Laurel & Hardy - Flying Deuces

Een zalige komedie van het beste komische duo aller tijden, naar een origineel verhaal/scenario van Ralph Spence, Charles Rogers, Fred Schiller en acteur/komiek Harry Langdon (1884-1944). Deze productie van Boris Morros, onder regie van A. Edward Sutherland (1895-1973), was hun eerste film die niet onder de vleugels van producent Hal Roach (1892-1992) tot stand kwam. Stan Laurel (1895-1965) en Oliver Hardy (1892-1957) worden omringd door onder meer Jean Parker (1915-2005), Reginald Gardiner, Charles Middleton, Jean Del Val en de haast vaste derde kracht James Finlayson (1887-1953) als de gevangenbewaarder. Hoogtepunten zijn onder andere de zeer grappige en hilarische vlucht met het vliegtuig als de climax van de film en de muzikale intermezzo's van het tweetal, met als uitschieter het leuke liedje "Shine On Harvest Moon" (inclusief dansje!). Let ook op de scène met de 'harpsolo' van Stan, als hij op een beddenspiraal het romantisch klinkende "The World is Waiting For The Sunrise" ten gehore brengt! Het muziekstuk werd overigens gespeeld door niemand minder dan Harpo Marx! De muzikale score werd gecomponeerd door John Leipold en Leo Shuken. De zwart/wit fotografie werd geschoten door cameraman Art Lloyd (1897-1954). Maar let op, deze filmklassieker viel helaas ten prooi aan het 'public domain', zodat er verschillende versies (qua speelduur en kwaliteit) verkrijgbaar zijn op DVD! De versie op deze dubbel-DVD (met als extra een matig geproduceerde documentaire) is best redelijk te noemen, hoewel een puntgave versie te vinden is op de DVD "Laurel & Hardy Features 3", uitgebracht door Universal. Oliver Hardy leerde op de set van deze film zijn toekomstige derde vrouw kennen, Virginia Lucille Jones (1909-1986), die als script-supervisor werkzaam was. Na deze productie zouden ze nog twee speelfilms maken ("A Chump at Oxford" en "Saps at Sea") voor Hal Roach, de man die hen groot had gemaakt. Na hun eigen verkozen overstap naar de grote Hollywoodstudio's (zoals 20th Century Fox), waren ze veroordeeld om te werken met middelmatig materiaal en was hun persoonlijke invloed, vooral die van Stan Laurel, vrijwel nihil. Hun carrière ging dan ook snel bergafwaarts en zag in 1945, althans voorwat Hollywood betreft, zijn einde. Niettemin is "The Flying Deuces" net zo onsterfelijk als het duo zelf!