De lach en de dood

Een prachtige roman over het overleven van de concentratiekampen door middel van humor te (moeten) gebruiken om de beklemmende gebeurtenissen op een afstandje proberen te houden.

De Nederlandse joodse man Ernst Hofman wordt gedeporteerd naar een concentratiekamp in Polen. Op het transport probeert hij zijn humor al te gebruiken en wordt verliefd op een joodse vrouw, genaamd Helena. In het kamp probeert hij haar te vinden, maar moet daarvoor betalen met zijn humor. Maar de humor weegt steeds zwaarder als het publiek waar hij voor moet spelen tegen al zijn principes in gaat.

Humor en dood liggen in dit boek ongelofelijk dicht bij elkaar. Soms moet je hardop grinniken, en soms kun je wel huilen van woede en verdriet. Want de beklemming is aanwezig, en raakt je kei en kei hard. Vol verwondering maar ook vol afschuw heb ik dit boek gelezen. Levensechte verhalen worden verteld, mensen die de moeilijkste daden moeten volbrengen die je je maar kunt bedenken.
Ernst steelt je hart, met zijn humor, maar ook met zijn hartverwarmende daden. Hoewel hij ook slechte gedachten heeft, kun je compleet inleven het waarom en hoe van die gedachten. Het boek wekt gevoelens op die het waard zijn om te beleven, als je durft. Het is namelijk niets niks, en je moet ertegen kunnen. Ik werd van sommige scenes compleet misselijk. Toch vond ik het zeker de moeite waard.
Prachtverhaal, over hoe te overleven in een concentratiekamp met iets waar je zoveel plezier in hebt, jouw kunst, maar welk plezier ook zomaar van je afgenomen kan worden zodra het tegen je principes in gaat. Het aantal sterren spreekt voor zich.

Zelden een boek gelezen dat me zo bij de keel greep. Het is geschreven alsof de schrijver erbij was. Je voelt de angst, maar ook de lach. Het boek verdient het om in elke boekenkast te staan. Hartverscheurend mooi.

Vandaag heb ik "De lach en de dood " uitgelezen,een indrukwekkend en aangrijpend boek over het dagelijks leven in een concentratiekamp.

Ernst Hofman is de hoofdpersoon in het boek,een joodse komiek die in Amsterdam woonde en wordt weggevoerd naar Polen.
Tijdens de reis er naar toe,opeengepakt in een veewagen,leert hij Helena kennen,wordt op slag verliefd,maar op de bestemming aangekomen scheiden hun wegen zich.
Ernst probeert door grappen te vertellen aan medegevangenen het wat aangenamer voor hen te maken.
Maar als hij dan hoort dat Helena in gevaar komt,moet hij zijn grappen aan de SS gaan vertellen,een hele moeilijke opgave.
Als je leest wat er allemaal gebeurt daar,het nodeloze overhoop schieten,de ontberingen,dan mag je alleen maar blij zijn die dingen niet meegemaakt te hebben.
Het boek wordt heel waarheidsgetrouw verteld,een gruwelijk verhaal,maar ondanks dat met de nodige humor.

Ik zit bij te komen op de bank. Ik heb net de laatste bladzijde gelezen van "De lach en de dood" van Pieter Webeling. Wat een ontzettend heftig en indrukwekkend boek zeg. Groot respect heb ik voor de auteur Pieter Webeling dat kan ook niet anders als Robert Cohen een Auschwitz-overlevende dit boek aanbeveelt.
Robert Cohen zegt: "In "De lach en de dood" is het dagelijks leven in een concentratiekamp zo treffend en waarheidsgetrouw beschreven dat ik dit boek zonder voorbehoud kan aanbevelen.
Gelukkig heb ik dit zelf niet meegemaakt en hopelijk hoeft niemand dit ooit mee te maken maar daarom zeg ik wel: Lezen dit boek opdat dit nooit meer mag gebeuren.

Heel mooi boek, verdrietig verhaal over oorlog en concentratiekamp.

Dit is een van de vele boeken over de oorlog in het algemeen, en over de concentratiekampen in het bijzonder. Ik vond het een zeer aangrijpend boek, en heb het bijna in één keer uitgelezen.
De levering was zo als altijd de volgende dag al.

Ook bij mij heeft dit boek veel indruk achter gelaten.
Heel aangrijpend en schitterend geschreven.
Een boek dat je moeilijk kan weg leggen, omdat het tot de laatste bladzijde spannend blijft.

Boek tweedehands gekocht op Bol, maar is in nieuwstaat. Heel blij mee

Bijna niet weg te leggen maar ook momenten waarbij je gewoon even moeten stoppen met lezen omdat het zo verschrikkelijk aangrijpend is wat er geschreven wordt...Natuurlijk weet bijna iedereen wel wat voor gruwelijke dingen er gebeurd zijn in de concentratiekampen in de tweede wereldoorlog maar dit boek is zo geschreven dat je alles vóelt. Met afgrijzen, tranen, verbijstering maar ook af en toe een lach heb ik dit boek in een ruk uitgelezen. Ongelooflijk hoe wreed de mens kan zijn. Laten we maar hopen dat dit echt nooit meer gebeurd!