Cotton Malone - Het pionnenspel

Geschreven bij Cotton Malone - Het pionnenspel

Ik hou enorm van de boeken van Steve Berry, maar deze is niet doorheen te komen.
Normaal lees ik ze in 1 keer uit, dit boek heb ik na meer dan een jaar nog niet uit.... En dat zal waarschijnlijk ook nooit gaan gebeuren.
Zeer verwarrende verhaallijn, niet realistisch en ook niet boeiend.
Zonde van mijn geld.

Steve Berry waagt zich hier aan een bijzonder moeilijke mix van feiten en fictie die helaas zeer slecht uitvallen. Het is altijd heel moeilijk om een thriller te baseren op reële personen en daar is de auteur dus ook helemaal niet in geslaagd. Zijn vermenging van een biografie van Martin Luther King én een uit de lucht gegrepen zgn thriller slaat nergens op. Vanaf hoofdstuk 40 verzandt zijn boek in een ware actiefilm en de ontknoping is totaal ongeloofwaardig.
De laatste hoofdstukken zijn eigenlijk de beste omdat je daar de laatste woorden van Martin Luther King kunt lezen. Maar dan lees je beter een echte biografie van Martin Luther King. Dit verwerken in een thriller dient geen enkel doel ! Die 2de ster geef ik hem alleen omdat hij een vlotte pen heeft.
Zeer teleurstellend !!

Wat een genot om dit boek te lezen. Het is spannend en geeft uitstekend de sfeer weer van het Edgar Hoover tijdperk. Dat de FBI min of meer wordt weggezet als een bijna criminele organisatie is geen verassing. Helaas veroorzaakte de koude oorlog bij een hoop politici waanideeën omtrent de dreiging van het communisme. Dit wordt knap verwerkt in deze spannende thriller. Het beeld wat de schrijver schetst van Martin Luther King is zeer geloofwaardig. Een zeer aanbevelenswaardig boek voor iedereen, die ook geïnteresseerd is in de waarheid van de door de FBI geëntameerde moord op M.L.King.

Als je liefhebber bent van Dan Brown is dit een aanrader. Persoonlijk vind ik Steve Berry beter. En hij heeft meer boeken geschreven.

Elk jaar kijk ik uit naar de verschijning van de nieuwe Steve Berry in de vroege zomer. Maar ik heb me door Pionnenspel heen moeten worstelen. Eindeloze dialogen, eigenlijk wordt het boek nergens spannend. Cotton Malone rent zich eigen rot tussen allemaal figuren met een dubbele agenda. Op het einde heeft hij ze eindelijk allemaal geëlimineerd. Geen creativiteit, geen diepgang en vindingrijkheid die we gewend zijn bij Cotton Malone. Het plot, een samenzwering rond Martin Luther King komt tot uiting met opnieuw een lange dialoog. Gaap. Nu verder net Stephen King of Preston @Child.