Meneer Peacocks paradijs Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Meneer Peacocks paradijs

Meneer Peacocks paradijs - Lydia Syson (Mozaïek)

Meneer Peacocks paradijs van Lydia Syson is een betoverende roman over het leven op een onbewoond eiland. Een verhaal vol drama, moed en ambitie.

Oceanië, 1879. Het jonge gezin Peacock uit Nieuw-Zeeland vestigt zich op een onbewoond vulkanisch eiland. Twee jaar lang worstelt meneer Peacock, met hulp van zijn elfjarige dochter Lizzie, om van deze meedogenloze plek een eigen paradijs te maken. Eindelijk meert er een schip aan, en komt een handjevol mannen aan land, op zoek naar werk en nieuwe kansen. Maar dan verdwijnt Lizzies broertje spoorloos. Er wordt een zoektocht opgezet, met onthutsende gevolgen. De geheimen van het eiland dwingen Lizzie haar diepste overtuigingen in twijfel te trekken.
-
Covers crushes, we kennen het allemaal en we hebben ze allemaal, en laat dit nu zo een boek zijn waar je op slag verliefd op bent door die mooie cover. Gelukkig is het boek even leuk als de cover. (Want daar durft het al eens fout lopen.)—
We lezen dit verhaal vanuit Lizzie haar standpunt, zij is de favoriete dochter van haar vader en vanuit Kalala’s standpunt, hij komt later op het eiland aan. Je kan ook hoofdstukken terugvinden die ‘eerder’ zijn en die de voorgeschiedenis stukje voor stukje prijsgeeft.
-
‘Als ze terugkeert naar de hutten zonder haar broer daar te zien, en het vragende gezicht van haar moeder ziet betrekken, blijft het meisje Lizzie stokstijf staan, en botsen Iakopo en Likatau bijna tegen haar op in hun grote haast om weer bij ons terug te zijn.’ —
Het verhaal komt iets trager op gang, daar moet ik eerlijk in zijn, maar zet even door want stilaan komt er meer spanning, en leef je echt naar het einde toe. Een verrassend einde om eerlijk te zijn.
-
Een lees waar de blanke overheersing en slavernij zich afspeelt in Nieuw-Zeeland, een lees waar je dan ook iets over dit onderwerp te weten komt.—
‘Queenie kijkt haar zussen vreemd aan, en vraagt het Lizzie dan rechtstraaks. ‘Hebben jij en Ada ruzie gehad?’ Lizzie schudt haar hoofd, haar ogen groot van gespeelde verbazing.’
-
Ook al is het begin erg traag, toch heeft de auteur een aangename schrijfstijl, zit het boek vol emoties, normen en waarden, en zelfs een spannend moment is in het boek verwerkt.—
Speciaal aan dit boek is dat de auteur zich gebaseerd heeft op de familiegeschiedenis van haar man. De auteur schreef eerder al drie YA boeken en maakt dus met deze historische roman haar debuut. –
‘Zijn blik glijdt over haar gezicht, leest het verhaal van de afgelopen uren, stelt zichzelf gerust. ‘Is hij weg?’’
-
Zou ik deze lees aanraden? Misschien wel. Als je hem kan lezen op een mooie dag, met een tas thee, bij koud weer warm ingeduffeld, om even helemaal te verdwijnen op meneer Peacocks paradijs. 3,5/5

Geschreven bij Meneer Peacocks paradijs

In dit boek komt de tijdsgeest en het leven op een paradijselijk eiland prachtig tot leven door de observaties en beschrijvingen vanuit Lizzie en Kalala. Het boek wordt geschreven vanuit Lizzie, de favoriete dochter van meneer Peacock, en Kalala, een Rotsman die als knecht op het eiland komt werken. Lizzie neemt ons mee naar het verleden en leert ons hoe de droom tot stand kwam en hoe het op het eiland gaat. Kalala komt op het eiland aan en ontdekt het leven op het eiland en de rolverdeling tussen het gezin, hem, zijn broer en collega’s.

