Dood water een Liese Meerhout-thriller

Dood water is het zevende boek van Toni Coppers met in de hoofdrol Liese Meerhout.
Priester Albrecht Stuyt wordt vermist. Volgens geruchten heeft de priester zich vroeger schuldig gemaakt aan pedofilie. Aan de hand van een aanwijzing wordt er gedregd in De Schelde. Niet het lijk van de priester wordt gevonden maar wel het lichaam van Pina Gonzalez, een voormalige prostituee uit het Schipperskwartier. Dit wordt afgedaan als een ongeluk maar Liese gelooft hier niet in. Als op een gegeven moment het verminkte lijk van de priester aanspoelt komen er steeds meer vragen. Wie zit achter deze moord en waarom? Heeft het met het verleden van de priester te maken of is er iets heel anders aan de hand?

‘Volgens het artikel zijn er lang geleden al aantijgingen geweest voor pedofilie. Mijnheer kon zijn handen niet afhouden van de jongens in zijn zangkoor.’

Liese Meerhout is een vrouw met een sterk karakter maar zij kan ook heel impulsief reageren. Een vrouw die ik kan bewonderen en respect voor kan hebben. Ondanks dat dit het zevende boek is met Liese in de hoofdrol wordt haar personage in Dood water genoeg uitgewerkt en heb ik haar een beetje leren kennen. Dit boek is daarom ook heel goed afzonderlijk te lezen en is het niet noodzakelijk eerst de vorige delen te lezen.

De schrijfstijl van Toni Coppers is vlot en boeiend alleen door de vele personages die voorkomen in dit verhaal is het soms even goed opletten. Het is een onderhoudend verhaal met spanning van een constant niveau. Een goede opbouw naar de plot toe. De vele ontwikkelingen en onverwachte wendingen hielden mijn aandacht vast, vragend tot aan het eind. Ik heb heel lang geen flauw idee gehad wie de dader moest zijn. Het boek heeft me meer gegeven dan verwacht, maar ik vind het geen echte thriller maar wel een hele goede misdaadroman.

Dood water is een heerlijke whodunit met een Vlaams tintje. Er werden wel regelmatig Vlaamse woorden en/of uitdrukkingen gebruikt maar dit was absoluut niet storend voor het verhaal.

‘Even piepen’, zei Liese. ‘Eén minuutje.’’

De spanningsopbouw is perfect en dit samen met de verschillende personages, de één wat sympathieker dan de ander, maken dat het verhaal op een prettige manier leest. De auteur heeft elk personage iets meegegeven waardoor ik met elk personage een goede kennismaking had. Dood water is een aanrader en ik ben zeker van plan de andere boeken uit de Liese Meerhout serie te gaan lezen.

Geschreven bij Dood water

Het boek is spannend tot zowat halverwege. Daarna verliest het vaart, niettegenstaande, of misschien net ten gevolge van plotwendingen en nieuwe (zij)sporen, al blijft de schrijfstijl wel boeien. Sommige verhaalonderdelen zijn dan weer totààl overbodig, om niet te zeggen dat ze het geheel naar mijn mening behoorlijk ontsieren. Na een lang opgebouwd misdaadverhaal is het einde dan weer wat dunnetjes vind ik. Toch benieuwd naar andere boeken van deze auteur.

Tof boek

Geschreven bij Dood water

Het verhaal vond ik wel oke, al vond ik het niet bepaald een thriller. Ik weet niet of het de bedoeling van de auteur was, maar ik ergerde me gedurende het hele verhaal aan de lompe hoofdpersoon Liese. Ik hoopte dat ze zou falen, wat natuurlijk niet gebeurde, want daarvoor werden er te veel cliches gebruikt. Het alom bekende: in slecht onheilspellend weer, ergens helemaal alleen opaf gaan, zonder op back-up te wachten. Fantasieloos.

De eerste boeken rond commissaris Liese Meerhout speelden zich af in Brussel. Ondertussen is de setting verlegd naar Antwerpen, en houdt Liese zich niet langer met kunstcriminaliteit bezig maar met het oplossen van moordzaken.

Uitgangspunt van dit boek zijn een dode priester en een dode ex-prostituee. Heeft de priester zich in het verleden schuldig gemaakt aan pedofilie of zijn er andere motieven in het spel ? Samen met haar team probeert Liese een bevredigende verklaring te vinden, wat er niet makkelijker op wordt als er nog een dode valt.

Toni Coppers is wat mij betreft één van de betere Vlaamse schrijvers. Hij heeft een enorm vlotte pen en weet de lezer urenlang te boeien. Ik zou ‘Dood water’ als een zorgvuldig geschreven misdaadroman omschrijven, geen echte thriller.

Geschreven bij Dood water

Toni Coppers is een auteur die je helemaal meeneemt in het verhaal. Alles wordt perfect beschreven, de spanning neemt je adem weg.