Slash 7 - Miss Dakloos Ama Kan Niet Terug Naar Huis.Maar Het Leven Op Straat Blijkt Een Andere Soort Hel.Dit Is Haar Verhaal.Van Binnenuit.

Ik moest een boek lezen voor school.
Bij de openbare bibliotheek op het dorp hadden ze mij dit boek geadviseerd.
Ik heb het gelezen, en ik was meteen overtuigd!
Het is een heftig en emotioneel verhaal.
Maar het is erg goed geschreven, en meeslepend.
Ik kon het boek gewoon niet meer wegleggen.
In het boek komen veel problemen aan bod, maar ik denk dat het juist goed is.
Zo leren jongeren ook hoe het is als je op straat leeft.
Er zitten veel flashbacks en dagboekfragmenten in.
Maar het is allemaal duidelijk geschreven, en dus niet lastiger daardoor.
Een minpuntje: in de dagboekfragmenten zijn de namen veranderd, maar daar ben je zo weer aan gewend.
Ik vind het een super boek!
Vijf sterren van mij! :D

Mooi, eerlijk boek. Fijn geschreven

Miss Dakloos is het nieuwste boek uit de Slash serie van querido waarin waargebeurde levensverhalen van bijzondere jongeren opgeschreven worden door een bekende Nederlandse schrijver. Ama is een van die jongeren. Ze is bijna achttien als ze van huis wegloopt en aangifte doet tegen haar stiefvader: hij heeft haar en haar zusje zwaar mishandelt en ook heeft hij Ama seksueel misbruikt. Maar Ama verliest de rechtszaak en belandt op straat. Wat nu? – dat is een van de vragen die steeds terugkeert in Ama's hoofd. Wat nu? Waar kan ik naartoe? Wat moet ik met mijn leven?

In Miss Dakloos volg je de worsteling van Ama met haar leven, een indrukwekkend leven met een niet al te beste start. De verhalen over Ama's mishandelingen zijn erg heftig en wekken medeleven op. Maar verder dan dat word ik niet bij het verhaal betrokken. Dit komt onder andere door de manier waarop het verhaal wordt vertelt. Dit wordt gedaan op drie manieren; er wordt vertelt in de tegenwoordige tijd (waarin Ama nog vaak terugdenkt aan het verleden), in flash backs en in (fantasie)verhalen in haar dagboek. Deze driedeling maakt dat je het boek niet echt vlot kunt lezen en creëert soms ook verwarring. Mede door deze vorm wordt het boek meer een opsomming van gebeurtenissen dan een vloeiend verhaal met een sterke opbouw en wordt je niet echt meegesleurd in het tragische leven van Ama. Je leert haar niet echt kennen; je leert alleen haar geschiedenis kennen. Dit vind ik zeer jammer want daardoor gaat er heel veel emotie verloren. En ik had van Lydia Rood, met zo'n uitgebreide bibliografie – waar naar mijn mening toch een aantal hele goede boeken opstaan - wel echt wat meer verwacht.

Helaas is het verhaal van Ama ook niet echt denderend. Gewoon niet geschikt voor een boek. De mishandelingen zijn schokkend. Maar hoe hard het ook klinkt; verder gebeurt er niet echt iets. Je ziet Ama niet veranderen; ziet haar niet echt actie onder nemen. Je merkt slechts dat ze lusteloos van de ene plek naar de andere zwerft en aan het eind van het boek is ze niet veel verder dan in het begin.

Miss Dakloos is niet echt een goede toevoeging aan de slash serie. Dit verhaal had veel beter vertelt moeten worden om er een goed boek van te maken en dat is Rood helaas niet gelukt.