Lizzie heeft een blinde adoratie voor haar vader, de man die een geweldige visie heeft, een baken is voor het gezin en die nooit opgeeft. Na meerdere omzwervingen over de aarde, met gestarte ondernemingen die niet de droom waarmaakten die vader voor ogen had, krijgt hij de kans om als enige op een eiland te gaan wonen en daar zijn eigen paradijs te creëren. Meneer Peacock is een heerser die blind gevolgd wordt door zijn gezin. Het gezin en alle kinderen moeten op het eiland hard aan het werk om een veilig thuis te krijgen en het land te bewerken zodat ze kunnen eten en daarna goederen hebben om te verhandelen. Het schip dat hen gedropt heeft, heeft hen met desillusie achtergelaten en de verlorenheid is voelbaar, terwijl ze dagelijks uit blijven kijken naar schepen in de hoop dat ze goederen en werklui kunnen krijgen. Als er eindelijk mannen op het eiland arriveren, verdwijnt hun broer. Een van die mannen is Kalala. Hij heeft een andere achtergrond, is samen met zijn broer bekeerd en worstelt met zijn roots in combinatie met het vertrouwen in de almachtige God en zijn voorzienigheid. Lizzie is een ondernemende avonturier, die vanuit haar vader alle ruimte krijgt, maar die ook gaat leren om zelf te denken en keuzes te maken. De zoektocht naar de broer leidt tot niets en terwijl de werklui leren werken, de kinderen ineens een andere taak krijgen en iedereen het verdriet anders verwerkt ontdekken Lizzie en Kalala iets, wat alles op het eiland verschuift.

Het boek is prettig leesbaar, al ontvouwt het verhaal zich met de terugblikken eerst wat traag en is niet helder waar dit boek naar toe gaat. Het is goed opgebouwd, de ontwikkeling van personages komt goed tot zijn recht en het verloopt verrassend. Ik zou het boek typeren als een historische roman, een coming-of-age met thriller-elementen, die uiteindelijk ook op waargebeurde elementen is gebaseerd.

Lydia Syson heeft eerder geschreven binnen het YA-genre. Dit boek is haar debuut op het gebied van fictie voor volwassenen.

Geschreven bij Meneer Peacocks paradijs

Meneer Peacocks paradijs is een verhaal dat je meeneemt naar de 19e eeuw wanneer de familie Peacock als pionier een van de onbewoonde Kermadec-eilanden in bezit neemt om daar een nieuw bestaan op te bouwen als schapenhouders en kwekers van sinaasappelen. Het gezin met zes kinderen wordt na een duur betaalde reis per schip na aankomst op het eiland achtergelaten zonder middelen van bestaan en met bedorven etenswaren, waardoor het overleven tijdens de op handen zijnde winter een hachelijke zaak wordt. Tijdens die eerste jaren is het de droom van meneer Peacock over een prachtige toekomst op het eiland waardoor de gezinsleden gemotiveerd worden om van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat keihard te werken. Na een paar jaar krijgen ze hulp bij het ontginnen van de grond van het eiland door een aantal geronselde mannen uit de oorspronkelijke bevolking van deze eilanden. Wat echter een mooie sprong voorwaarts had moeten zijn, verandert in een ware nachtmerrie als de oudste zoon Albert op onverklaarbare wijze verdwijnt.

De gebeurtenissen in het verhaal worden verteld vanuit het oogpunt van Lizzie, de dochter die gelooft in de droom van een gezamenlijke toekomst op het eiland en vanuit het oogpunt van Kalala, een jonge geronselde Maori. Ondertussen wordt in een aantal flashbacks de aanleiding tot het vertrek van de familie Peacock naar dit onbewoonde eiland beschreven. Het bestaan op dit eiland is vooral de droom van meneer Peacock, die een paradijs wil nalaten aan zijn oudste zoon Albert, maar vergeet te vragen naar de wensen van zijn vrouw en kinderen. Zijn lievelingsdochter is Lizzie en zij is blind voor de negatieve kanten van haar vader waardoor zij lang in hem blijft geloven. Als een trouwe en gewetensvolle dochter werkt ze boven haar kunnen en verlangt zij boven alles naar haar vaders goedkeuring. Later zal zij zich vertwijfeld afvragen hoe zij zo blind had kunnen zijn voor de werkelijke situatie in hun gezin.

