De Infiltrant Politieman Danny Goughlin Op Het Spoor Van Een Complot Dat Zich Uitstrekt Tot In De Hoogste Kringen Van Boston...

Geschreven bij De infiltrant

Dennis Lehane deed vier jaar over het schrijven van De Infiltrant. Een lange tijd, die hij met grondig researchwerk benutte, want De Infiltrant is doorspekt met historische feiten en fraaie tijdselementen uit het Boston van 1919. Lehane vlecht bekende personen door het verhaal heen: Franklin D. Roosevelt en Calvin Coolidge (vóór hun presidentiële status), John Edgar Hoover (latere directeur FBI), James Jackson Storrow (ex-directeur General Motors), en vele anderen. Verder blijkt na wat eigen speurwerk dat alle incidenten op feiten berusten. De dramatische melassetankexplosie in Boston, de bomaanslagen in Salutation Street, de verwoestende Spaanse griep, de bloederige 1 Mei-opstand, etc. Het roerige jaar 1919 komt als een film voorbij. Lehane heeft er met toevoeging van fictieve karakters een aangrijpend verhaal omheen bedacht, met ruim aandacht voor complexe vriendschappen, liefdesrelaties en familiebanden.

De blanke politieagent Danny Coughlin infiltreert onder druk van zijn vader en peetoom binnen de Boston politievakbond en aanhangende groeperingen. Hij verkoopt daarmee zijn ziel voor de zozeer geambieerde gouden recherchepenning. Maar eenmaal doorgedrongen in het hol van de leeuw, krijgt Danny sympathie voor hun idealen. Luther Laurence, een zwarte amateurbaseballspeler, moet vluchten na een begane misdaad. In Boston aangekomen, vindt hij bij Danny’s familie een baan als huisbediende. De jonge Luther is volhardend, veerkrachtig en trots. Hij weigert te buigen voor de wrede spelletjes van de racistische inspecteur McKenna. De hoofdstukken over Danny en Luther switchen soepel heen en weer en hun lotgevallen worden diep inlevend verteld. Een kleine, maar mooie derde verhaallijn is gewijd aan Amerika’s beroemdste baseballspeler, Babe Ruth, die in 1919 van de Boston Red Sox naar de New York Yankees overstapt.

De Infiltrant is een machtig mooi historisch epos en geeft een realistische indruk van het naoorlogse Boston rond 1918-1919. Lehane zet deze periode zó sfeervol en treffend neer, dat je jezelf in het Boston van toen waant. Een stad waarin de machtige blanke en de nederige zwarte gedwongen zijn naast elkaar te leven en de onmenselijke tegenstelling door beiden als vanzelfsprekend wordt ervaren. Negers hebben geen rechten en staan onderaan de maatschappelijke ladder. Lehane maakt de haat intens voelbaar. Het is een beeld van Amerika dat verlamd wordt door angst, omdat zwarten hun banen, kansen en democratie kunnen inpikken. Een angst die zó groot is dat zelfs kinderen meedoen aan het neersteken, stenigen of neerschieten van hun zwarte medemens (East St. Louis 1917). Een Amerika, dat doodsbang is voor terrorisme, anarchie en communisme. De machtiger wordende vakbonden strijden voor een menswaardige behandeling en beloning van de politieagenten. De stakingsbereidheid groeit. Op 9 september 1919 is Boston een waar slagveld en een complete chaos als de grote politiestaking hard en bloedig door terugkerende militairen uit WOI wordt neergeslagen. De rellen zijn moordend. En als u nog twijfelt over wat massahysterie en opruiende taal van leidende figuren vermag, dan neemt Lehane deze twijfel weg. De macht van de massa is altijd groter dan die van de persoon zelf. Ook in 1919 wisten ze dat al.

Na het lezen van De Infiltrant past slechts bezinning. Lehane laat zich na zijn thrillerserie en het al zo indrukwekkende Gesloten Kamer - ‘Shutter Island’ - van een geheel andere kant zien. De Infiltrant is in mijn opinie geen thriller maar een historische roman over discriminerende politiek. En bovenal een spectaculaire heldenzang voor vakbonden die opkomen voor onderbetaalde en onheus bejegende arbeiders. Lehane maakt geen geheim van zijn affiniteit met hen, hij groeide zelf op in een arbeidersgezin. Met De Infiltrant heeft hij zijn missie - een waarderend signaal naar de vakbondsbeweging - op briljante wijze volbracht. Met verve versterkt hij zijn toch al grote talent. Lehane weet ons 654 pagina’s lang te ontroeren en te fascineren!

