Anna Vinnitskaya & Kremerata Baltica - Piano Concertos (CD)

Anna Vinnitskaya is nu verbonden aan Alpha Classics. Haar eerste opname voor het label is gewijd aan een van haar favoriete repertoires: de concerti van Sjostakovitsj.'Toen ik op elfjarige leeftijd voor het eerst het Tweede Pianoconcert uitvoerde, leek zijn muziek me heel optimistisch. Pas later begreep ik al het andere dat schuilgaat achter de 'façade' van Sjostakovitsj' muziek.'De Russische pianiste onthult op deze schijf twee facetten van de muziek van de componist door het Eerste Pianoconcert in C klein op. 35, een 'brutale' compositie met een caleidoscoop van sferen en stilistische registers (Russische romantiek, Amerikaanse jazz, neoclassicisme) die de luisteraar voortdurend verrassen, en het meer traditionele Concerto in F groot, dat een jeugdige geestdrift uitstraalt.Als leerlinge van Sergej Ossipenko aan het Sergej Rachmaninoff Conservatorium en vervolgens van de grote Evgeni Koroliov aan de Musikhochschule in Hamburg, won Anna Vinnitskaya de Leonard Bernstein Prijs, maar het was haar Eerste Prijs aan de Koningin Elisabeth Wedstrijd in Brussel in 2007 die haar carrière lanceerde. Voor deze opname wordt Anna Vinnitskaya omringd door partners van de eerste rang: het beroemde Kremerata Baltica, dat beschouwd wordt als een van de meest creatieve ensembles op de hedendaagse muziekscène, en de prestigieuze blazers van de Staatskapelle Dresden.'Anna Vinnitskaya geeft blijk van een duizelingwekkende, ja zelfs Olympiaanse techniek, gecombineerd met een bijzonder gedurfde smaak voor het onderscheiden van sonische texturen. . . . Koppig, virtuoos, bezitterig en bezeten, Anna Vinnitskaya is een musicus die nooit vals speelt. Dat moest haar wel geluk brengen.'Marie-Aude Roux, Le Monde, 2009. 'Anna Vinnitskaya is in alle opzichten het aanhoren waard''Er stroomt heel wat adrenaline door de digitale microdots van deze cd waarop Anna Vinnitskaya haar grote affiniteit met het werk van Dimitri Sjostakovitsj laat horen. Samen met Kremerata Baltica spijkert ze de spectaculaire uitvoeringen van beide pianoconcerten bij elkaar. Sjostakovitsj zelf was een briljant pianist en ook een jitterbug. Vinnitskaya brengt beide aspecten op een zeer begaafde manier samen met uptempo sprankelende noten en een toucher dat rinkelt als kleine metalen lepeltjes op porselein. Af en toe is er ook ruimte voor helderheid en contemplatie. De muziek lijkt oppervlakkig en lichtvoetig maar ook van die aspecten waarvan je nooit zeker kunt zijn als het Sjostakovitsj betreft. De twee extra quatre-mains werken zijn werkelijk ongecompliceerd maar zeer de moeite van het horen waard.'De Volkskrant