Kalala, een jonge Maori is veruit de interessantste persoonlijkheid in het verhaal, wat ook komt doordat hij alles in de ik-vorm aan ons meedeelt. Hij heeft vanaf het begin van zijn aankomst op het eiland het gevoel dat er boosaardigheid in de lucht hangt. Het is voor hem een grote schok om te bemerken dat de kinderen Peacock niet in staat zijn om te lezen, terwijl hij de zoon van een van de Gestolenen van zijn eiland dankzij de inspanningen van Dominee net als anderen uit de inheemse bevolking wel kan lezen. Hij is meer ontwikkeld dan de blanke familie Peacock en daardoor is hij ook in staat om te reflecteren op zijn eigen gevoelens en kan hij de verschillende gebeurtenissen in het verhaal in het juiste perspectief zien.
Lydia Syson heeft een aangrijpend verhaal geschreven, dat gebaseerd is op de geschiedenis van familie van haar man op Raoul Island een van de Kermadec-eilanden in de buurt van Tonga en Nieuw-Zeeland. Het verhaal is aangrijpend omdat het nu eens niet vanuit het perspectief van de machtige blanke overheersers wordt geschreven maar je de gebeurtenissen ziet door de ogen van de Maori Kalala. In een apart hoofdstuk wordt aandacht besteed aan de geschiedenis van deze eilandengroep waardoor een waarheidsgetrouw beeld ontstaat bij de lezer. Hoewel het verhaal in het begin wat traag op gang komt, wordt het verhaal steeds spannender en is het de moeite waard om door te lezen. De uiteindelijke ontknoping van het verhaal laat je als lezer tenslotte onthutst achter, waarbij je je afvraagt hoe het kon dat je deze afloop niet zag aankomen. Lydia Syson is er in geslaagd om een schitterend verhaal te schrijven, waarbij je ook nog eens veel te weten komt over een beladen onderwerp als de slavernij maar nu eens niet in Afrika of Amerika maar in het verre Nieuw-Zeeland. Liefhebbers van spannende historische verhalen zullen deze meeslepende roman dan ook graag lezen.

echt een fantastisch boek , kon niet stoppen met lezen! alsof je in een spannende, toch ook enigszins lugubere film zit. Ik vond het een geweldig mooi boek, gewoon lezen!

Geschreven bij Meneer Peacocks paradijs

Oceanië 1879, mijlenver van de bewoonde wereld vestigt zich het jonge gezin Peacock, uit Nieuw-Zeeland, op een onbewoond vulkanisch eiland. Joseph Peacock en zijn gezin moeten met hun blote handen een waar paradijs van het eiland zien te maken. De elfjarige Lizzie helpt ook mee. Na een paar jaar meert er een schip aan en een handjevol mannen komt aan land, op zoek naar werk en nieuwe kansen. Wanneer Lizzies broertje Albert spoorloos verdwijnt wordt een gezamenlijke zoektocht opgezet. Zal Albert op tijd gevonden worden?

Lydia Syson was radioproducer voor de BBC voordat ze fulltime auteur werd. Ze schreef drie door critici goed ontvangen historische young adult-romans, waarvoor ze putte uit de politieke radicale achtergrond van eerdere generaties van haar familie. Daarnaast schreef ze een biografie van de beruchte achttiende-eeuwse ‘Elektrische Dokter’ James Graham. Voor ‘Meneer Peacocks paradijs’, haar eerste roman voor volwassenen, haalde ze inspiratie uit de familiegeschiedenis van haar partner, die geboren is in Nieuw-Zeeland.

