"Michel Sardou (Parijs, 26 januari 1947) is een Franse zanger, chansonnier en acteur. Hij komt uit een beroemde Franse artiestenfamilie. Zijn vader Fernand Sardou was zanger, cabaretier en acteur. Zijn moeder Jackie Sardou was zangeres en actrice. Sardou werd wereldberoemd door zijn liedjes. Zijn teksten zijn soms zeer politiek geëngageerd, maar hij schrijft ook chansons over het leven en de liefde. Zijn grootste hit in België en Nederland was ""Les lacs du Connemara"", maar hij schreef ruim vijfhonderd chansons. Zijn zangcarriëre begon in 1967. In 1970 kwam de grote doorbraak in Frankrijk met de hits ""Les bals populaires"" en ""Le rire du sergent"". Een belangrijke factor voor het succes was componist Jacques Revaux, met wie hij tot in de jaren 90 zou samenwerken. Het succes werd nog groter in 1973 met de single ""La maladie d'amour"". In 1975 verwierf hij nationale heldenstatus met zijn chanson ""Le France"", een protestsong over de verkoop van het toen grootste Franse cruiseschip. Maar in 1976 veroorzaakte Sardou een nationale rel met het nummer ""Je suis pour"", waarin hij zich voor de doodstraf uitsprak. Sardou moest zelfs enige tijd onderduiken. In de jaren daarna werden zijn teksten milder. In 1977 bracht hij ""Comme d'habitude"" uit, een nummer van Claude François dat Frank Sinatra uitbracht als ""My Way"". Eind jaren zeventig leek Sardou's muzikale output wat bloedarmer te worden, tot hij in 1981 verrassend terugkwam met Les lacs du Connemara, een album met vier top-10 hits in Frankrijk (""Etre une femme"", ""Je viens du Sud"", ""Musica"" en het titelnummer). In de jaren die volgden was het succes minder groot, maar elk album kende zeker één grote Franse hit (""Afrique Adieu"", 1982; ""Vladimir Ilitch"", 1983; ""Io Domenico"", 1984; ""Chanteur de jazz"", 1985; ""Musulmanes"", 1986). In 1990 won Sardou de prijs voor beste plaat met Le privilëge, waarin ook de teksten weer wat scherper werden. Na dat album werd zijn productiviteit minder, met een nieuw album eens in de twee Ã&nbsp; drie jaar. In 2004 brak zijn cd (getiteld Du plaisir) verkooprecords in Frankrijk. Sardou had inmiddels nieuwe mensen om zich heen zoals Didier Barbelivien, zijn zoon Davy Sardou, Jacques Veneruso als producer en J. Kapler (Robert Goldman, broer van Jean-Jacques Goldman). Op 13 november 2006 verscheen zijn nieuwe album Hors Format. Het nieuwe album is een dubbelalbum. Bij bol.com hebben we heel veel cd's en lp's van Michel Sardou waaronder ook het laatse album van Michel Sardou. <br> <br>(Bron: Wikipedia. Beschikbaar onder de licentie&nbsp; <a rel="nofollow">Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen</a>.)"