Verslikt in het leven

Boeken lezen gaan vaak bij mij in etappes, ik laat vaak het boek even links leggen nadat ik een boek na een tijd weer oppik... Verslikt in het leven, is een van de weinige boeken die ik in een Adem heb uitgelezen.. Een bijzonder, kwetsbaar verhaal van een bijzondere ziel... Met veel empathie en mededogen heb ik de reis van Rolf gevoeld, ingeademd, en beleeft... Zoveel (h)erkenning en zoveel respect hoe Rolf uiteindelijk met kracht, zelfrespect en verantwoordelijkheid zijn leven weer op de ''rails'' heeft gekregen!

Must to read!

Duitsland 2014. Rolf heeft al vele verwoede pogingen gedaan om zijn leven anders in te richten. Op de een of andere manier wil het allemaal niet zoals hij het wil. Door de jaren heen wordt hij steeds door de invloed van derden van zijn eigen pad verdreven. Maar zo gaat het niet meer, hij is verstrikt geraakt in zijn eigen leven. Hij neemt een moedig besluit, hij laat alles wat hij bezit achter en reist met één enkele koffer het onbekende tegemoet. Een reis waarbij hij een pittig gevecht aangaat, het gevecht met zichzelf.

Proloog

Love me when I least deserve it,
Because that is when I really need it.

Swedish Proverb

Een proloog die eigenlijk al heel veel zegt.

Verslikt in het leven is een autobiografische roman. Rolf tekent in dit boek zijn levensverhaal op. Een levensverhaal verteld in twintig hoofdstukken. Geschreven in de derde persoon waarbij Rolf de hoofdpersoon is. Een boek dat een indruk achterlaat en waarbij Rolf zichzelf niet spaart.. Regelmatig maak je in het boek een sprong naar het verleden, naar Rolf zijn verleden. Een verleden dat mij op een gegeven moment liet begrijpen waarom Rolf niet gelukkig was en waarom hij alles van zich af is gaan schrijven. Rolf is een man die graag andere mensen gelukkig wil maken, maar zichzelf daarbij volledig vergeet. Wel proberen een gulden middenweg te vinden, maar dit mislukte elke keer. Op bepaalde momenten had ik de neiging om tegen Rolf te zeggen: “Laat je niet zo op de kop zitten! Kies voor jezelf.”
Maar dan is de maat vol en het is tijd voor een keerpunt. Terug naar zijn eigen basis, zijn eigen weg weer zien te vinden.

‘Hij wist het gewoon even niet meer, drukte zijn vermoeide hoofd in de stoel, zuchtte diep en kneep zijn ogen strak dicht…’

Wat betreft de zinsopbouw en het taalkundige aspect heeft dit boek nog wel wat extra aandacht nodig. Af en toe komt het ietwat chaotisch over. Maar ik weet inmiddels dat hier hard aan wordt gewerkt. Buiten dit kleine minpuntje is er een indrukwekkend verhaal neergezet waar meerdere mensen herkenbare dingen in kunnen vinden. Het is soms heel moeilijk om voor jezelf te kiezen waardoor iemand voor zichzelf verkeerde keuzes kan maken. De één accepteert dat het nu eenmaal zo gegaan is en maakt er het beste van, maar een ander zal op een gegeven moment merken dat het niet meer werkt op deze manier en dat een verandering noodzakelijk is. Als je als lezer tijdens het lezen van Verslikt in het leven tot in de kern kunt komen, zal je merken dat je aan het nadenken wordt gezet.

‘Alles gewoon een beetje aan het moment overlaten, dan komt het vast wel goed. Misschien valt het ook allemaal best mee. Hoewel…‘

Rolf heeft veel meegemaakt en heeft zijn levensverhaal op een heldere wijze neergezet. Het verhaal wordt gewoon verteld hoe het is, hoe hij het heeft beleefd en het wordt nergens mooier of minder mooi gemaakt. Soms een klein beetje humor en een vleugje erotiek. Al zijn gevoelens en zijn kwetsbaarheid laat hij volledig zien in Verslikt in het leven. Heel moedig, dit moet je maar durven. Dat je jezelf helemaal openstelt naar de lezers toe. Je levensverhaal met al zijn ups en downs openbaart aan het publiek. In het boek staat een gedicht dat hij in 2010 heeft geschreven. Bij het lezen daarvan is de pijn en onmacht intens voelbaar. Een sprekend en helder geschreven verhaal waar alleen nog de puntjes op de i moeten worden gezet.

Verslikt in het leven, het verhaal van een man die door de verkeerde keuzes te maken zichzelf verloor en verstrikt raakte in zijn eigen leven.

Waardering 3,5 *

Door schade en schande wijs geworden heeft Rolf van der Leest, naar mijn mening als een soort therapie, zijn boek "Verslikt in het leven" geschreven.

Op zoek naar een nieuwe basis nadat zijn carriëre en huwelijk aan een eind waren gekomen en na een vreselijk ongeluk waar hij door eigen wilskracht weer redelijk bovenop komt, werkt hij zichzelf regelmatig, door allerlei relaties aan te gaan, aardig in de nesten.
Uiteindelijk verbreekt hij zelfs het contact met zijn zoons, familie en alles en iedereen die om hem gaf en wilde hij een nieuw leven beginnen met een vrouw aan zijn zijde.
Helaas pakt dat anders uit dan gepland en ongelukkig en berooid vlucht hij...

Ik heb het inmiddels 2 keer gelezen en het raakt me steeds weer hoe destructief iemand kan zijn voor zichzelf in slechte tijden.
Een met veel emotie geschreven, open en eerlijke autobiografie! Leest snel, hij grijpt regelmatig terug en dan weer vooruit naar andere periodes.

