Marcel

Geschreven bij Marcel

Prachtig sfeerbeeld van de tijd van het naoorlogse platteland in Belgie. Beetje spannend vanwege de ontdekking van een famliegeheim dat zich langzaam openbaart. Alles gezien door de ogen van een kleine jongen die langzaam doorkrijgt waar het allemaal om draait. Het is vooral zo mooi omdat het een "klein" boekje is zonder pretenties en zo mooi een beeld schetst van wat belgisch is in de tijd. Mortier weet het verhaal zo te doseren dat het spannend blijft ondanks vreemde toestande en vaak vremde personages. Een echte aanrader.

Geschreven bij Marcel

Het is een dun boek wat je snel uit kan lezen. In het boek word ook Vlaams gesproken dus soms is het een beetje verwarrend. Conclusie leuk dun boekje met een verrassend einde

Geschreven bij Marcel

Hoe kan iemand een roman schrijven over een thema dat al herhaaldelijk gebruikt is in de literatuur en dat steeds minder actueel wordt, maar het toch indrukwekkend maken en dat op prachtige, originele wijze schrijven, zodat zijn lezers er ondersteboven van zijn? Erwin Mortier is die persoon.
Tegen de achtergrond van het naoorlogse, Belgische platteland, schildert Mortier het verhaal van een kleine, nieuwsgierige plattelandsjongen die een streng bewaakt familiegeheim ontdekt. Met zijn onschuldige ogen bekijkt hij de volwassenen om zich heen en merkt op dat zij een mysterieus geheim met zich meedragen waar een taboe op rust. Alleen kleine aanwijzingen, een foto, een brief en wat spullen diep weggestopt op zolder geven aan dat er meer achter de geveinsde luchtigheid van deze volwassenen steekt.
Het thema is minder origineel, echter Mortier weet met zijn heerlijk, vloeiend Vlaams accent een verbluffend verhaal op papier te zetten.
Mortier weet het verhaal zo te brengen dat het boek niet is weg te leggen. Van de typische, soms absurde personages, het prachtig perspectief tot vooral het geweldige taalgebruik, de lezer gaat in één adem door. Mortier schreef een waardig debuut over de schaamte van de naoorlogse tijd met een vleugje humor, kinderlijke naïviteit en het vloeiende, Vlaamse accent.

Ik vond het lezen van dit boek geen pretje. Het boek is geschreven in lange gecompliceerde zinnen en dit vond ik vrij storend. Er komen erg veel metaforen en uitdrukkingen in waardoor het verhaal moeilijk leesbaar is en ik heb er ook een eeuwigheid over gedaan om het redelijk dunne boekje uit te lezen. Het verhaal zelf was niet echt boeiend en op vlak van gebeurtenissen gaat het erg traag vooruit. Dit boek was niets voor mij, maar het heeft zeker een apart karakter. Als u van klassieke Vlaamse boeken houdt is dit boek misschien een aanrader.