De Tijd Die Nodig Is

Geschreven bij De tijd die nodig is

Ingrid kijkt gedurende vier dagen terug op haar leven. Ze merkt dat haar leven niet veel anders verlopen is dan dat van haar moeder en haar oma, hoewel het drie heel verschillende vrouwen betreft: in redelijke welvaart opgegroeid; alle ruimte voor ontwikkeling gekregen en genomen; getrouwd met een man, op wie toch niet zo heel veel aan te merken viel; één kind gekregen. Maar hoewel alle factoren voor geluk aanwezig waren, is het er toch niet van gekomen: geen van de drie vrouwen wist wat ze met dat kind en met die man aan moest; ze kozen voor zich zelf en maakten het kind en hun man ongelukkig.
Een boeiend, maar wat afstandelijk geschreven boek, waar niet een duidelijk einde aan zit. Ik las het snel uit, maar wist aan het einde niet goed wat ik er mee moest. Wat was de boodschap? Geluk krijg je niet, daar moet je voor werken? Op iedere partner is wel kritiek mogelijk en geen kind is perfect - maar iemand die naar perfectie streeft kan nooit gelukkig worden? Zo iets, denk ik, maar helemaal duidelijk is het me niet geworden en dat vond ik toch niet echt bevredigend.

Geschreven bij De tijd die nodig is

Ik ben inmiddels echt fan van deze schrijver; hij schrijft prachtige meeslepende psychologische romans. Ook De tijd die nodig is is weer zo mooi geschreven. Een invoelbaar verhaal over waarom je keuzes je zo vormen, en je omgeving ook. En hoe dit generaties doorwerkt. Zet je ook aan het denken over de patronen die je zelf onbewust hebt geërfd. Gewoon lezen dit boek.

Geschreven bij De tijd die nodig is

Grøndahl beschrijft vooral de afstandelijke, koele Scandinavische cultuur, de omgangsvormen, ook binnen relaties. Boeken, films staan er vól mee. Wat men denkt: beleefd en gelijkwaardig omgaan met anderen is in feite het keurslijf van de wet van Jante, waarin de Noorderlingen al eeuwen worden opgevoed. Beleefdheid en respect zijn slechts de gedragingen van deze opvoedingspatronen.
Voor inhoud: zie internet. Daarom vind ik de hoofdpersoon Ingrid niet bijster sympathiek, creatief of inventief: het is allemaal volgens het boekje en bovenal niet erg diepgaand of verrassend in ander opzicht!
Minpunt vind ik dat sommige reviewschrijvers al verhaallijnen prijsgeven, die lezers altijd zelf tijdens het lezen willen ontdekken. Dat is geen raketwetenschap, toch?

Het boek beslaat 4 dagen uit het leven van Ingrid, een 48 jarige succesvolle architect, die tijdens een zakenreis hoort, dat haar puberzoon Jonas met een groepje vrienden een allochtone jongen mishandeld heeft. Ze besluit onmiddelijk naar huis terug te gaan en overdenkt tijdens de reis haar leven.
Ze voelt zich schuldig. Ze heeft het gezin verlaten voor een nieuwe liefde. Net als haar moeder en grootmoeder heeft ze te weinig tijd voor haar kind. Herinneringen aan haar moeder en grootmoeder en haar exman komen boven. Patronen herhalen zich in de levens van de vrouwen. In hoofdstukken getiteld donderdag, vrijdag, zaterdag, zondag wordt verteld over wat Ingrid meemaakt, en in diverse flashbacks wordt over haar leven en dat van haar moeder en grootmoeder verteld. Wat voor keuzes maak je in je leven. Hoe lopen de dingen.

De schrijver geeft de psychologie van de personages goed weer, mensen gaan echt voor je leven. Het einde vond ik wat zwak. Ingrid wordt opgewacht in haar huis door familie van de jongen, die mishandeld is en bedreigd. Jonas, die ze nauwelijks gesproken heeft, en voorlopig bij zijn vader gaat wonen, belt haar op.