Bill Bruford The Autobiography. Yes, King Crimson, Earthworks and More.

De in Londen geboren Bruford is een uiterst creatieve
drummer, die vindt dat drumpartijen meer moeten zijn dan hakwerk in de maat. Na een blauwe
maandag bij Savoy Brown gespeeld te hebben, komt hij via een advertentie bij Yes, waarvan hij 4
1/2 jaar deel uitmaakt. In '72 vindt hij dat Yes een te commerciële richting opgaat en verlaat hij de
groep om zich bij King Crimson aan te sluiten. In deze groep drumt hij vrijer en experimenteler dan
in Yes. Vervolgens speelt hij gedurende korte tijd in Gong, National Health, Roy Harper en Genesis.
In '76 is er sprake van dat hij een trio zal gaan vormen met John Wetton (ex-Family, ex-King
Crimson, ex-Uriah Heep, ex-Bryan Ferry) en Rick Wakeman. De groep repeteert enige weken maar
komt niet aan optreden toe omdat Wakemans maatschappij weigert toestemming te geven. In '77
maakt hij Feels Good To Me: een elpee met wervelende symfonische rock en experimentele
vocalen van Annette Peacock. In '78 treedt hij toe tot Uk dat behalve Bruford bestaat uit gitarist
Allan Holdsworth, bassist/vocalist John Wetton en toetsenman/violist Eddie Jobson. Ze maken met
Uk een sublieme elpee, waarop allerlei stijlen in de beste Engelse traditie worden gekoppeld aan
de jazzrock die voornamelijk van Holdsworth afkomstig is. Door muzikale meningsverschillen valt
de groep na Uk uit elkaar; Jobson en Wetton gaan samen met drummer Terry Bozzio door onder
de naam Uk en maken nog twee sterke platen, Danger Money en Night After Night, waarbij het
accent is verschoven naar de symfonische kant. Uk, dat van begin af aan als een supergroep wordt
beschouwd, kan de druk die hiermee gepaard gaat echter niet aan en in '79 wordt de groep
ontbonden. Bruford richt samen met Holdsworth de groep Bruford op die verder bestaat uit
bassist Jeff Berlin en toetsenman Dave Stewart (ex-National Health). Beide muzikanten doen al
mee op Feels Good To Me. ook op One Of A Kind is prima jazzrock te horen, waarbij Bruford
behalve drums ook marimba en vibrafoon speelt. Na One Of A Kind verlaat Holdsworth de band en
hij is op Gradually Going Tornado vervangen door John Clarke. Sinds '80 bestaat de groep niet
meer en is Bruford toegetreden tot Discipline, dat reeds spoedig wordt herdoopt als King Crimson.
Los van de groep gaat hij in '83 een samenwerkingsverband aan met Moody Blues-toetsenman
Patrick Moraz. Zowel Music For Piano And Drums als Flags laat twee muzikanten horen die op
intelligente en vaak spectaculaire wijze de mogelijkheden van hun instrumenten verkennen,
zonder dat dit in ergerlijk gefreak ontaardt. In '86 toert Bruford met de groep Earthworks. Dig? is
een uitstekende bloemlezing uit 's mans catalogus. De musicassette- en CD-versies van deze
compilatie verdienen de voorkeur boven de plaat, want deze bevatten vijf extra
tracks.

Bron: OOR Popencyclopedie