‘Meneer Peacocks paradijs’ is een meeslepend verhaal over een familie die op een onbewoond eiland in de Stille Zuidzee gaat wonen. Na veel tegenslag besluit Meneer Peacock op Monday Island een nieuw leven op te bouwen. Het is hard werken op het eiland. Allemaal moeten ze hun steentje bijdragen, ook de elfjarige Lizzie die het lievelingetje van haar vader is. Na twee jaar meert er eindelijk een schip aan en krijgen ze hulp van zes geronselde Maori’s. Het zijn mannen uit de oorspronkelijke bevolking van de Kermadec-eilanden. Met de aankomst van de mannen verdwijnt de oudste zoon Albert spoorloos. Samen met de nieuwelingen wordt een grote zoektocht op touw gezet. Een zoektocht met onthutsende gevolgen.
Deze aangrijpende roman wordt afwisselend vanuit twee verschillende perspectieven verteld, die van Lizzie de elfjarige dochter van het gezin Peacock, en Kalala, een jonge Maori. De twee hoofdpersonages Lizzie en Kalala worden goed en duidelijk neergezet. Twee mensen met twee verschillende achtergronden, waarin we ons volledig kunnen inleven. De auteur sleept ons mee door het verhaal door gebruik te maken van flashbacks en die te verbinden met het heden. De schrijfstijl is beeldend en met mooie poëtische zinnen. Als je je ogen sluit zie je het eiland en zijn bewoners voor je geestesoog verschijnen.

‘Op de vijfde ochtend, als we ons vasten verbreken, verbreekt mevrouw Peacock haar stilzwijgen over haar zoon. Ze praat over het meer. Als de vleugels van een vleerhond door de boomtoppen scheren gedachten over de gezichten van haar kinderen.’

‘Meneer Peacocks paradijs’ is een roman die traag op gang komt, maar waar je in door wilt blijven lezen. Naarmate het verhaal vordert neemt ook de spanning toe. Het is een verhaal over durf, moed en doorzettingsvermogen met een verbijsterende ontknoping. Eentje die je niet aan ziet komen en je volledig verrast.
Zeker een must voor de liefhebbers van historische romans.

Auteur: Lydia Syson
Titel: Meneer Peacocks paradijs
Uitgever: Mozaiek
Jaar van uitgifte: 2020
ISBN: 9789023958017

Geschreven bij Meneer Peacocks paradijs

Het verhaal speelt zich af in de 19e eeuw, meneer Peacock krijgt een mooi aanbod naar het schijnt. Hij zoekt een betere toekomst voor zijn gezin en het avontuur.
Het pioniersgezin vertrekt uit Nieuw-Zeeland en komt na een enerverende reis aan op één van de vulkanische Kermadec-eilanden.
Op dit onbewoonde eiland probeert Joseph Peacock samen met zijn elfjarige dochter Lizzie een nieuw bestaan op te bouwen!
Dat stelt hen voor enorme uitdagingen, zeker ook omdat bijna alle levensmiddelen die ze meegekregen hebben onbruikbaar of bedorven zijn. De familie overleeft dit drama maar ternauwernood.
Vader weet Lizzie en de andere kinderen te motiveren en door hard te werken een bestaan op te bouwen. Je ervaart de overlevingsdrang en de spanning die hiermee gepaard gaat.
Na twee jaar komt er een kantelpunt en meert er een schip aan met een handje vol (geronselde) mannen die op zoek zijn naar werk en een hoopvolle toekomst.
Als alles een goede wending lijkt te nemen gebeurd er iets ingrijpends, wat het leven van de familie Peacocks voorgoed zal veranderen. De oudste broer van Lizzie verdwijnt, er wordt een zoektocht op touw opgezet, met huiveringwekkende gevolgen…

De auteur neemt je mee in het verhaal, aan de hand van flashbacks die het heden en verleden met elkaar te verbinden. De strijd om van een meedogenloze plek een paradijs te maken.
Het verhaal wordt vertelt door de ogen van twee hoofdpersonen:

