De blauwe kamer

Georges Simenon dwingt in zijn psychologische romans zijn lezers (m/v) snel tot doorlezen via een pakkend begin, dan veel flashbacks, blikken vooruit en naar het heden. Hij doet dit alles meesterlijk in dit boek uit 1964 waarin hij een aloud thema aansnijdt, rijkelijk beschreven in de literatuur en recent in NL een mediahype geworden dankzij reclamespotjes, websites en de TV serie “Overspel”: vreemdgaan, gemeenschap buiten het huwelijk, een zonde in elke religie en wereldwijd een motief voor moord en doodslag.
Beklemmend en indringend boek over een relatie van 11 maanden tussen twee getrouwde mensen, Tony en Andrée, die zich incidenteel voltrekt in de blauwe kamer van een klein provinciehotel met een terras vanwaar de geluiden naar boven weerklinken. Alsof de Anderen altijd dichtbij zijn. Ze kwamen er 8 keer samen en genoten mateloos, ook de laatste keer toen Tony achteloos trouw zwoer aan haar. Maar als hij de man van Andrée op het terras beneden ziet plaatsnemen, vlucht hij in paniek.
Al snel blijkt dat Tony vastzit en voortdurend wordt ondervraagd en onderzocht door een scala van experts… Waarom? Wat heeft hij gedaan? Lezers moeten bij het begin beginnen en zelf genieten of huiveren over hoe dit drama afloopt.
Sterk gecomponeerde, uiterst sfeerrijke thriller die soms vragen oproept over de bewijskracht van materiaal verkregen door het zwijgen van de verdachte of via dubieuze verhoortechnieken en slecht politiewerk. Andrée en Tony’s karakters en drijfveren maken dit een prachtboek voor een leesclub.

De Blauwe Kamer van Georges Simenon. 25 jaar geleden is deze schrijver overleden en nu worden zijn beste werken opnieuw vertaal en uitgebracht.

Het verhaal begint dat Tony in de gevangenis zit en stukje bij beetje krijgen we het hele verhaal te lezen. Tony zit in de gevangenis omdat hij vreemd ging. Tony is getrouwd met Gisele en samen hebben ze een dochter Marianne daar waar zij vroeger droomden van een groot gezin is het bij een gebleven.
Andrëe de vrouw met wie Tony vreemd gaat is ook getrouwd. Tony en Andrëe hebben samen op school gezeten en hij vond haar een standbeeld maar daarentegen was Andrëe vroeger al verliefd op Tony en zij pakte haar kans toen zij Tony ontmoettein Triant. Het verhaal speelt zich in 1963 af maar het had net zo goed nu kunnen zijn. Georges Simenon heeft een tijdloos boek geschreven daar waar het verhaal heel mooi is merk je toch dat het verouderd is bij passioneel denken wij aan stomende scenes en die mis je dan weer wel, de scenes zijn er wel maar kort en krachtig.

Een verrassend boek, het verhaal zit goed in elkaar en als lezer word je vaak getriggerd en het eindigt anders dan ik had verwacht maar meeslepend en passionneel nee maar wel zeer onderhoudend