De naaister uit Parijs the dressmaker

Geschreven bij De naaister uit Parijs

Vroeger moest ik van mezelf een boek altijd uitlezen, of het me nu boeide of niet. De laatste jaren ben ik wat minder streng voor mezelf en haak af, als het boek na zo'n 60 pagina's me nog niet aanspreekt.
Van 'de naaister uit Parijs' had ik hoge verwachtingen maar na een paar bladzijden ontdekte ik dat ik steeds terug moest bladeren om het verhaal nog enigszins te kunnen volgen. Een verhaal dat na 45 bladzijden nog steeds niet op gang kwam. Het hangt van losse personages aan elkaar, sommige hebben meerdere namen, zoals de hoofdpersoon die afwisselend Myrthle en Tilly wordt genoemd. Naar de reden hiervan mag je raden. Van de hak op de tak van de ene personage naar de andere zonder dat het verhaal echt op gang komt.
Verder dan 45 bladzijden hoefde ik van mezelf dan ook niet te lezen.

Verhalen over mode spreken me altijd aan, dus ik was ook erg benieuwd naar dit boek. ‘De naaister uit Parijs’ is in het begin een beetje verwarrend, omdat ongeveer alle bewoners van Dungatar aan je voorgesteld worden en dat kan soms wat overweldigend aanvoelen. Zodra je iedereen leert kennen, komen ook hun eigenaardigheden naar boven en zit je compleet in het verhaal.

‘De naaister uit Parijs’ gaat niet zozeer over mode, want het gaat meer over het leven in een dorpje, waar mode een kleine rol speelt. Het gaat over overleven in het dorp waar de bewoners hun meningen al klaar hebben voordat ze de persoon waar het over gaat gesproken hebben. Sommige details in het boek waren niet zozeer schokkend maar meer dat je tijdens het lezen denkt van ‘he, wat moet dit hier nou’ en dan met name over sexuele stukjes. Die vond ik een beetje apart en paste wat mij betreft niet helemaal in het complete verhaal.

Maar die stukjes waren niet zo storend en kon ik dan ook goed loslaten. ‘De naaister uit Parijs’ is een intrigerende roman, waarbij ik best wel even in shock was toen ik het einde had gelezen. Die had ik echt niet aan zien komen. En dat einde, dat deed ’t ‘m, want poeh, wat was dit een goed boek zeg. De mode speelt dan maar een kleine rol, het was een mooie. En ik ben wel een beetje gaan houden van de homoseksuele politieagent, oh wat was ie goed geschreven zeg!

‘De naaister uit Parijs’ van Rosalie Ham is een roman die bijna een thrillerachtige einde heeft, waarbij het leven in een dorp met flinke vooroordelen centraal staat en waarbij mode een kleine rol heeft.

Ik ben nu wel erg benieuwd naar de film, met in de hoofdrollen Kate Winslet en Liam Hemsworth.

Geschreven bij De naaister uit Parijs

Wat een raar verhaal. Het is net alsof de schrijfster vergeet wat er in het vorige hoofdstuk is gebeurd. Losse flodders en vreemde personages. Wel eens iemand gezien waar het hoofd achterstevoren op staat? En de man met de ziekte van Parkinson wordt wel heel raar beschreven. Een belediging voor mensen die deze ziekte hebben. Ik wil wel eens zien hoe dat in de film naar voren komt. Helaas is de film niet Nederlands ondertiteld anders zou ik hem willen bestellen. Ik had veel zin om het boek te lezen maar ik stop er mee want het komt niet op gang. Het had niet zoveel pagina's hoeven te duren. De film is helaas niet te huren in de bibliotheek.

Geschreven bij De naaister uit Parijs

Ik had eerst de trailer van de film bekeken en begreep dat het niet alleen een tragische geschiedenis is, maar ook met een komische ondertoon. Met dat in mijn achterhoofd las het boek als een filmscript met veel subtiele humor er in. Er komen veel personages in voor, maar dat kan ook niet anders als je de bekrompenheid van een dorpsgemeenschap goed in beeld wil brengen. En als je geïnteresseerd bent in mode, zijn de uitgebreide beschrijvingen van de jurken prachtig om te lezen.

Geschreven bij De naaister uit Parijs

vijf sterren, lekkere roman. Ben nieuwsgierig naar de film en zie Kate Winslet zo voor me in deze rol!

Geschreven bij De naaister uit Parijs

Ik vind het boek erg moeilijk leesbaar omdat er heel veel verschillende personen beschreven worden,moeilijk om de lijn vast te houden

Nooit zoveel moeite gehad een boek uit te lezen. Veel te veel personages en een warrig verhaal.

In het begin Moelijk volgen: Wie is wie. Gelukkig had ik de film eerst zien.

Geschreven bij De naaister uit Parijs

Vond het een vermakelijk boek maar een beetje verwarrend. Springt van het ene karakter naar de andere waardoor ik regelmatig moest teruglezen wie de personen ook alweer waren.

ik heb het boek in 1 weekend uitgelezen (verslonden). je moet je wel blijven concentreren anders weet je niet over wie het nu weer gaat. naar mijn mening te uitgebreid. maar omdat mijn interesse werd gewekt oor het naaimachine, heb ik er toch van genoten