Met witte bussen naar de vrijheid ook ex-gevangenen uit Kamp Vught reden mee

Bij het zien van de cover van Met Witte Bussen naar de vrijheid van Arie Wolfert word je, net als de jongetjes op de fietsen, nieuwsgierig naar de mensen die in de bus stappen. Je wilt weten wat ze mankeren of dat ze gewoon voor een onderzoek bij een dokter in de bus moeten komen. De titel maakt nieuwsgierig, je wilt weten wat ermee bedoeld wordt.

Het eerste hoofdstuk, dat over de tot standkoming van het boek gaat, vertelt de auteur hoe hij erop kwam om dit boek te schrijven en hoe hij aan de informatie kwam. Het maakt dat je verder wilt lezen om te lezen hoe het allemaal is gegaan. Als je het boek uit hebt, kan je je alleen maar afvragen waarom er niet zo veel is geschreven over deze reddingsactie, waarom deze reddingsactie onbekend is gebleven in Nederland.

Met Witte Bussen naar de vrijheid van Arie Wolfert vertelt het verhaal over hoe de Zweden, de Noren en de Denen met witte bussen heel veel van hun in de Tweede Wereldoorlog gevangen genomen landgenoten hebben bevrijd en niet alleen hun landgenoten, maar later ook heel veel mensen die uit andere landen kwamen en gevangen waren genomen hebben bevrijd. Je leest hoe ze hebben moeten onderhandelen, wie het organiseerde, welke rol Himmler hierin had, hoe de mensen zijn bevrijd, waarom de bussen wit moesten zijn, hoeveel mensen ze hebben bevrijd, hoe de reddingsactie verliep, hoe veel geredde mensen eruit zagen, hoe risicovol het was, hoe een aantal bevrijde mensen dat hebben ervaren en hoe het ging met de bevrijde Nederlandse gevangenen in Zweden. Je kan alleen maar bewondering hebben voor de bevrijders, dat ze hun leven in de waagschaal stelden om mensen te bevrijden. Sommige stukjes kunnen bekend voorkomen als je een beetje bekend bent met de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog zoals bijvoorbeeld hoe de Duitsers reageerden op het moment dat ze merkten dat ze aan het verliezen waren en de dood van Hitler en Himmler, maar dat is niet erg, dat hoort in dit soort boeken.

Al tijdens het lezen ga je dingen afvragen als waarom andere landen schijnbaar niet zo goed voor hun landgenoten hebben proberen te zorgen in de kampen zoals de Zweden, Noren en Denen dat deden. Waarom er geen aandacht aan de operatie witte bussen is besteed in Nederland terwijl er toch ook dankzij die operatie veel Nederlanders zijn bevrijd. Je komt te weten waarom sommige bevrijde mensen liever in Zweden bleven dan dat ze terug gingen naar Nederland. Ook kan je lezen waar je de witte bussen kan bekijken, waar er nog aan herinnert wordt aan de reddingsoperatie.

Je kan zien dat Arie Wolfert veel onderzoek heeft gedaan naar de geschiedenis van de operatie witte bussen, het ontstaan van de oorlog in Scandinavië en hoe Zweden neutraal bleef in de Tweede Wereldoorlog. De foto's maken het boek compleet. Je krijgt een beter beeld van de plaatsen, de kampen en de mensen.

Het enige minpuntje is dat de noten achterin staan in plaats van onderaan de bewuste pagina's.

Kortom, Met Witte Bussen naar de vrijheid van Arie Wolfert is een interessant stukje vergeten, en bij veel Nederlanders, niet bekend verhaal over een van de grootste reddingsacties tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het vertelt hoe een groep Zweden, Noren en Denen een heleboel gevangenen hebben weten te bevrijden en hoe dat ging.