Cause of Death Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app.

Geschreven bij Cause Of Death

Het zevende deel in de Kay Scarpetta serie, en ook deze is weer heerlijk om te lezen, leest weer vlot weg.
Kay neemt de werkzaamheden van een van haar Medical Examiners waar in een klein plaatse in Virginia wanneer ze opgeroepen word als er een dode duiker gevonden word tussen een stel gepensioneerde marine schepen. De duiker blijkt een onderzoekend journalist en de vraag is wat hij daar deed en hoe hij precies om het leven gekomen is. Terwijl ze daar achter probeert te komen gebeuren er nog veel meer bizarre dingen, haar auto word onklaar gemaakt zodat een medewerker van haar kantoor in het bos neergeschoten kan worden, zonder enige reden.
Ondertussen is haar nichtje Lucy druk bezig om een hacker op te sporen die bij de energie maatschappij blijft inbreken.

Allemaal los staande gebeurtenissen die later wanneer een groep terroristen een bepaald gebouw overnemen als puzzelstukjes in elkaar vallen.

Geschreven bij Cause Of Death

“I (…) walked out into what was becoming a beautiful day”

Patricia Cornwell has a nice, casual way of writing and her novels are a pleasant easy read. But over three hundred pages about little more than solving a few murders by some silly religious sectarian group was a little too much for me. These detectives and thrillers, even when written by women, are just not my cup of tea.

Very rarely there are some interesting remarks. For instance about a relation between an older man and a younger woman, when she lets the man explain how he is constantly worrying about his health and even is afraid of having sex. No man would easily write about that, they would just describe the wonderful sex they are having. Dream on guys.

And hidden away in those three hundred long pages there are some beautiful sentences:
“I noticed that people in the Concorde did not talk to each other much, and I decided that being rich and famous or royal must be rather boring.”
And my favorite:
“I (…) walked out into what was becoming a beautiful day”
This last sentence alone makes it worthwhile for me to read the other three hundred not to interesting pages.