Labyrint - De verhalen

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Ik ben eigenlijk niet van de korte verhalen dacht ik,maar blij dat ik het gekocht heb.. Want OMG wat een goed boek. Het zijn eigenlijk meer mini thrillers, met afgeronde verhalen. En allemaal spannend en mooi. Ik bleef maar lezen.

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Genoten

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Een fantastisch en spannend boek van Esther Verhoef met 13 verschillende verhalen. Het plot is iedere keer weer verrassend en onvoorspelbaar. Zeker een aanrader!

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Fantastisch leesvoer, sinds lange tijd weer heerlijk met een boek op de bank gekropen. Bijna in 1 ruk uitgelezen. Echt een aanrader.

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Aanrader alleen jammer dat er geen e-book van is!

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Het boek was dikker dan ik verwachtte bij 13 verhalen, namelijk 400 bladzijde's. Het zijn meer mini thrillers dan verhalen. Elk verhaal anders en oud en nieuw zit door elkaar heen. Vooral het verhaal Labyrint vond ik heel apart, leuk dat de schrijfster een ander genre durft. Het moet me toch even van het hart dat ik sommige zure reactie's hier niet snap. Vond het een heerlijk boek.

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Een heerlijk boek! Ook hier laat Esther Verhoef weer eens mee zien dat zij van alle markten thuis is!

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Met de ondertitel "De verhalen" zijn 13 korte thrillers van de hand van Esther Verhoef nu gebundeld. Van deze 13 zijn er 2 geschreven onder het pseudoniem Escober, het schrijversduo Esther Verhoef en haar partner Berry.

Ook een kort verhaal moet volgens Verhoef "verassen, schokken of ontroeren" hoe gering de lengte van het verhaal ook is. Deze bundel laat zien dat zij met deze opdracht aan zichzelf daar uitstekend in geslaagd is. Verrassing, schokeffecten en ontroering, dat is door Verhoef door de verschillende verhalen heen ruim toegepast.
Natuurlijk ontbreekt hiernaast de spanning niet die zij uitstekend kan opbouwen en vergeet zij ook de nodige variatie niet. Daarnaast zet zij de lezers regelmatig op het verkeerde been.
Als lezer word je hier in ieder geval overrompeld met deze 13 verhalen; een samenvatting:

- Je leeft mee met de tragiek van een zwaar leven dat niet meer geaccepteerd wordt en daarom eindigt in een oplossing die leidt tot een nogal luguber geheim dat je met niemand zal willen delen.
- We maken de zoete wraak mee van een vrouw die de escapades van haar man zat is.
- Wat te denken van de hopeloze situatie van een man die rondrijdt met een lijk in de kofferbak; hoe wil een professioneel probleemoplosser zo’n probleem oplossen?
- Hoe verloopt de relatie van een vrouw, die zich constant laat verbouwen, met haar plastisch chirurg?
- Kun je, je gewoon op kerstavond voorbereiden als moeder, dochter, echtgenote, kokkin en gastvrouw terwijl je een geheim met je meedraagt.
- Wat vind je van de date die vol verwachting begint, maar veel slechter verloopt dan je had kunnen vermoeden.
- Twee logés, oude kennissen op doorreis, dat lijkt gezellig als je een leuk huis in Frankrijk hebt, maar wat als het bezoek een andere bedoeling heeft?
- Voor welke aanpak kies je als je van je vrouw af wil?
- Als je als stagiaire een start maakt in een bedrijf kan dat tegenvallen, maar kan ook een zeer positieve wending krijgen.
- Als ex-patiënt een weekend weg met je therapeut hoeft niet persé te verlopen zoals je je had voorgesteld. Ben je zijn geliefde, een goede vriendin of nog steeds zijn therapeutisch project?
- Hoe lukt het je een verloren jeugdliefde en de herinnering aan de passie van toen terug te vinden?
- Wat kun je doen om van je angsten af te komen en van de duivel die de oorzaak is van die angsten? Hoe ver wil je gaan?
- Op vakantie gaan voor de broodnodige rust, ontsnappen aan een dreigende burn-out en dan een mysterieuze en zeer indringende ervaring ondergaan.

