De jongen die Auschwitz tekende Een unieke kampgetuigenis in woorden en tekeningen

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

Aangrijpend

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

De jongen die Auschwitz tekende

In de jongen die Auschwitz tekende lees je een waargebeurd verhaal door de ogen van een tiener, die bijna twee jaar werd onderworpen aan de onmenselijkheden in nazikampen. Thomas Geve (pseudoniem) overleefde de gruwelijkheden van drie verschillende concentratiekampen. Ben je geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog en benieuwd hoe het kampleven er nou echt aan toe ging, dan is dit boek iets voor jou!

Vanaf het moment dat Hitler in 1933 aan de macht kwam, komt er een einde aan het zorgeloze leven van Thomas en zijn familie. Er worden rassenwetten toegepast, waardoor Joden steeds minder worden toegelaten en steeds minder mogen. Vlak voor de oorlog, als Thomas 9 jaar is, verhuist zijn vader naar Engeland en laat daarbij Thomas en zijn moeder achter.

In 1939 start de Tweede Wereldoorlog in Duitsland en komt het moment dat Joden nog veel minder mogen. Thomas raakt gefascineerd door de Duitsers en de Hitler Jugend. Hij kenmerkt zich als een nieuwsgierige jongen die graag alles wil weten en daarin ook de grenzen op zoekt. In die tijd worden steeds meer mensen, vooral Joden, opgepakt en naar concentratiekampen gedeporteerd.

Thomas en zijn moeder komen in juni 1939 in Auschwitz aan. De omvang van het kamp is voor Thomas dan niet te bevatten, evenals de manier waarop er met hen wordt omgegaan. Hij wordt onmiddellijk gescheiden van zijn moeder en komt als 13-jarige jongen in het mannenkamp terecht. Het verhaal geeft vervolgens de 22 maanden van gevangenschap in drie verschillende kampen weer. Je leest over de barakken, het kampleven de werkzaamheden, maar ook over de band die tussen gevangenen ontstaat, evenals de spanningen die heersen.

Na de bevrijding van het kamp, slaat Thomas aan het tekenen om de herinneringen uit het kamp in beeld te krijgen. Hij neemt de rol op zich het verhaal te vertellen ter nagedachtenis van zijn kameraden én om de komende generaties over het verleden te vertellen, zodat ze precies weten wat er is gebeurd, in de hoop dat mensen in de toekomst verstandigere beslissingen nemen.

Doordat Thomas het verhaal vanuit de ik-persoon vertelt, voel je wat hij heeft meegemaakt, wat de ingrijpende gebeurtenissen goed weergeeft. De uitgebreide beschrijving geeft je een goed beeld van de barakken, het kampleven en de te verrichte werkzaamheden tijdens de Tweede Wereldoorlog, zonder dat het te gedetailleerd wordt in gruwelijkheden. Het doet je beseffen wat voor onmenselijkheden de kampbewoners hebben moeten doorstaan. De goed beschreven band tussen gevangen, evenals de spanningen die ontstaan, laten je de angst voelen die Thomas ervoer, maar het verhaal geeft ook mooi weer hoe de gevangenen wisten te overleven, hoop bleven houden en zich warmden aan elk beetje menselijkheid dat ze vonden in henzelf en anderen.

De tekeningen die Thomas toevoegde aan zijn boek, maken het verhaal speciaal. Het is een prachtige weergave van het kampleven door de ogen van een tiener. In het e-book komen deze tekeningen helaas niet goed uit. Ze zijn klein en zwart-wit, terwijl de paperback mooie, grotere gekleurde tekeningen laat zien.

Het verhaal vraagt je er even echt goed voor te gaan zitten. De uitgebreide beschrijvingen maken het verhaal erg levendig, maar zorgen er tegelijkertijd voor dat je het goed wilt én moet lezen. Dat kan even een worsteling zijn. Toch is dit boek zeker een aanrader als je geïnteresseerd bent in de Tweede Wereldoorlog en wilt ervaren en beseffen welke onmenselijkheden kampbewoners hebben moeten doorstaan.

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

zeer spannend en goed weergegeven

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

een authentiek,realistisch verhaal

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

is het ingrijpend waargebeurd verhaal van Thomas Geve, die nà 22 maanden zijn 3de werkkamp overleefde en op 11 april 1945 uit Buchenwald werd bevrijd.
In de zomer van 1931 vertrok het gezin uit Beuchen, vader ging naar Engeland en het was de bedoeling dat moeder en Thomas zouden volgen, maar in september werden de grenzen gesloten en brak WO II uit.
Met één van de laatste transporten werd Thomas op vijftienjarige leeftijd, samen met zijn moeder, gedeporteerd naar Auschwitz. Onmiddellijk werd hij gescheiden van zijn moeder en geconfronteerd met de gruwelen van de holocaust. Ondanks alles blijft hij in het leven geloven en geeft de moed nooit op.
Het boek beschrijft op realistische wijze de mensonterende leefomstandigheden in concentratiekampen,de gruwelen waaraan de gevangenen werden blootgesteld, de rantsoenen, gaskamers, alles komt aan bod. Je leeft echt mee met het hoofdpersonage, en alhoewel je op voorhand weet dat Thomas de gruwel overleeft, blijft zijn verhaal je tot het laatst boeien.
Bijzonder zijn ook de tekeningen die in het boek verwerkt werden, ze zijn niet origineel, maar door hem, op latere leeftijd, nagetekend
Een heel bijzonder verhaal, beleefd uit de ogen van een kind, een echte aanrader.