De elfjarige Lizzie, heeft een rotsvast vertrouwen en geloof in haar vader en wil er alles aan doen om hun leven op het eiland tot een succes te maken.
Heel lang blijft ze trouw aan haar vader, omdat Lizzie zijn ‘oogappel’ is en zij hunkert naar liefde, aandacht en bevestiging.
Als haar vaders ‘dromen’ dreigen te mislukken en zij de gevaarlijke consequenties van zijn dromen begint te begrijpen, gaan haar ogen eindelijk open. Hierdoor wordt haar bestaan en geloof zwaar op de proef gesteld.
De tweede persoon is de Maori jongen Kalala, de meest interessante van de geronselde mannen die op het eiland gekomen zijn om te werken en wie weet wat nog meer.
Hij heeft een scherpe geest en een invoelend vermogen om situaties te kunnen doorzien. Ook heeft Kalala de kans gekregen om te leren lezen. Als hij ontdekt dat de kinderen van het gezin Peacock niet kunnen lezen. Is hij zeer verbaasd.
Hij probeert hier alsnog verandering in de brengen, daarnaast wordt hij met de anderen werkmannen betrokken bij de plotselinge zoektocht naar de broer van Lizzie.
Het is heel verfrissend om deze roman te lezen vanuit een ander perspectief dan vanuit de blanke overheersing en de slavernij in die periode.
Bijzonder is ook dat er een apart hoofdstuk geweid aan het ontstaan van deze roman en hoe de auteur bepaalde bronnen heeft toegepast. Voor deze roman heeft zij vooral mogen putten uit de familiegeschiedenis van haar man.
Lydia Syson, heeft een meeslepende roman geschreven, al komt het verhaal traag op gang uiteindelijk wordt je zo meegezogen in de vertelling dat de ontknoping je toch nog verrast.
Als je een liefhebber bent van literaire historische romans, is deze roman zeker een must!

Geschreven bij Meneer Peacocks paradijs

Eind 19e eeuw gaat Joseph Peacock met zijn vrouw en zes kinderen naar een onbewoond vulkanisch eiland, Monday Island genaamd, om daar zijn geluk te beproeven. Hij wil het eiland ontginnen en er sinaasappelen gaan telen en schapen houden. Hij betaalt een stevige prijs voor de boottocht en wordt door de kapitein met een heleboel bedorven voedsel gedropt en achtergelaten. De overlevingsdrang is heel sterk en met heel veel inzet maar ook afzien door de honger redden ze het toch om te blijven bestaan.

Twee jaar later komt er een schip aan met geronselde werkers om het gezin te ondersteunen in hun droom om van het eiland een paradijs te maken. Maar precies op die dag verdwijnt de oudste zoon Albert. Een groots opgezette zoektocht levert niets op. Het gezin strijdt door, nu geholpen door de werkers die tot de oorspronkelijke Maori’s behoren, maar zich bekeerd hebben tot het Christendom. Door Meneer Dominee hebben ze al een bepaalde ontwikkeling, die de kinderen van de Peacocks missen. Die laatsten leren lezen van Kalala, ook wel Rotsman genoemd, een van de belangrijkste figuren van de werkers.

Het verhaal wordt verteld vanuit Lizzie, de lievelingsdochter van Joseph Peacock, en Kalala. Tussendoor staan er gedeeltes tekst die Eerder worden genoemd en die het verhaal vertellen hoe de familie ertoe kwam om naar Monday Island te gaan. Langzamerhand wordt er veel onthuld en krijgen we een steeds betere inkijk in de drijfveren van vooral de vader. Lizzie heeft een rotsvast vertrouwen in haar vader en neemt het vaak voor hem op. Maar geleidelijk aan treden er scheurtjes op in hun relatie, de duistere kant van de vader wordt stukje voor stukje prijsgegeven. Zal Lizzie haar vader blijven steunen of tegen hem in opstand komen?