Met respect gelezen!

Iris Papilio

Zodra ik het boek opensloeg en de eerste paar stukken had gelezen, kreeg ik het gevoel in een gigantische achtbaan te zitten, waarbij de emoties soms heel hoog opliepen. Een puzzel, waarvan iedere aparte gedeelte een stukje was en wat uiteindelijk één mooi geheel werd. Een mooi geschreven biografie waar je trots op kunt zijn. Zeer zeker een aanrader om te lezen en Rolf, mocht ik je ooit ergens tegenkomen, dan zou ik het een eer vinden als je mijn boek zou willen signeren.

Irma

Na wat speuren kwam ik dit boek tegen op bol.com, en was adhv de recensies nieuwsgierig geworden. Ik ben een fervent lezer dus ik durf best te zeggen dat ik een "goed" boek herken, maar dit is alles behalve dat! Het boek staat vol met "taalvouten" en los van dat kon ik niet geboeid blijven. Het verhaal ging van hak op de tak. Niet kopen. Geen aanrader. Verslikt in het boek.

Slecht verhaal, dit is geen literatuur. Vol met spelfouten. Vreselijk.

Alleen de titel al; niet ver- of gestikt in het leven, nee verslikt; alsof je er niets aan kon doen.
Als een te gulzige hap die je te snel door je mond laat gaan.
Eentje waarin je jezelf verslikt en waarbij je niets anders kan doen dan er voor zorgen dat het snel zakt ofwel dat je het uit kan spuwen.
De verslikking in het leven heeft zo moeten zijn. Dit verhaal heeft zo moeten zijn.
Snel laten zakken of uitspuwen was er dus niet bij.

Over het verhaal heen lezende kom je tot de essentie
Dit verhaal kan je niet slordig lezen.
Bij dit boek was rustig lezen zelfs een vereiste; gebeurtenissen, namen, relaties en jaartallen; het volgt elkaar allemaal snel op. Het komt regelmatig voor dat je even terug moet lezen om te kijken of je nog de juiste persoon bij de juiste situatie voor ogen hebt.
En dat houdt alleen maar scherp! De hoofdstukken verspringen in tijd wat tot extra nadenken zet en de puzzelstukjes traag op hun plaats laten vallen.

Over het verhaal heen lezend, op zoek naar de essentie
Op zoek naar het hoe en waarom? Waarom laat hoofdpersoon Rolf zich zo meeslepen in alle ellende?
Hij had toch meerdere malen de kans er goed uit te stappen?
Een betere keuze kunnen maken? Of niet?
De schrijver maakt de essentie meer dan duidelijk door over ‘de trechter des levens’ te schrijven.
‘Als je eenmaal over het randje van de trechter bent, als je te ver gegaan bent en het lijkt alsof je de eigen normen en waarden allang verloochent hebt, kukel je de trechter in. Eenmaal in de trechter kom je er niet zo snel meer uit. Niet aan de bovenkant noch aan de onderkant.
Tergend langzaam glijd je af naar beneden, alle ontberingen en afschuwelijkheden nemend alsof je de persoon niet bent die dit ondergaat. Doorspekt met goede bedoelingen en ideeën maar helaas soms met de verkeerde tegenspelers. De tegenspelers die je naar beneden trekken en onbewust broodnodig zijn om tot de bodem van de trechter te komen.’

Niemand snapt meer iets van Rolf en zelf snapt hij het nog minder.
Hij staat juist voor zijn verantwoordelijkheden en zijn normen en waarden zijn juist hoog te noemen.
Waarom dan toch die onzekerheden? Waarom zo destructief?
Heel af en toe klimt hij een stukje omhoog, gevoed door liefde van een ander, maar hij is reddeloos verloren. Hij is allang zichzelf niet meer, hij houdt niet meer van zichzelf.
Hoe kan hij in godsnaam dan in liefde meegaan met een ander? De trechter omhoog klimmend? Instinctief weet hij dat zijn destructie tot de bodem zal moeten gaan wil hij ooit nog als de échte Rolf op kunnen staan.
Ook de ogenschijnlijke luchtige, licht erotische, vleugen in de roman laten zien dat hij op zoek is.

En de bodem die komt. Rolf moet langs de wachter van de trechter des levens.
De wachter is hij zelf in eigen persoon.
Uitgemergeld, uitgebeend tot op het bot kruipt Rolf de trechter uit wetende dat het er nu op aan gaat komen.
Het gaat er nu op aan komen, nu hij alles kwijt is wat hij ooit lief had of heeft.
Zichzelf ontmoetend. Huilend. Weg van de trechter, bloter dan bloot, nooit meer te gulzig en nooit meer over het randje. Op weg naar zichzelf. Verwonderd over de horizon. Zou hij het redden?

Een meeslepend integrerend boek over ‘zomaar’ een leven.
Een verhaal wat al geschreven was en doorleefd móest worden voordat de schrijver het op papier kon krijgen.
Het leert dat er keuzes gemaakt moeten worden, dat je verantwoordelijkheden serieus moet nemen; rijden in een auto zonder remmen is immers ook niet okay.
Maar desondanks bevat het ook de (levens)les dat het in sommige levens onoverkomelijk is eerst tot het diepst van de ziel te gaan wil je erachter komen wie je zelf bent, wat je kan betekenen voor de wereld waarin je leeft, je geliefden. Zonder over het randje te gaan, zonder jezelf te verliezen. Herkenbaar en toepasbaar op vele levens.
Dank aan de auteur, Rolf van der Leest, voor dit prachtige openhartige verhaal.