Het boek van Tess

"Van een afstand zie je alles beter. Daarom sta ik op de rand van de klif naar beneden te kijken." Miriam Bruijstens begint haar boek 'Het boek van Tess' op deze manier. Ze schrijft met dit boek een cross-overroman over drank, seks en gedichten. Het is een boek met liefde, maar ook met pijn. Bruijstens laat de lezer - via Tess - de harde wereld leren kennen. Helaas maakt dit boek onvoldoende indruk om de werkelijke boodschap over te brengen.

Tess heeft een rottig verleden gehad en dat verleden heeft haar losbandig gemaakt. Deze zomer gaat ze helemaal uit haar dak: ze drinkt veel en ze heeft seks met iedereen. Daarnaast probeert ze tot het uiterste te gaan door van een klif te springen. Ondertussen probeert ze ideeën op te doen: ze wil schrijfster worden. Haar vriendinnen Anna en Sophie maken Tess mee tijdens deze zomer. Dan ontmoet Tess twee jongens: Tristan en Lucas. Kunnen zij haar weer op het 'juiste' pad zetten?

'Het boek van Tess' heeft een mooie opbouw. Bruijstens heeft ervoor gekozen de verhalen van Tess te onderbreken met hersenspinsels. De ene keer is dit een rijtje namen, de andere keer is het een gedicht van Oscar Wilde. Dit zorgt voor de broodnodige onderbrekingen in het losbandige leven van Tess. Het zet de lezer even stil bij het moment en het ervoor dat je even na kunt denken. Het boek eindigt met gedichten van Tess. Indrukwekkende gedichten; gedichten over haar leven.
"toen ik nee zei
hoorde hij niets
of verkoos mij
niet te horen"

Helaas beschrijft Bruijstens in 'Het boek van Tess' maar een mager verhaal. Ze laat Tess in het verhaal met verschillende mannen en vrouwen seks hebben en ze doet of het Tess niets uitmaakt. Op het moment dat Tristan en Lucas in het leven van Tess komen, begint het verhaal een beetje te veranderen. Vooral het personage Lucas lijkt indruk te maken op Tess. Dat komt het boek ten goede. Bruijstens beschrijft iets over de achtergrond van Tess, maar schenkt hier helaas geen verder aandacht aan. "Dus nu weet je het,' zei ik na een tijdje. 'Wil je nog weten hoe ik eerst een muurbloempje werd, zonder vrienden, altijd onzichtbaar in de schaduw? En hoe ik daarna in mezelf ging snijden en met iedereen naar bed ging die ik tegenkwam? En hoe ik rode wijn dronk alsof het water was en steeds gevaarlijkere dingen ging doen?" Deze passage doet vermoeden dat er een hele geschiedenis voor 'Het boek van Tess' was .Echter, Tess gaat niet door op deze geschiedenis: jammer.

Waar het boek in het begin in sneltempo door het verhaal ging, vertraagt het aan het einde. Er komt meer nadruk op het innerlijk van Tess te liggen en de focus gaat ook naar de handelingen van Lucas. Dit werkt positief uit. Echter, de tijd is te kort; de laatste zinnen komen te snel. Het boek laat de lezer achter met een gevoel van leegte, veel vragen en ideeën zijn niet beantwoord of bevestigd. "Ik grijp zijn hand en onze vingers verstrengelen zich. Even blijven we doodstil staan. Dan halen we diep adem. We zetten af en springen." Deze laatste woorden verhullen veel informatie, hebben een diepere lading. Helaas kwam deze diepere laag in een groot deel van het boek niet naar voren.

De lezer die op zoek is naar een boek met gelaagdheid, met een diepgaand verhaal, doet er geen goed aan 'Het boek van Tess' te lezen. De lezer die op zoek is naar de schoonheid in gedichten, een mooie opbouw van een verhaal, kan zich vermaken met het boek van Bruijstens. 'Het boek van Tess' bevat veel ingrediënten om een goede roman te worden, maar mist een volledige uitwerking. Het trieste leven verdient in dit geval meer aandacht.

Tess is net afgestudeerd en geniet van haar vrijheid in het kleine dorpje waar ze woont. Midden in de natuur probeert ze inspiratie op te doen voor het boek dat ze wilt schrijven. Met inspiratie opdoen bedoelt ze; impulsieve acties ondernemen. Volgens Tess moeten schrijvers namelijk veel mee hebben gemaakt voordat ze een goed boek kunnen schrijven. Hier zit echter veel meer achter dan dat je zou denken. Wat haar is overkomen op haar 12e heeft veel invloed op haar acties van nu. Maar wanneer ze een jongen ontmoet die haar laat nadenken over haar leven vindt ze eindelijk de rust waar ze eigenlijk naar zoekt.

"Een flinterdun laagje
mooi gepolijst
barst langzaam open
en toont de eenzaamheid"

Dit is zonder twijfel mijn favoriete stukje van een quote uit het boek. Deze poëtische teksten en notities zijn verspreid over het boek, tussen de hoofdstukken door. Wat de titel eigenlijk al zegt: het is het boek van Tess. Je leest over haar impulsieve acties en op het eind kom je te weten waarom ze deze acties onderneemt. De quotes en notities geven het boek net dat beetje extra, het wordt persoonlijker en krijgt dus meer diepte. Tess blijkt echt niet zo stoer als ze zich voordoet, ze zit veel ingewikkelder in elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken.

