De zonnewijzer Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De Zonnewijzer

Dit was mijn eerste boek om te lezen van 'T Hart en ik vond het geweldig. Ik heb genoten van de schrijfstijl, het verhaal en de laatste pagina. Er waren een heleboel dingen die ik niet verwacht had te zien gebeuren waardoor het nog beter werd. Ik had een geweldige tijd met het lezen van dit boek en ik denk dat ik hem vrij snel nog eens zal lezen!

Geschreven bij De zonnewijzer

Hoe leer je een vriend(in) het beste kennen als die overleden is? Deze literaire thriller is niet van het zwaarmoedige kaliber van Kafka's "Der Verwandlung", ondanks Van 't Harts traditie om de bijbel flink te citeren, door humor en lichtheid van toon. Het verhaal op zichzelf is snel verteld: Een aantrekkelijke analiste, Roos, met een buitensporig luxe leventje laat het leven en een eenvoudige zonnesteek kan het niet geweest zijn. Haar vriendin Leonie is als erfgename benoemd mits ze haar drie poezen verzorgt. Leonie kwijt zich zodanig van haar taak dat zij zich steeds meer verkleedt ("identificeert"?) als Roos. Uiteraard loopt haar leven dan uiteindelijk ook gevaar, maar dan zijn we al op tegen het einde van het boek. De criminele plot is wellicht wat mager maar boeiender vind ik de metamorfose van Leonie in Roos met zijn psychologische dubbelzinnigheden: Leer de ander kennen door de ander te worden, met huid en haar... Idolaat!

Geschreven bij De Zonnewijzer

Moest wennen aan de schrijfstijl die me aanvankelijk niet al te vloeiend aanvoelde. Eenmaal op weg ging dit echter prima en nam het verhaal me wel mee. Zeker in het begin, boeiend en intrigerend. Toch brengen enkele verwikkelingen me na verloop van tijd even verder van de rode draad, waardoor ik wat moeite heb om door te lezen. Naar het einde toe weet ik de draad toch weer op te pakken en lees ik het verhaal tot een bevredigend einde...

Maar of ik persoonlijk meer van de schrijver zal gaan lezen, de tijd zal het leren!

Geschreven bij De Zonnewijzer

Een misdaadroman of literatuur. Maarten 't Har vindt het onderscheid maar onzin. Is deze roman keert hoofdpersoon Leonie Kuyper uit 'De Kroongetuige' weer terug. Ze krijgt te horen dat haar vriendin Roos is overleden aan een zonnesteek. Enkele dagen later krijgt Leonie van de notaris te horen dat zij de erfgenaam is van Roos. In het appartement van Roos ontdekt Leonie SM-kleding. Ze begint zich als Roos te kleden en plakt kunstnagels aan. Een vriend van Leonie, Freek, komt op bezoek. Hij twijfelt aan de doodsoorzaak van Roos. Volgens hem was het een bewolkte dag toen ze stierf. Leonie twijfelt nu ook, zeker als de werkplek van haar vriendin bezoekt. Ze ziet op de binnenplaats een mooie oude zonnewijzer die wordt overwoekerd door een plant, Datura Fastuosa. Iemand vertelt haar dat deze plant giftig is en dat vergiftigde personen in een coma raken die lijkt op een zonnesteek Ze komt er ook achter dat Roos regelmatig naar een woonboot, de Poseidon, ging. De boot is alleen over water bereikbaar. Als Leonie bij de Poseidon langsgaat is de boot echter hermetisch afgesloten. Leonie begint te vermoeden dat de boot een XTC-fabriek is geweest en dat Roos daar veel geld heeft verdiend. Ze ontdekt ook dat Roos regelmatig als meesteres aanwezig was op SM-feestjes op de Poseidon. Leonie begint te vermoeden dat een aantal collega’s van Roos betrokken zijn geweest bij de SM-feestjes en de moord op Roos. Hoewel “De zonnewijzer” leest als een vlotte detective, is toch de zoektocht naar de dader van ondergeschikt belang. De veranderingen die de hoofdpersoon ondergaat naarmate ze meer en meer intieme details ontdekt van haar vriendin is de ware leidraad in het verhaal. Er zit een element van de Orpheus-mythe in het verhaal. Leonie is op zoek naar haar overleden vriendin en probeert haar terug te halen uit de dood door zich als Roos te kleden en te kappen.

Een heerlijk misdaadverhaal, dit boek. Je moet niet proberen, zoals meestal bij Maarten 't Hart, om te ontdekken 'wie de moord gedaan zou kunnen hebben'. Daar werd het misdaadverhaal niet voor geschreven. Het is te verrassend en Maarten 't Hart geeft lang niet alle relevantie informatie. Nee, daar gaat het niet om.

