De vrolijke naturist Filosoferen over schaamte en naakte levenskunst

“Naturisme kan samengaan met andere ideologieën,” en Floris van den Berg wijst op tal van verbindingen tussen het naturisme enerzijds en het veganisme, atheïsme, feminisme, liberalisme, anarchisme en ecohumanisme anderzijds. De grondslag van zijn denken is en blijft het schadebeginsel van John Stuart Mill. Je bent vrij om te doen wat je wilt, voor zover je geen schade toebrengt aan anderen. In je adamskostuum rondlopen, leidt niet tot schade. Maar mag je als man met een erectie op straat staan? Of mag je copuleren in het publieke domein? Opnieuw een intrigerend boek van Van den Berg die zich ontpopt tot een van de meest spraakmakende filosofen in onze contreien.

Een onafhankelijk docent als Floris van den Berg kan het naturisme op wetenschappelijk filosofische manier benaderen en analyseren. Zonder dogma’s. En dat doet ie dan ook. Op een vlotte manier, toegankelijk en een beetje rebels. Of misschien zelfs niet zo’n beetje. Hij ontsnapt aan het het-is-okee-als-we-ons-maar-goed-genoeg-wegstoppen discours en laat de textielliefhebber (die dit boek natuurlijk NIET leest) achter in het hoekje van de dominantiecultuur en van het gebrek aan logica, inzicht, open geest, empathie en verdraagzaamheid.
Maar geen zorg hoor, optimisme is de hoofdnoot. Je krijgt er goesting van om in je blootje te gaan staan. Of te wandelen. En nog zo veel meer. En aan “de anderen” te vragen “wat mankeert jou, je kleren aan ? Je moest beschaamd zijn !”.

Er is geen duidelijke lijn in het boek, wel een constante: als de schrijver het heeft over naaktheid, wordt dit binnen de kortste keren telkens met seks geassocieerd. Verder een opsomming van hoe enkele filosofen tegenover naaktheid stonden, maar uiteindelijk is dit louter tijds -en cultuurgebonden. Over de essentie heeft de schrijver het niet: dat naturisten elkaar in eerste instantie als mens zien en niet als seksgerelateerd wezen. Men gaat met elkaar om om wie je bent, niet om hoe je er uitziet. En dat vond ik nergens in het boek. Eigenlijk gaat het boek eerder over de zeden en niet over naturisme. 'De olijke zedenmeester' zou een betere titel geweest zijn.

Veel boeken over naturisme beperken zich tot het geven van tips (de beste camping of de beste plek). Dit boek graaft een stuk dieper: het gaat om de filosofische implicaties van naturisme. Van den Berg vindt dat een samenleving waarin naturisme normaal is (in tegenstelling tot een samenleving waarin naturisme verboden of hoogstens getolereeds wordt) getypeerd kan worden als een vrije en gelukkige samenleving. Er staan leuke cartoons in het boek en het enige visuele naakt staat op de voor- en achterkant van het boek. Het is een goed doordacht boek: de auteur staat niet voor niets als de denker van Roding op de achterflap afgebeeld.