Zo God het wil

Geschreven bij Zo God Het Wil

Ik heb alle boeken van Ammaniti gelezen, maar deze spant de kroon!
Deze man kan tot in detail een personage tot leven wekken.
De verhaallijnen van de verschillende personages laat hij vloeiend in elkaar over lopen, dit maakt het spannend en verrassend om te lezen.
Tot de laatste letter heb ik genoten.

Geschreven bij Zo God Het Wil

"Zo God het wil" is het vierde boek dat ik van Niccolò Ammaniti heb gelezen en het is mij heel goed bevallen. "Ik haal je op, ik neem je mee" blijf ik zijn beste boek vinden, maar ik geef dit verhaal evenveel sterren, want het is ook erg sterk geschreven en het bevat zoveel spanning, dat het al je aandacht trekt. Zoals ik van deze schrijver gewend ben, wordt het verteld vanuit het perspectief van verschillende personen die allemaal op de één of andere manier iets met elkaar te maken hebben of krijgen. Dat vind ik zo mooi gedaan. Vooral de jonge Cristiano Zena, zijn vader Rino Zena en hun vrienden Quattro Formaggi en Danilo Aprea spelen een belangrijke rol. De personages komen stuk voor stuk heel menselijk over. Het zijn mensen met gevoelens, gedachtes en de daarbij passende gedragingen en de manier waarop ze worden geschetst, maakt ze levensecht! Ook het verhaal is heel reëel. De hoofdgebeurtenis in het verhaal (verkrachting met moord als gevolg) gebeurd helaas ook in het echte leven en daardoor is het een serieus boek, maar ik heb ook gelachen om de grappige humor van Ammaniti. Hij schrijft zo vlot, zo open en gedreven. Je merkt als lezer dat het met heel veel enthousiasme is geschreven en daardoor lees je het met nóg meer plezier, al is dit boek wel triest. Het maakt veel emoties in je los, maar het is allemaal zo intens en interessant, dat je het haast niet weg kunt leggen, omdat je steeds wilt weten hoe het verder gaat. Ik vind het een parel van een boek dat mij met een lach en een traan heeft achtergelaten en dat ik nooit zal vergeten. Ja, ik ben het ermee eens, alles in het leven gaat zoals God of het lot het wil en het was bijzonder om die sterke overtuiging in dit boek terug te zien. Ik ben fan van Ammaniti en ik bewonder zijn fantasie, zijn ideeën, stijl en inlevingsvermogen. Een aanrader, net zoals zijn andere boeken!

Geschreven bij Zo God Het Wil

Dit boek lijkt in veel opzichten op 'Ik ben niet bang'. Ook in dit verhaal speelt een jonge jongen de hoofdrol in een wereld die wordt beheerst door het kwaad dat de volwassenen om hem heen aanrichten. In dit boek heeft de hoofdpersoon, Cristiano, te kampen met zijn gewelddadige en drankzuchtige vader Rino, een brute neonazi. Die leert hem alleen maar slechte dingen, bijvoorbeeld kopstoten geven en schieten op onschuldige beesten, en vergiftigt hem met de woede die hij koestert tegen de maatschappij.
Het boek raakt in een stroomversnelling als Rino en zijn vrienden, de gefrustreerde Danilo en de zwakzinnige '4 Kazen', besluiten een pinautomaat te kraken. Al snel volgt de ene catastrofale verwikkeling de andere op en wordt ook de wanhopige Cristiano meegezogen in een krankzinnige draaikolk van rampen.
Net als in 'Ik ben niet bang' ontvouwt Ammaniti in dit boek een bizar plot, dat met name laat zien dat omstandigheden mensen tot slechte daden kunnen bewegen. Hij legt zijn karakters helemaal bloot, niet alleen die van de arme Cristiano, zijn vader en diens kompanen, maar bijvoorbeeld ook de welzijnswerker die zich om zijn lot bekommert, maar zelf ook weer zijn eigen sores heeft. De beweegredenen, twijfels en emoties van de karakters, ze worden door Ammaniti allemaal beschreven. Op deze wijze probeert Ammaniti je te laten begrijpen hoe de verschillende personen tot hun daden komen. Vooral de vreselijke beproevingen die Cristiano moet ondergaan zijn invoelbaar en het boek schrijnt daardoor des te meer als je tegen het einde van het boek merkt hoeveel woede en wantrouwen tegen de wereld zich hebben opgebouwd in hem. Het plotse en onaffe slot van het boek komt daarna nog harder aan, want het lot van Cristiano blijft in het ongewisse.
Hiermee is het boek zeker niet vrolijk van toon geworden. Maar spannend is het wel en zeker voor lezers die ervan houden diep door te dringen in de drijfveren van mensen, is dit boek een aanrader.

