Didi's schuld

Didi houdt van dansen. Als ze danst is ze gelukkig en tijdens de dansles hoeft ze niet bang te zijn. Alleen op de dansschool en thuis voelt ze zich veilig. Maar op school en onderweg niet. Daar wordt ze gepest door Murat en zijn vrienden.

“Didi zet het op een lopen, ze rent tussen die twee door, het hengsel van de tas twee keer om haar hand gewikkeld. Dan wordt haar ene voet onder haar weggeschopt. Ze valt voorover op haar gezicht, haar voorhoofd en neus beginnen meteen te schrijnen en ze proeft bloed, van haar lip.” Lydia Rood

Thuis kan Didi niets vertellen over het pesten, omdat haar moeder ziek is. Ze wil niet dat haar familie zich ook nog zorgen om haar moet maken. Helaas wordt Didi op school niet geloofd door de leraren, en het lijkt ook wel of haar vrienden soms niet met haar gezien willen worden. Ze zijn vast bang voor Murat en zijn criminele broer.

Wanneer Didi’s broers ontdekken wat er aan de hand is, willen ze voor haar opkomen. Dat maak Didi misschien nog wel banger, want als dat niet goed gaat dan is dat haar schuld.

Didi’s schuld van Lydia Rood is een aangrijpend jeugdboek over pesten en wat dat teweeg kan brengen in iemands leven.

Door de toon van het verhaal lijkt het echt alsof het wordt verteld door een jong meisje. Lydia Rood geeft je het gevoel dat je meekijkt in het hoofd van Didi. De ogenschijnlijke eenvoud die daarmee gepaard gaat, maakt het verhaal extra schrijnend en zorgt dat je er door wordt geraakt.

Lydia Rood laat Didi balanceren tussen haar situatie thuis en haar situatie op school. Je kunt duidelijk voelen hoe moeilijk het is voor Didi om deze twee werelden uit elkaar te houden. Haar angst voor het pesten, en haar angst dat erover praten alles alleen maar erger maakt, is door de auteur helder aan het papier toevertrouwd.

Didi’s schuld is zo een boek waarvan je zou willen dat het verhaal dat daarin staat mensen nooit overkomt. Dat zoiets alleen bestaat in een boek en de boodschap die het in zich draagt niet zo belangrijk zou zijn. Helaas is dat in de praktijk anders. Dus hopelijk zet het verhaal pesters aan het denken en kunnen pestslachtoffers er kracht uit putten. Zeker als je in het nawoord kunt lezen waar het verhaal van Didi vandaan komt.

Met Didi’s schuld is Lydia Rood er in geslaagd om een verdrietig verhaal ook spannend te maken. Hierdoor zal het boek waarschijnlijk een gevarieerde groep lezers aanspreken. Op mij heeft Didi’s schuld in ieder geval veel indruk gemaakt. Ik geef het graag 4.5 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com.