prachtig in beeld gebracht en de scène duurt voort en voort.
De credits rollen over het scherm en ik kan niet anders concluderen dat J.K. Simmons hier zijn beste rol ooit neer heeft gezet. Het ritme van deze film is uptempo, in rap tempo bouwen we (samen met de dynamische soundtrack) op naar het hoogtepunt. Levenslessen en doelstellingen van beide heren voeren de boventoon van de film. Het resultaat wat regisseur Chazelle neerzet is bijzonder waardig voor een 2e speelfilm. De regisseur geeft je 107 minuten lang een adrenaline rush die waarschijnlijk nog enkele uren na de film voortduurt. Kortom, ga ook deze film zien!

Puike film, goed scenario en uitstekende vertolkingen.
Indrukwekkend verhaal vind ik, dat gepaard gaat met prachtige muziek.
Maar vooral de drumscènes hebben veel indruk op me gemaakt, maar ben dan ook altijd, vooral toen dat vroeger bij elk optreden wel eens gebeurde, een liefhebber geweest van drumsolo's.
En de film eindigt met zo'n indrukwekkende solo !!
Genieten is dat :)

Een mooie film om te kijken. Heb op de reclame de trailer gezien en heb hem meteen om mijn verlanglijstje gezet. De film is boeiend en mooi om naar te kijken.

Zeker een aanrader

....

Deze oscarwinnnde film moet je gezien hebben. Het verhaal is kort en klein maar genuanceerd, en de personages zijn stuk voor stuk enorm ambitieus uitgewerkt door een stellar cast. Het hele plaatje wordt nog mooier wanneer ze werkelijk muziek beginnen te spelen. Het zijn als het ware de actiescenes van de film. Zeker kijken!

Topfilm met sterke acteer prestaties. Een aanrader!

erg mooi verhaal, schitterende drumsolo's

Heel goed

Voordelige koop, dat is wat ik er goed aan vind.