Geschreven bij Zo God het wil

Het begin van het boek is interessant (kennismaking met het milieu) en leuk. Maar na een tijd vertraagt het verhaal, en dan is het wachten tot pagina 120. Vanaf dan geraakt het verhaal opeens in een geweldige stroomversnelling en had ik spijt iedere keer als ik het moest loslaten.
Spannend, humoristisch, vaak hilarisch, erg fantasierijk, knotsgekke maar wel psychologisch goed getekende personages. De details laten je nooit vergeten dat je in Italië zit, ook leuk. En de luchtige schrijfstijl leest makkelijk, maar is wel enorm mooi.

En de titel? Alle personages zijn gelovig, maar alvast één Italiaan lijkt dat volgens mij niet te zijn: de schrijver zelf. Hij tekent op grappige wijze hoe mensen, en hier dus Italianen, omgaan met hun geloof. Soms leidt dit tot hilarische situaties. En Ammaniti neemt ook geen blad voor de mond om te tonen dat het wel vreemd zou zijn als er een god zou bestaan. Er is zoveel ellende, vooral voor de zwaksten (maar ook voor anderen), dat god wel een monster moet zijn als hij zou bestaan.

Geschreven bij Zo God Het Wil

Na met veel plezier zijn boeken 'Ik haal je op, ik neem je mee' en 'Ik ben niet bang' gelezen te hebben, werd het tijd om dit boek erbij te pakken. Omdat de andere twee boeken bekender zijn, was ik bang een minder boek van hem in handen te hebben, maar dat is me heel erg meegevallen.
Dit boek heeft de gebruikelijke sterkte punten van Ammaniti's schrijven in zich: een originele, goede, boeiende verhaallijn, die het 'echte' leven afbeeldt en ook ellende in beeld brengt. Levensechte personages die van het blad afspatten. Metaforen die zo origineel maar tegelijk zo raak zijn dat je met open mond zit te lezen. En af en toe een komische omschrijving of alinea waardoor het meeleven met de personages afgewisseld wordt met humor. Diepgang. Ja, al die dingen zitten ook in dit boek, en bovendien is Zo God het wil een echte pageturner. De eerste bladzijden kabbelt het verhaal rustig voort, maar dan barst het los en kun je niet meer stoppen met lezen. De combinatie van al deze factoren maakt dit boek voor mij tot een echte topper, en Niccolo Ammaniti tot mijn favoriete schrijver!

Geschreven bij Zo God het wil

Weer een goede Ammaniti. Een verhaal zoals alleen hij ze kan vertellen. Prachtige karakters. Ik vind zijn schrijfstijl heerlijk om te lezen. waarschuwing: alleen lezen als je tijd hebt, je móet weten hoe het verder gaat!

Geschreven bij Zo God het wil

De manier waarop Ammaniti deze personages neerzet is prachtig. Je kijkt recht in de hersenpan van enkele fictieve figuren die aan de rand van de maatschappelijke ladder leven. Hoewel ze dingen doen die niet goed zijn kunnen ze in het hoofd van het personage rechtgepraat worden. Het boek is spannend en meeslepend, je wilt continue weten hoe het afloopt. En als je denkt dat je het een gehad hebt, komt het andere op je pad..

Doordat het boek is opgedeeld in korte hoofdstukken leest het makkelijk en snel weg.

Geschreven bij Zo God Het Wil

Na "Ik haal je op, ik neem je mee" kon ik niet wachten om een volgend boek van Ammaniti te lezen. De keus viel op "Zo God het wil".
"Zo God het wil" is wederom een geweldig boek dat veel gelijkenissen vertoont met "Ik haal je op, ik neem je mee". In beide boeken kruisen verschillende verhaallijnen elkaar richting het einde. Het boek is prachtig en verschrikkelijk tegelijk. Het geweldige aan Ammaniti vind ik de manier waarop hij er voor zorgt dat je als lezer van zijn karakters gaat houden, ook al zijn ze door en door slecht en doen absoluut geen logische dingen. Zeker een aanrader!

Geschreven bij Zo God Het Wil

Fenomenaal!

Ik heb er geen andere woorden voor. Wat kan deze man schrijven. Zo gedetailleerd!
Er wordt echt een beroep gedaan op mijn inlevingsvermogen en dat lukt! Dit boek heeft het meeste weg van "ik haal je op en neem je mee"
Hij schrijft heel filmisch en dit boek kan zo verfilmd worden!
Christiano en Zino;je ziet ze zo voor je,kunt je verplaatsen in hun situatie en weet bijna hoe zij denken,doen en handelen. Ik wil iedereen dit boek aanraden.
"Laat het feest beginnen!" Dat is wat ik nu ga lezen van Niccolo!

Geschreven bij Zo God Het Wil

Weer zo'n prachtig boek van Ammaniti! Ik vond dit keer alleen het verhaal wat traag op gang komen maar verder was alles weer aanwezig. Mooie personages, bijzondere situaties prachtig weergegeven situaties en een mooie schrijfstijl.

Ammaniti is zeer goed in het schrijven vanuit een kind perspectief. Dat was in 'Ik ben niet bang' al erg goed en ook in dit boek vond ik de verhaallijn vanuit Cristiano het moooist.

Een absolute aanrader!