Fraude, liefde maar ook overspel, faillissement, (geplande) moord, verborgen geheimen, vooropgezette plannen, stress en mystiek. Deze aanknopingspunten gebruikt Verhoef in deze bundel als haakjes om haar korte verhalen aan op te hangen. En met originele invalshoeken passeren die het oog van de lezer.

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Voordat Esther Verhoef in 2003 met het schrijven van thrillers begon, schreef ze columns en later vooral boeken over huisdieren. Daarvan zijn er wereldwijd rond de acht miljoen verkocht. Haar thrillerdebuut Onrust werd in 2004 genomineerd voor de Gouden Strop, een prijs die ze uiteindelijk in 2016 met Lieve mama wel won. Vanaf haar zevende schrijft ze ook korte verhalen en een aantal daarvan, die ze overigens de laatste jaren geschreven heeft, zijn samengevoegd in de in 2020 verschenen bundel Labyrint, de verhalen.

Labyrint bestaat uit dertien korte of relatief korte verhalen, maar voordat ze hieraan begint, vertelt Verhoef in een voorwoord hoe haar drang om te gaan schrijven is ontstaan en wat een verhalenbundel voor haar betekent. Ze geeft tevens aan dat het voor haar mogelijkheden biedt om wat nieuws uit te proberen. Wie een aantal van haar thrillers kent, zal dit in sommige verhalen ook merken. Bij sommige is dat bijvoorbeeld de plot, een goed voorbeeld hiervan is Labyrint, een verhaal dat gekenmerkt wordt door mystiek en occultisme. Een aantal andere heeft een net iets afwijkende schrijfstijl, die zijn wat rauwer. In Dodemansrit, dat ze samen met haar man onder het pseudoniem Escober schreef, is dat bijzonder goed waarneembaar.

Het valt niet mee om in een beperkt aantal woorden een boeiend en volledig verhaal te schrijven. Vaak worden personages niet grondig uitgewerkt, daar is domweg geen gelegenheid voor. In de bundel van Verhoef geldt dat voor de meeste verhalen ook, maar in de twee langste, Erken mij en Labyrint, doet ze dit daarentegen wel. Ze heeft dan wat meer mogelijkheden en één daarvan, de flashback, zorgt ervoor dat de personages een stuk minder oppervlakkig zijn. Hieruit blijkt dat Verhoef in lange verhalen toch op haar best is. Dit houdt overigens niet in dat de overige verhalen ondermaats zijn, een aantal is zelfs dusdanig verrassend dat je de clou niet kunt zien aankomen. Maar er zijn er toch ook een paar die kwalitatief iets minder zijn. Een daarvan is Vuile handen, het eerste verhaal in de bundel. Barend, het mannelijke personage, is nogal clichématig en daarnaast is het verhaal vrij voorspelbaar.

Dat de verhalen in lengte variëren heeft geen enkele invloed op hun opbouw. Die is, iets dat Verhoef overigens wel toevertrouwd is, verzorgd en ondanks dat de spanningsboog niet overal even strak gespannen is, zorgen alle verhalen er wel voor dat je als lezer nieuwsgierig blijft naar de afloop daarvan. De ene keer is die trouwens wel wat bevredigender dan de andere keer en een aantal ontknopingen laat in veel gevallen veel aan de verbeelding van de lezer over, dan kan er min of meer een kleine eigen invulling aan gegeven worden. Eén ding hebben ze echter wel gemeen, ze vormen stuk voor stuk een afgerond geheel.

Labyrint, de verhalen is een toegankelijke en in fijne stijl geschreven bundel met afwisselende verhalen waarin onder andere thema’s als wraak, ontrouw, verkrachting en pesten op de werkvloer voorkomen. Een punt van kritiek is wel dat het merendeel van deze verhalen eerder in bundelvorm verschenen is of zijn uitgegeven als afzonderlijk kort verhaal. Voor veel lezers kan deze uitgave daarom een tegenvaller zijn, voor wie nog niet met die eerdere uitgaven is, is dit een mooie verzameling met een diversiteit aan verhalen.

(Dit boek heb ik eerder voor Hebban gerecenseerd.)

Geschreven bij Labyrint- De verhalen

Leuke korte verhalen die blijven boeien. De ene is wel leuker dan de andere. Heerlijk om snel lees meters te maken. Dit is de eerste verhalen bundel die ik las en dat is me goed bevallen. Zeker een aanrader!