Bent ú de burgemeester? autobiografie van een pionier

Kansengelijkheid voor iedereen! Vlot geschreven zonder slachtofferschap. In een ruk uitgelezen en herkenbaar voor mij als molukse Nederlander die bij de politie werkt. Heel inspirerend. Een absolute aanrader.

Er zouden meer van dit soort boeken moeten komen. Durft te schrijven. Mooie wegen die bewandeld worden. Inspirerend.

Als je dit boek in een woord zou willen vangen dan is het ‘gedrevenheid’. Het verhaal is vlot geschreven, goed opgebouwd en neemt je op indringende wijze mee in Joyce’s leven als pionier.
Op inlevende wijze laat ze zien hoe haar aanvankelijke frustratie over de onderadvisering voor het middelbaar onderwijs zich transformeert naar een nimmer aflatende ambitie om sociale misstanden en rechtsongelijkheid uit de weg te ruimen. Als vrouw van Surinaamse afkomst ondervindt ze dat het in Nederland niet vanzelfsprekend is dat alle burgers dezelfde kansen krijgen. Shockerend is het om te ervaren dat kansenongelijkheid zelfs in de Eerste Kamer gemeengoed is. Zij neemt hier geen genoegen mee en maakt haar eigen keuzes.
Via haar senatorschap, het burgemeestersambt en als Substituut Ombudsman treedt ze op verbindende wijze op en zet ze zich voortdurend met grote betrokkenheid in om op alle fronten rechtsgelijkheid en gelijkwaardige kansen voor iedereen te realiseren.
Boeiend van begin tot eind. Belangrijke gebeurtenissen en procedures legt Joyce kort en duidelijk uit, waardoor het zeker geen droge kost wordt. Aanrader!

Voor mij een herkenbaar boek dat mij jeugd herinneringen gaf en vertrouwen in de toekomst.
Gelukkig er zijn ook mensen in het openbaar bestuur die zich niet zomaar laten wegzetten en die blijven strijden voor een rechtvaardige samenleving.

Boeiend geschreven boek van Joyce Sylvester. Over de trots van haar afkomst en hoe je moet vechten als zwarte vrouw om je plaats te veroveren in een maatschappij die wit gekleurd is.
Het begint al bij het schooladvies, een Cito-toets om door een ringetje te halen en dan nog het advies te krijgen om voor de huishoudschool te kiezen. Dit soort praktijken zien we helaas niet alleen bij de gekleurde of het zwarte kind maar ook bij kinderen die uit een zogeheten lager niveau komen. Prachtig om te lezen hoe Joyce zich door wilskracht en doorzettingsvermogen hier bovenuit werkt. Dit resulteert uiteindelijk tot het senator schap en het geïnstalleerd worden tot waarnemend burgemeester. Kortom een aanbevelingsboek waardig.

Dit boek is lezenswaardig. In een actueel discours over kansengelijkheid schrijft Joyce Sylvester een boek waarin ZELF kansen creëren minstens zo belangrijk is als het krijgen van kansen. Om kansen te creëren moet je in het DNA van de Nederlandse cultuur duiken om deze systeemwereld te doorgronden. Als je de patronen herkent en kunt voorspellen , kun je je weg vinden in dit land. Dat is de boodschap die ik haal uit dit boek. Daarmee gaat het boek voorbij clichématige discussies over integratie. Een aanrader.

In deze gepolariseerde tijd waarin iedereen elkaar overspannen de maat neemt en in hokjes duwt, is dit boek een verademing. Joyce Sylvester, we zijn uit hetzelfde bouwjaar en hebben zelfs bij elkaar in Amsterdam om de hoek gewoond (en misschien samen in de zandbak gezeten), beschrijft prachtig hoe ze als meisje van Surinaamse ouders continu veerkracht moest tonen om te komen waar ze nu staat. Ze werd de eerste vrouwelijke zwarte burgemeester van Nederland, waar gezien de titel van het boek, kennelijk nog veel mensen aan moesten wennen. Die vooringenomenheid viel haar in haar leven vaker ten deel. Het mooie is, ze zet zich niet neer als slachtoffer van discriminatie, maar beschrijft via haar levensloop hoe zij daar weerstand aan bood en hoe ondertussen de samenleving aan de veranderende tijd moest wennen. En ze trekt het breder, want kansenongelijkheid ziet ze ook tussen mensen uit verschillende klassen, tussen mannen en vrouwen, tussen stad en platteland en tussen Randstad en provincie. En daarmee geeft ze met haar boek een constructieve draai aan het vernauwende debat dat Nederland zo verdeelt. Het nieuw te vormen kabinet hebben we met haar ervaring en benadering al voor een deel ingekleurd: letterlijk.

Wat een geweldig openhartig boek. Leest heerlijk weg, maar geeft ook een mooi beeld over het is om als Surinaams gezin en als Surinaamse vrouw je plek te vinden in het Nederland van de afgelopen decennia. Aanrader dus!

Wat een prachtig mooi geschreven boek. Joyce blijft dicht bij zichzelf en verhaalt haar leven zonder daarbij te romantiseren. Het inspireert om niet op te geven. Ze is een strijder met een doel. Alles wat ze meemaakt of heeft meegemaakt is uiteindelijk niet voor niets. Een boek uit het leven. Dank Joyce!

Dit boek van Joyce Sylvester gaf mij vooral een inkijkje in politiek Nederland en de professionaliteit die daarbij nodig is, daarnaast in de persoonlijke volharding van de schrijfster.
Het is goed om te weten dat er bijv. lang over IBS wordt nagedacht, daar straalt een soort van liefde uit voor mensen die vaak worden vergeten en ook dat er nagedacht wordt over wat er nodig is voor het bestel. Weet u bijv, wat het burgerarrest is? Lees het op pagina 150. Democratie verdient bijzondere mensen maar je moet het maar kunnen.