Er komt redelijk wat seks in voor, wat voor mij best als een verassing kwam. Als je de achterflap hebt gelezen dan verwacht je dat niet meteen. Het verhaal is dus niet zo luchtig als dat je van tevoren zou denken, maar toch leest het vlot weg. Misschien wel iets te vlot. Naar mijn mening had het einde iets langer mogen duren en over meerdere pagina’s uitgesmeerd mogen zijn. Het 131 pagina gevulde boek heb je namelijk zo in een paar uurtjes uit en ik had geen voldaan gevoel toen ik het boek dichtklapte.

Het klinkt misschien raar maar ik zou dit boek lezen als ik een schop onder mijn hol nodig heb. Als ik denk: "Be a little more like Tess." Dan heb ik het natuurlijk niet over al het geseks, nee, ik heb over de impulsieve acties die ze onderneemt zonder er goed over na te denken. Ikzelf denk namelijk veel te veel na over dingen waardoor ik soms vergeet te leven.

Samenvatting:
Het boek gaat over Tess, net afgestudeerd en van plan om de zomer te gebruiken om levenservaring op te doen zodat ze er in de winterperiode over kan schrijven. Tess woont in een klein dorp dichtbij de zee, de duinen en de rotsen.
Samen met haar vriendinnen Anna en Sophie die in de nabijgelegen stad wonen beleeft ze bizarre situaties maar vooral in haar eentje onderneemt ze gevaarlijke avonturen. Tess haar gedrag lijkt terug te voeren naar datgene wat haar overkwam toen ze 12 jaar oud was. Als ze dan iemand ontmoet die haar na laat denken over haar leven lijkt het erop dat Tess wat rust heeft gevonden.

Mijn mening:
Een terugkerende zin in Het boek van Tess is: “Van een afstand zie je alles beter” en dat kan ik alleen maar beamen. Soms is het goed om een stap naar achter te doen om de hele situatie nog eens te overzien. Dat is met dit boek net zo. Op een gegeven moment denk je dat Tess alleen maar een ‘lang leven de lol’ -leven leeft vol drank, seks & ondoordachte beslissingen. Maar uiteindelijk blijkt dat het leven wat ze leidt komt door wat haar overkwam toen ze 12 jaar was. Je voelt de pijn en eenzaamheid die haar zover drijven om haar keuzes te rechtvaardigen.

Er is geen echte opdeling in hoofdstukken, wel wordt het verhaal onderbroken door gedichten, lijstjes met bv citaten, woorden en andere hersenspinsels van Tess die ze later hoopt te gebruiken als inspiratie voor het schrijven van haar boek.

Voor mij is het gedicht ‘Ontslapen’ de perfecte samenvatting over hoe Tess zich voelt op zoek naar het sprankje licht in haar leven.

De schrijfstijl van Miriam vond ik zeer prettig om te lezen, met toegankelijk taalgebruik en geen ellenlange zinnen.

De cover van het boek spreekt mij wel aan, voor mij komen de woorden fragiel en ruw beiden naar boven bij het zien van de cover. Dat past mijn inziens ook bij het verhaal. De titel spreekt voor zich.

Voor de rest kan ik over de inhoud niet veel meer zeggen zonder het geheel te verklappen. Er moet iets te lezen overblijven voor de lezer. Dus ik hoop dat je nieuwsgierigheid geprikkeld is en dat je nu naar de boekhandel of dichts bijzijnde bibliotheek rent en Het boek van Tess meeneemt naar huis om jezelf te laten meevoeren met Tess en haar zomer vol avontuur.

Het boek van Tess leest vlot en is binnen een paar kleine uurtjes uit. Het had nog wel even door mogen gaan wat mij betreft.

Deze review kwam als origineel online via mijn boekenblog.

Tijdens het lezen van dit boek krijg je zin in de zomervakantie! De belevenissen zijn zo beschreven dat je het gevoel hebt dat je er bij was. Tussen de grappige en dagelijkse gebeurtenissen door worden ook heftige gebeurtenissen beschreven die je aan het denken zetten.
Ben nu al benieuwd naar het vervolg :-)

Ik had geen enkel idee wat ik kon verwachten toen ik het persbericht las. Een New Adultboek!
De personages zijn helder beschreven door de auteur en ik kan me er wel een voorstelling van maken, hoe ze in realiteit zouden zijn. Met name Tess wordt steeds duidelijker naarmate je verder leest; vooral de reden waarom Tess doet zoals ze doet wordt duidelijk.

Een leuk detail is dat Tess citaten, woorden, namen en onderwerpen om van te houden en dingen om een hekel aan te hebben noteert. Dit om later in haar nog te schrijven boek te gebruiken. Het verhaal van Tess wordt hier en daar onderbroken door een gedicht. Deze gedichten zijn hier goed op hun plaats. Ook de gedichten aan het eind zijn een mooie aanvulling.
Deze auteur weet goed met woorden om te gaan. Je voelt hier en daar de pijn en de eenzaamheid
van Tess.

Het is een dun boekje en op het eind lijkt het verhaal nog niet helemaal verteld te zijn. Dat vind ik jammer, er had naar mijn mening veel meer in kunnen zitten. Het is een bijzonder verhaal, zonder meer.
Een bijzonder gedicht in het boek dat voor mij alles met het verhaal te maken heeft en alles zegt, heeft als titel: 'Porselein'.
Lees het in het boek.

Ik waardeer dit boek met 3,5/5 sterren.

Dit boek cadeau gekregen. Blijkt een prachtig cadeau te zijn. Mooie combinatie van ervaringen van de schrijfster met fictie en poezie. Heel apart. Een echte aanrader, niet alleen voor Young Adults maar ook voor liefhebbers van poezie. Wil t.z.t. ook het vervolg op dit boek hebben.