Lydia Syson heeft met Meneer Peacocks paradijs haar debuut geschreven als roman. Ze heeft voor inspiratie geput uit de familiegeschiedenis van haar man, zodat dit boek gedeeltelijk op waarheid berust en voor een deel fictie is. De blanke overheersing en slavernij worden dit keer gesitueerd in Nieuw-Zeeland en Oceanië, prachtig beschreven. De ontwikkeling van de personages is goed uitgewerkt. Je leeft mee met de gevoelens van Kalala die al vanaf het begin een duister voorgevoel heeft. Ook de strijd die Lizzie voert om haar vader te steunen of af te vallen, wordt indringend beschreven.

De schrijfstijl is poëtisch. Een citaat om dit te illustreren:
Hij test zinnen op sterkte voor hem gevraagd wordt ze hardop uit te spreken, vult klanken in met inkt in zijn hoofd.
Het hele boek staat er vol mee, bijzonder om die sfeer te proeven. Hoewel het verhaal wat traag op gang komt, wil je wat verder in het boek alleen maar doorlezen, hoe het verloop zal zijn. Je kunt je helemaal inleven in de gedachtegang van Kalala en Lizzie, heel goed beschreven! Meneer Peacocks paradijs is een roman vol moed, drama en doorzettingsvermogen, maar zelfs een thrillermoment ontbreekt niet. Je wordt geraakt door de menselijke strijd die het hele gezin moet leveren om te overleven, maar vooral door de innerlijke strijd van Lizzie en de steun van Kalala. Een bijzonder boek dat het lezen meer dan waard is.

Op Indeboekenkast.com zijn meer recensies te lezen.

Geschreven bij Meneer Peacocks paradijs

Meneer Peacocks Paradijs is de eerste roman voor volwassenen van Lydia Syson. De inspiratie haalde ze uit de familiegeschiedenis van haar partner die geboren is in Nieuw-Zeeland.
Eerder schreef ze historische young-adultboeken en een biografie.
Voordat zij fulltime auteur werd was Lydia Syson radioproducer bij de BBC.

Meneer Peacocks Paradijs is een meeslepende en aangrijpende roman over een familie die langzaam uiteenvalt.
Het jonge gezin Peacock uit Nieuw -Zeeland krijgt een mooi aanbod om zich te vestigen op een onbewoond vulkanisch eiland, Monday Island en daar een bestaan op te bouwen.
Joseph Peacock probeert na de nodige tegenslag, die hij eerder ondervond, van dit eiland een paradijs te maken zonder hulpmiddelen en met zijn blote handen samen met zijn dochter Lizzie, zijn lievelingetje van de zes kinderen en die hem adoreert.
Na twee jaar meert er eindelijk een schip aan met beloofde hulp in de vorm van een zestal mannen, Rotsmannen genaamd waaronder Kalala.
Maar dan slaat het noodlot toe en verdwijnt zoon Albert.
Er volgt een grote zoektocht met dramatische gevolgen.

De auteur heeft een mooie bijna poëtische schrijfstijl en hoewel het in begin nogal traag opgang komt door verschillende terugblikken naar wat eerder plaats vond wil je toch doorlezen.
Het verhaal wordt afwisselend verteld door Lizzie en Kalala.
De verhaallijn van Lizzie in de derde persoon en die van Kalala in de ik-vorm.
Door middel van terugblikken lezen we wat eraan voorafging en leren we het gezin waar vader Joseph met straffe harde hand heerst goed kennen.
Het verhaal is goed opgebouwd en de personages zijn goed uitgewerkt.
Het einde had ik wel zo verwacht, maar was goed bedacht.
Dat kwam voor mij dus niet echt als een verrassing en uiteindelijk had voor mij het verhaal wel iets korter gekund, maar het is een mooie historische roman met een vleugje spanning dat zeker in de smaak zal vallen bij liefhebbers van dit genre.
In ieder geval heb ik het graag gelezen en waardeer ik het met 4 *