Het gaat om het verhaal zelf. En dat is verteld met geniale humor. Die druipt er bij iedere pagina vanaf. De talrijke leuke personages die in beeld komen bezorgen heel wat lachbuien, en tegelijk is er steeds die ongelooflijke nieuwsgierigheid naar de ontknoping.

De rode draad en de hoofdpersoon in het verhaal, is een vrouw die zich helemaal gaat kleden en gedragen als een andere vrouw (haar beste vriendin, het slachtoffer, de vrouw die vermoord is). Maarten 't Hart, die zelf travestiet is/was vertelt met veel preciesie, maar ook met veel gevoel voor humor, hoe het voelt voor een persoon als hij/zij in de huid van een vrouw kruipt, een vrouw die een lellebel is dan nog, met van die lange nagels en oorbellen, valse wimpers, alles erop en eraan. Alleen over de geslachtsdelen hoeft hier natuurlijk niets gezegd te worden, want het is een vrouw die zich omkleedt in een andere vrouw. Hij vertelt over de grote moeilijkheden en ongemakken van het omkleden en opmaken, maar ook over het plezier om die andere vrouw te 'worden' en dan die andere vrouw te 'zijn'.
Helemaal mooi in dat verband zijn filosofische citaten van Schopenhauer en eentje van Goethe, korte zinnetjes, maar die de transformatie toelichten, kaderen, verhelderen voor de lezer.

Geschreven bij Zonnewijzer

Deze review kan het plot van het verhaal weggeven.

Het boek is geschreven door de ogen van Leonie Kuyper, die de dood van haar beste vriendin, Roos, onderzoekt. Ze komt er achter dat Roos niet gestorven is aan een zonnesteek, zoals de dokters gezegd hadden, maar door het gif van een zeldzame Daturaplant is omgekomen. Leonie komt erachter dat haar vriendin vergiftigd is om fraude bij wetenschappelijk onderzoek te maskeren en komt hierbij zelf in dezelfde situatie.
Daarmee zou je denken dat het boek een echte detectieve is. Maar dat is het niet. Terwijl Leonie namelijk zoekt naar aanwijzigingen over de dood van haar viendin, gaat ze zich steeds meer als haar gedragen. Ze doet haar haren als Roos, plakt nepnagels op en doet zelfs de stem van haar vriendin na. Het boek gaat dus over de veranderingen van Leonie die ze ondergaat naarmate ze meer te weten komt over haar overleden vriendin. Ze doet dit eigenlijk om Roos terug te halen uit de dood. Dit laat ons denken aan de oud-griekse mythe van Orpheus, die naar de onderwereld afdaalde om zijn geliefde Eurydice terug te halen, maar daarbij omkeek, waardoor zijn geliefde voorgoed in de onderwereld moest blijven. Net zoals Orpheus wil Leonie iemand terughalen uit de dood, namelijk Roos, maar ze kijkt hierbij telkens net te veel om naar haar eigen leven. Daardoor kan ze Roos uiteindelijk niet terughalen.
Een ander belangrijk motief in het boek is de zon. Je ziet dit al aan de titel, De zonnewijzer. Dit verwijst naar de oude zonnewijzer die op het binnenplein stond van het laboratorium waar Roos vergiftigd is. Naar deze zonnewijzer wordt in het boek dan ook vaak verwezen. Ironisch genoeg geeft de zonnewijzer de tijd niet meer aan, omdat hij overschaduwd wordt door de Daturaplant die ernaast staat. Dit staat natuurlijk symbool voor het leven van Leonie, wiens leven stil staat door de dood van Roos als gevolg van het gif van de Daturaplant. Andere verwijzigingen naar de zon vinden we in de dood van Roos, die altijd graag zonde. Zo ook op de bewuste dag. Roos stief volgens de doktors aan een zonnesteek, maar eigenlijk was het het gif van de Daturaplant, dat in de zon beter werkt dan normaal. Er zijn in het boek ook verschillende verwijzingen te vinden naar de bijbel.
Het verhaal wordt chronologisch vertelt en het wordt op een hoofdstuk, waar Leonie in coma ligt volledig door Leonie’s ogen verteld. De snelheid van het verhaal ligt erg hoog, waardoor het boek prettig te lezen is. Er gebeurt veel en steeds wordt de spanning vastgehouden. Hoewel het plot iets beter kan vind ik dit toch een goed boek en het is naar mijn mening zowel een goede detective, als een psychologishe roman.