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

Dit is het aangrijpende en waargebeurde verhaal van een jongen die jarenlang in concentratiekampen geleefd heeft. Het merendeel speelt zich af in Auschwitz en verteld hoe het er daar aan toe ging.
Het beschrijft alles uit het leven in het kamp. De volle barrakken, martelingen, werk, uren durende appels, verblijf in de ziekenbarak e.d. Ook wordt er in gegaan op onderlinge vriendschappen en wat men deed om te overleven.

Het is een heel persoonlijk verhaal, het is duidelijk dat het het verhaal van een ooggetuige/ervaringsdeskundige is.

De ervaringen van Thomas worden ondersteund door tekeningen. De originele tekeningen zijn verloren gegaan maar hij heeft alles prima kunnen reproduceren vanuit zijn geheugen.

Ik heb het ebook gelezen en vond de tekeningen te klein afgebeeld. Het is duidelijk wat het voorstelt maar in de tekeningen heeft Thomas ook begeleidende teksten geschreven en die zijn erg moeilijk leesbaar. De te klein afgebeelde tekeningen heb ik als minpunt ervaren mede ook omdat ik heel nieuwsgierig was naar deze tekeningen.

Dit boek onderscheid zich van andere boeken over het leven in concentratiekampen door de tekeningen die de ervaringen van een jonge jongen vastleggen.

Het verhaal leest makkelijk. Het is in begrijpelijke bewoordingen geschreven en leest alsof je het verhaal uit de eerste hand hoort.
Het is niet een boek dat je makkelijk “even” leest. Dit komt omdat het toch een behoorlijk zwaar onderwerp is en het is erg aangrijpend. Je moet de schokkende gebeurtenissen regelmatig even laten bezinken.

Dit boek is een aanrader voor iedereen. Het geeft een helder inzicht in een zwarte bladzijde van de geschiedenis.

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

Heel indrukwekkend om het verhaal te lezen van een tiener die de oorlog meemaakte, zittend en werkend in verschillende concentratiekampen. Ondanks alle vreselijke ontberingen wist hij zichzelf toch een positieve grondhouding aan te meten. De mooie tekeningen die hij kort na de bevrijding maakte, ondersteunen het verhaal en maken het een uniek boek.

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

Een unieke kampgetuigenis in woorden en tekeningen. Het boek verteld het waargebeurde verhaal van Thomas Geve. Het boek beschrijft de jeugd van Thomas, allereerst zijn een beetje onbezorgde jeugd als Joodse jongen in Duitsland. Een onbezorgde jeugd die ophield op het moment dat Hitler aan de macht kwam. Zijn vader kon wegkomen uit het veranderde Duitsland. Thomas en zijn moeder hadden minder geluk, zij blijven achter in Duitsland. Tot 1943 konden zijn zich redelijk goed staande houden in een Duitsland vol Jodenhaat en noem het maar op. Uiteindelijk ontkomen ook zij niet aan de razzia’s die gehouden worden en zo komen ook zij terecht in een concentratiekamp.

Thomas zit bijna twee jaar in Auschwitz-Birkenau, daarna Gross-Rosen gevolgd door Buchenwald waar Thomas uiteindelijk bevrijd wordt. Na zijn vrijlating heeft Thomas de behoefte zijn verhaal te vertellen zodat het nooit vergeten zal worden. Thomas deed dit door vele tekeningen te maken over de gebeurtenissen in de kampen. Het zijn geen hoogstaande tekeningen, maar dat is in dit geval ook niet nodig. De tekeningen zeggen meer dan genoeg. Daarnaast heeft Thomas ook zijn verhaal in woorden op papier gezet.

Dat verhaal is aangrijpend en indrukwekkend. Drie kampen overleven getuigd van een enorme overlevingsdrang. In het boek beschrijft Thomas het dagelijks leven, de constante honger, de beperkte slaapmogelijkheden, het harde werken, de gruwel daden van de SS’ers. Het komt allemaal heel beeldend over. Op sommige momenten is het heftig en best wel schokkend. Heel veel indruk maakte de zogenaamde dodenmarsen op het einde van de oorlog. Dan heb je als lezer wel even een momentje nodig.

Een verhaal over een jonge Joodse jongen die een wil had om te overleven en zich ondanks de ontberingen er niet onder liet krijgen. Een bijzonder en interessant verhaal, dat indruk maakt. Er verschijnen veel boeken over Auschwitz en toch is het nooit hetzelfde verhaal. Deze boeken zijn dan zeker voor de geschiedenisliefhebber een must om te lezen. Zo ook “de Jongen die Auschwitz tekende” is zeker een aanrader.

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

Prachtig indrukwekkend verhaal.
Mooi geschreven en uitgave ook mooi

Geschreven bij De jongen die Auschwitz tekende

echt een aanrader niet te geloven zoveel moed om te overleven