Het Laatste Zwijgen

Geschreven bij Het Laatste Zwijgen

Na een fantastisch eerste deel, was ik benieuwd naar deel 2. Nu kan ik niet wachten tot ik deel 3 heb gelezen. Leest erg snel weg, maar de spanning blijft erin. De onverwachte wendingen maken het helemaal af!

Dit is het tweede boek van Simon Beckett, en tevens het tweede boek dat ik van hem heb gelezen. Na het lezen van het eerste deel van hem, heb ik meteen besloten zijn vervolg ook te lezen.

Het boek begint met dezelfde hoofdpersoon als het eerste boek. Het is dus aan te raden deze boeken in volgorde te lezen, als is het ook goed te doen wanneer dit niet het geval is.

Ook dit boek is weer goed opgebouwd, met een spanning gedurende het gehele boek, en net als het eerste boek, wordt je het hele verhaal min of meer gestuurd, en blijkt dit op het einde weer een mooi bedrog te zijn.

Geschreven bij Het Laatste Zwijgen

Correctie. Het laatste zwijgen is het 2e deel van de boeken over dokter David Hunter.

1e DE GEUR VAN STERFELIJKHEID
2e HET LAATSTE ZWIJGEN
3e HET SANATORIUM.

Wat ontzettend spannend, en beetje gruwelijk boek.
Tot op de laatste bladzijde onvoorspelbaar. GEWELDIG

Geschreven bij Het Laatste Zwijgen

Spannend

Geschreven bij Het Laatste Zwijgen

Bekende ingredienten voor een thriller, afgelegen plaats, eiland, afgezonderd van de buitenwereld wegens een zware storm. Dan weet je het wel, de bevolking is op zichzelf aangewezen en als je weet dat er een moordenaar in uw midden is, dan wordt je argwanend.
Het eiland is Runa, een afgelegen eilandje in de Buiten-Hebriden. De misdaad is een lijk, verbrand gevonden in een afgelegen hut. Na onderzoek door David Hunter blijkt het moord te zijn.
Op een eiland kijkt iedereen naar iedereen. Buitenstaanders die er komen wonen blijven buitenstaanders wegens geen van ons.
De incidenten volgen elkaar in snel tempo op en het einde, wanneer David terug thuis is bij zijn vriendin is heftig.

Spannend, veel vaart en omdat het op een eiland is, weet je dat de dader in een klein gezelschap gevonden moet worden. Zoals meestal is weinig wat het is.

Fenomenaal boek !

Simon Beckett heeft met Het laatste zwijgen zijn tweede superspannende thriller gepubliceerd. Citaat: “Bij de juiste temperatuur brandt alles. Hout. Kleding. Mensen. Menselijk weefsel vliegt bij 250 graden Celcius in brand. De huid wordt zwart en barst. Het onderhuidse vet wordt vloeibaar, als vet in een hete pan. Gevoed door het vet, begint het lichaam te branden. De armen en benen vatten als eerste vlam, de organen zijn als laatste aan de beurt”.
Wie met deze woorden een boek begint, weet direct de lezer te raken en doet hem al vermoeden dat hij begint aan een origineel en bijzonder spannend boek. En dit vermoeden blijkt dan ook geheel juist te zijn. Een soortgelijke opening deed Beckett ook al in zijn debuut “De geur van sterfelijkheid” waarin hij de fases van ontbinding van het menselijk lichaam beschrijft. Zijn boeken zijn zeker geen horrorverhalen en evenmin lugubere of platvoerse omschrijvingen van crime, waaraan mijns inziens Karen Slaughter zich nog wel eens schuldig maakt. Het laatste zwijgen is een absolute pageturner met een prachtige vertelstijl. Het smaakte naar meer en het min of meer open einde deed me zoeken naar een vervolg. En inderdaad, het inmiddels verschenen derde boek van Beckett, getiteld “Het sanatorium” met dezelfde hoofdpersoon, kwam kort daarna uit en heb ik inmiddels ook gelezen.