Voor de ontwikkeling van het genre zeer belangrijke Britse <br>heavy metalband, in '70 te Birmingham opgericht door gitarist K.K. Downing en bassist Ian Hill. <br>Tussen '70 en '74 komen gitarist Glenn Tipton, zanger Rob Halford en drummer John Hinch de <br>groep versterken. In deze samenstelling wordt Rocka Rolla opgenomen, waarop nog duidelijk <br>wordt gezocht naar een eigen richting. Met Sad Wings Of Destiny, waarop Hinch is vervangen door <br>Alan Moore, begint die vaste vormen aan te nemen. In het verlengde van plaatsgenoot Black <br>Sabbath zoekt Priest het namelijk in macabere gitaarlijnen en sfeertjes, die via de bizarre en veelal <br>over de dood handelende teksten extra cachet krijgen. Hoewel de populariteit na een uitermate <br>succesvol optreden op het Engelse Reading-festival in '75 aardig op gang begint te komen, wordt <br>de groep enkele maanden later wegens financiële, legale en muzikale moeilijkheden een tijdlang <br>opgeheven. Via het met behulp van studiodrummer Simon Phillips opgenomen Sin After Sin vindt <br>in '77 de herrijzenis plaats en middels singlesucces voor de coverversie van Joan Baez' Diamond <br>And Rust bereikt ook de elpee zowaar de hitlijsten. De groep gaat weer toeren met ex Eric Burdon- <br>en ex Butterfly Ball-drummer Les Binks in de gelederen en met name in Japan en sommige delen <br>van de Verenigde Staten (Texas!) breekt de band stevig door. In '79 ontstaat hier en daar wat <br>beroering rond de zogenaamde 'zweep'-act van Halford. Uitgedost als een nazi brengt hij met <br>zweep en motorfiets met name de pers in beroering. Een tournee door West-Duitsland moet er in <br>het voorjaar van '79 zelfs voor afgelast worden. Maar het is nog niets vergeleken met de <br>beroering die in '90 zal ontstaan, wanneer de band in Reno, Nevada voor het gerecht wordt <br>gedaagd, omdat men met verborgen boodschappen op Stained Class twee Amerikaanse <br>randgroepjongeren tot zelfmoord zou hebben aangezet. De groep laat zich nergens door van de <br>wijs brengen en na een uitstekende Japanse live-registratie Unleashed In The East profileert men <br>zich door middel van overdadig leer, gelardeerd met stalen versierselen steeds duidelijker als <br>trendsetters in een opnieuw op gang komende heavy metal-golf. Priests unieke gitaarritmen, hun <br>doordachte dubbele harmoniepartijtjes en Halfords hoog uithalende, hysterische kopstem <br>worden door duizenden bands gekopieerd. Toch lukt het de groep zelf niet echt om een groot <br>afzetgebied als de Amerikaanse markt definitief aan haar voeten te krijgen. Point Of Entry is wat <br>dat betreft een mislukte poging, die met name bij de Europese fans kwaad bloed zet. Met <br>Screaming For Vengeance en vooral de daarvan afkomstige single You've Got Another Thing <br>Comin' lukt het beter, al moeten ze in succestermen nog steeds navolgers als Iron Maiden en Def <br>Leppard vóór laten gaan. Defenders Of The Faith, met een volvette sound en spetterend <br>gitaargeweld, haalt weer alle Europese fans bij de les, maar vervelenderwijs haken de Verenigde <br>Staten weer af, waarop de groep met behulp van drumcomputers en gitaarsynthesizers probeert <br>haar gebruikelijke metalen geluid om te buigen in de richting van het op dat moment <br>internationaal uiterst succesvolle Zz Top. Songtechnisch lukt dit heel aardig, maar van het resultaat <br>Turbo gaat menige Nederlandse headbanger gigantisch over zijn nek. Wanneer de band zich <br>bewust wordt dat een hele generatie heavy, speedmetal en thrashbands staat te trappelen <br>concentreert ze zich eindelijk op datgene waar ze het beste is: het schrijven en spelen van <br>beestachtige metalsongs. Als drummer Dave Holland het opgeschroefde energie-niveau niet bij <br>blijkt te kunnen benen, wordt hij ingewisseld voor de van Racer X afkomstige Scott Travis. Deze is <br>voor het eerst te horen op Painkiller, waar hij Priest op beestachtige wijze een ongelooflijke schop <br>onder de reet verkoopt. Bijna tien jaar jonger dan de andere Priest-leden, mag hij ook het <br>materiaal kiezen dat tijdens de daaropvolgende toer gespeeld wordt, hetgeen resulteert in een <br>Greatest Cult-hits Show zonder weerga. Nog nooit heeft een publiek een stel veertigers zo <br>fanatiek tekeer horen gaan. Halford blijkt de smaak goed te pakken te hebben, en besluit daarop <br>met drummer Travis een eigen hardcore-band van de grond te tillen, Fight. Als een en ander op <br>contractuele problemen stuit, stapt Halford uit Judas Priest, om vervolgens een contract te <br>tekenen met dezelfde platenmaatschappij, die zich eerst zo tegen het project verzette. Het kan <br>verkeren. <br> <br>Bron: OOR Popencyclopedie