Dennis Lehane deed 4 jaar over het schrijven van De Infiltrant. Een lange tijd van grondig researchwerk, want het verhaal is doorspekt met historische feiten uit het Boston van 1919. Lehane verwerkt bekende personen in het verhaal. Na wat eigen speurwerk blijkt dat ook alle incidenten op feiten berusten. Met toevoeging van fictieve karakters heeft Lehane een aangrijpend verhaal eromheen bedacht met ruim aandacht voor liefdesrelaties en familiebanden.

De blanke politieagent, Danny Coughlin, infiltreert onder druk van zijn vader binnen de Boston politievakbond en verkoopt daarmee zijn ziel voor de zozeer geambieerde gouden recherchepenning. Maar eenmaal in het hol van de leeuw, krijgt Danny sympathie voor hun idealen. Luther Laurence, een zwarte amateurbaseballspeler, vindt bij Danny’s familie een baan als huisbediende. De jonge Luther is volhardend, veerkrachtig en trots en weigert te buigen voor de wrede spelletjes van de racistische inspecteur McKenna. De hoofdstukken over Danny en Luther switchen soepel heen en weer. Een kleine, maar mooie derde verhaallijn is gewijd aan Amerika’s beroemdste baseballspeler, Babe Ruth, die in 1919 van de Boston Red Sox naar de New York Yankees overstapt.

De Infiltrant is een machtig mooi historisch epos en een realistische getuigenis van het naoorlogse Boston rond 1919. Lehane zet de periode sfeervol en treffend neer, je waant je in het Boston van toen. Hij laat zich na zijn thrillerserie en het al zo indrukwekkende Gesloten Kamer (Shutter Island) van een andere kant zien. De Infiltrant is een historische roman over discriminerende politiek, maar bovenal een spectaculaire heldenzang voor vakbonden die opkomen voor de arbeiders. Lehane maakt geen geheim van zijn affiniteit met hen, hij groeide zelf op in een arbeidersgezin. Met De Infiltrant is zijn missie (een waarderend signaal naar de vakbonden) op briljante wijze volbracht. Met verve versterkt hij zijn toch al grote talent. Lehane weet ons 654 pagina’s lang te fascineren.

Boston, 1918. De Eerste Wereldoorlog loopt op z'n einde en de Amerikaanse soldaten, die in Europa gevochten hebben keren huiswaarts. Enkelen van hen nemen de Spaanse griep mee, die uitgroeit tot een epidemie en de nodige slachtoffers maakt in het toch al roerige Boston van die tijd; De stad is een broeinest van (vermeende) bolsjewieken, anarchisten en terroristen, en de eerste vakbonden beginnen zich te verzetten tegen de belabberde arbeidsomstandigheden en salariëring van de meeste werknemers. Vooral politiemannen werken keihard voor een schijntje; Ze verdienen de helft van wat een havenarbeider verdient en moeten daarbij ook nog eens hun eigen uniform en dienstwapen betalen. De hoofdpersoon van dit verhaal is Danny Coughlin, politieagent. Hij krijgt de opdracht te infiltreren in anarchistenkringen, tegelijkertijd wordt hij steeds actiever bij de politievakbond, tot ongenoegen van zijn superieuren. De sociale onrust in de stad neemt steeds verder toe, tot de situatie uiteindelijk escaleert in een algehele staking van het Boston Police Department, waar anarchisten en terroristen dankbaar gebruik van maken; De stad verkeert in totale chaos, en niemand lijkt een eind aan deze toestand te kunnen maken... Door dit verhaal heen, loopt het verhaal van Luther Laurence, een voortvluchtige zwarte Amerikaan. En hier en daar komen ook de lotgevallen van Babe Ruth, de legendarische slagman van de Red Sox aan bod. Dennis Lehane wisselt de hoofdrolspelers regelmatig af, waardoor je als lezer de historische gebeurtenissen vanuit verschillende perspectieven beleeft, en door Lehane's beeldende en levendige manier van schrijven is deze thriller echt een belevenis. Op de eerste bladzijde word je het verhaal meteen al ingezogen door Babe Ruth, die op het balkon van een trein z'n kater staat te verwerken in de rook en slachthuisdampen van Chicago, terwijl hij nog een slok whiskey neemt...

Geschreven bij De infiltrant

Mooi, spannend, realistisch, educatief boek, aangenaam geschreven. Het geeft je een goed beeld van het Amerika uit die tijd met betrekking tot bijvoorbeeld de leefomstandigheden, het functioneren van het politie-apparaat en de verhoudingen tussen blank en zwart.

Ik vind dit het beste boek van Dennis Lehane tot nu toe. Het leest lekker weg en het is een prachtig verhaal. Het is inderdaad niet echt een thriller waar je van de bank af valt van spanning maar zeker niet saai.