Het schandaal

Geschreven bij Het schandaal

De schrijver Suguro gaat, voor hij de prijsuitreiking voor zijn nieuwste boek bijwoont, naar een dokter in het ziekenhuis om zich te laten onderzoeken. Hij heeft de afgelopen tijd veel van zijn lichaam gevergd en zijn arts waarschuwt hem om in het vervolg rustiger aan te doen. Opgelucht vertrekt hij naar de prijsuitreiking, waar zijn vriend Kano een toespraak houdt. Tijdens de toespraak wordt Suguro herinnerd aan een vraag, die een oude priester hem ooit stelde: Waarom schrijf je geen mooie, verfijnde verhalen?
Wanneer Suguro de onderscheiding in ontvangst neemt, ziet hij tot zijn schrik achter in de zaal zijn eigen gezicht hem aankijken, dat naar hem lacht of beter gezegd naar hem grijnst. Tijdens het feest na de prijsuitreiking wordt hij geconfronteerd met een onbekende vrouw, die hem herinnert aan een ontmoeting in de Sakurastraat in Shinjuku, de rosse buurt van de stad, waar hij zijn portret zou hebben laten schilderen. Suguro, die bekend staat als een man van onkreukbare reputatie en als christen (wat uitzonderlijk is in Japan) voelt zich ten onrechte beschuldigd wanneer de vrouw hem vraagt of dit zijn ware aard is of zijn maatschappelijke voorkomen. Een journalist met de naam Kobari wil deze kans aangrijpen om met een sensationeel verhaal te komen rond Suguro en zo een schandaal creëren rond de schrijver. Hij besluit daarom de komende tijd de schrijver te achtervolgen om zo zijn dubbelleven aan te tonen voor de lezers van zijn boeken.

Ondertussen ontvangt de uitgever van Suguro's boeken een uitnodiging voor de opening van een tentoonstelling, waar achterop de woorden: "Leugenaar, de doctor liegt" geschreven zijn. Wanneer Suguro deze kaart in handen krijgt, besluit hij zelf de tentoonstelling te bezoeken. Tot zijn verbazing hangt er van hem een geschilderd portret in een hoek van de galerie, waarop hij met een vulgair gezicht, waar de verdorvenheid van afdruipt, is afgebeeld. Na zijn bezoek maakt hij kennis met mevrouw Naruse, die vrijwilligster is op de kinderafdeling in het ziekenhuis. Ze vertelt Suguro dat hij betrokken was bij allerlei orgieën in hotels, terwijl hij er zich niets van kan herinneren. Wel krijgt hij 's nachts allerlei verontrustende dromen, waar hij angstig zwetend uit wakker wordt. Mevrouw Naruse is in het boek een behoorlijk ondoorgrondelijke figuur, die aan de ene kant vol overgave ernstig zieke kinderen troost maar aan de andere kant ervan geniet dat een jonge vrouw zichzelf van het leven beroofd terwijl zij op een bankje buiten zit te wachten tot het gebeurd is. Ondertussen heeft Suguro nog kennisgemaakt met Mitsu, een jong meisje van 18 jaar, die hij een baantje aanbiedt als schoonmaakster van zijn werkappartement om zijn vrouw te ontlasten. Als Suguro ernstig ziek wordt, is zij degene die hem vol liefde verzorgd in zijn kleine appartement.

Als lezer ga je je ondertussen afvragen wat nu eigenlijk waar is van de beschuldigingen waar de hoofdpersoon mee geconfronteerd wordt. Is Suguro wel echt de onkreukbare man, die zich verre houdt van alles wat met seksualiteit heeft te maken of is hij een notoire leugenaar? Kan het soms zijn dat hij aan een gespleten persoonlijkheid lijdt zoals bij schizofrenie het geval is of heeft de schrijver nog een heel andere bedoeling met dit boek?

Zoals op diverse plaatsen in het boek blijkt, is de hoofdpersoon Suguro het alter-ego van Shusaku Endo. De overeenkomsten tussen Suguro en Endo zijn treffend, beide personen zijn schrijver en de titels van de boeken van Suguro verwijzen naar de boeken, die Endo zelf schreef. Het feit dat Shusaku Endo christen is, heeft er voor gezorgd, dat hij geen mooie verhalen op zich schreef maar verhalen waarin de mens met zijn zonde centraal staat en de mogelijke verlossing. Het motief van de dubbelganger confronteert de lezers met het feit dat elk mens zijn eigen donkere kanten heeft, die hij gewoon is te verbergen. Mensen vertonen zichzelf met een masker en zo verbloemen zij wie ze ten diepste zijn.