De teddybeer

Professor Jean Chabot is een gynaecoloog met een zeer goede reputatie. Hij is getrouwd en heeft een zoon en twee dochters. Zakelijk lijkt het hem ook voor de wind te gaan. Hij is de eigenaar van een kraamkliniek, werkt in een ziekenhuis en geeft daarnaast als hoogleraar ook nog les aan medisch studenten. Als hij op een nacht een slapende verpleegster aantreft, raakt hij ontroerd door haar onschuld. Hij kan de drang niet weerstaan haar te betasten. Het blijft niet bij deze ene keer. Tot de verpleegster op een dag niet meer verschijnt. Chabot wordt daarna steeds onzekerder en lijkt ook last te krijgen van een depressie.

Deze editie van De Teddybeer (aanvankelijk werd het De pluchen beer genoemd) is een heruitgave van de in 1960 door Georges Simenon geschreven psychologische roman. De heruitgave van onder andere dit boek maakt deel uit van de herdenking van de vijfentwintigste sterfdag van Simenon. Als gevolg daarvan wordt een aantal boeken in 23 landen heruitgegeven.

De schrijfstijl van Simenon is in de huidige en steeds sneller geworden jaren enigszins achterhaald, maar in deze roman is te merken dat Simenon wel degelijk met zijn tijd is meegegaan. Het boek is vlotter geschreven dan zijn werk uit de jaren vijftig en ook de personages zijn mondiger geworden.

Jean Chabot is een personage dat prima is uitgediept. De lezer komt veel over hem te weten en kan zelfs de indruk krijgen dat Simenon een aantal eigenschappen van zichzelf in Chabot heeft verwerkt. Simenon was alcoholist en rookte pijp. Chabot lijkt ook alcoholist en is eveneens pijproker.

Gedurende het verhaal zie je steeds duidelijker dat Chabot een man met twee gezichten is. Het ene is de man die goed is in zijn werk en dat ook zo goed mogelijk wil doen. Het andere is de man die geleidelijk onzekerder wordt en neigingen tot depressiviteit begint te vertonen. Het is daarom niet verwonderlijk dat Chabot steeds meer fatalistische gedachten lijkt te krijgen.

De Teddybeer is een beeldend geschreven roman, iets waar Simenon sowieso erg sterk in is. Tijdens het lezen zie je de door hem beschreven situaties en omstandigheden voor je alsof je er zelf deel van uitmaakt. De roman zelf kabbelt als een langzaam stromende rivier naar een te verwachten ontknoping. Maar dan geeft Simenon in de laatste pagina's toch nog een verrassende wending aan het verhaal.

Overigens is het jammer dat de medische terminologie die soms in het boek gebruikt wordt niet overal nader wordt uitgelegd. Iemand die niet thuis is in deze wereld zal mogelijk een woordenboek nodig hebben om de betekenis daarvan te weten te komen. Desondanks is het gelukkig niet moeilijk het verhaal te kunnen volgen en te begrijpen.

De teddybeer is een interessant verhaal waarin de neergang van een man die bij iedereen hoog in aanzien staat op een boeiende en psychologisch sterke manier beschreven wordt.

Hiermee gaat Simenon ver in zijn geloof in het existentialisme en de walging over een niet zelf gekozen leven. Hoofdpersoon Jean Chabot (49) heeft veel maatschappelijk aanzien, rijkdom, een prachthuis met vier bedienden, een vrouw en drie opgroeiende kinderen en een praktijk aan huis, zijn eigen privékliniek en ook nog een leerstoel in een universitair ziekenhuis. Hij is een briljante gynaecoloog in Parijs en Simenon beschrijft indringend zijn slaaptekort, intense vermoeidheid, pillen en cognac en twijfels over zijn lot. En hoe hij denkt dat de Anderen naar hem kijken en over hem zullen oordelen. Hoe hij vreest ooit, zoals een toneelspeler ineens zijn tekst kan vergeten, hij ook opeens zijn diagnostische scherpte en klinische automatismen kan kwijtraken. Wat gebeurt dan? Met zijn reputatie, zijn gezin, zijn huis? Van zijn gezin is hij allang vervreemd, maar elke dag wordt toch samen geluncht. Velen kijken hem soms onderzoekend aan. Hij voelt zich ook al maanden bedreigd en draagt een vuurwapen. Om zich te verdedigen?
Indrukwekkende roman over een man onder constante stress en een vaag schuldbesef, die concludeert dat zijn levenslange inspanningen en plichtsbesef, zinloos waren.