Forgotten Realms - Demon Stone /PS2

Veel mensen vinden het maar 'onnozel' en 'freaky', maar de fantasy-wereld van Dungeons and Dragons wordt toch regelmatig geplunderd door lieden die een slaatje uit deze magische omgeving proberen te slaan. De Baldur's Gate-games, de tekenfilm en natuurlijk de echte film spelen zich allemaal af in het rijk van de hit points, armour class en magic missiles. En met het succes van The Lord of the Rings belooft het een stuk drukker te worden in het fantasygenre. Schuif dus een stukje op en maak plaats voor Forgotten Realms: Demon Stone, de nieuwste fantasy-game die uit de D&D-nevelen komt strompelen. In tegenstelling tot Baldur's Gate Dark Alliance hoef je in Demon Stone niet op je inventaris te letten of te beslissen of het nu wel of niet de moeite waard is om dat +7 Loden Gewicht van Gnoomkliever mee terug naar de handelspost te slepen. In Demon Stone gaat het om de actie en Atari heeft de inspiratie geput uit een parallel fantasy-rijk. Het zwaard in de steen Werk je voor EA, dan mag je nu even niet kijken... iedereen weg? Mooi, want Atari heeft de gameplay kennelijk rechtstreeks gejat uit de Lord of the Rings-games (niet zo verrassend als je weet dat Demon-ontwikkelaar Stormfront ook The Two Towers heeft gemaakt). Ken je die games, dan voel je je meteen thuis in de derdepersoons hak-en-houw-wereld van Demon Stone. In het openingslevel speel je de potige zwaardvechter Rannek. Een onschuldig wandelingetje door de bossen loopt uit de hand als er een draak laag over komt vliegen en achter de horizon verdwijnt. Je gaat erachteraan en stuit op een hels tafereel: gesteund door een leger van orks leggen draken een dorp aan de voet van een berg in de as. Het ziet er indrukwekkend uit: overal vuur, vechtende kluwen en belegeringswerktuigen. Schitterend bewegende draken scheren majestueus over het enorme slagveld. Af en toe dalen ze af om de strijdenden (ork en mens gelijk) te verzengen met hun vlammende adem, en ergens te midden van dit alles sta jij. Maar net als in de LotR-games is dit maar een sfeertekenend plaatje en blijft de actie zelf doorgaans beperkt tot een vrij smal, afgebakend pad. Hak en sla je een weg door de orks en je leert alles over aanvallen en verdedigen in een zonder meer erg mooi onderwijslevel. Daar zijn er nog wel een paar van, want niet alleen Rannek vecht hier tegen het kwaad. Hij krijgt hulp van mens-tovenaar Illius (gespecialiseerd in combat en betoveringen) en Zhai, de donkere halfelfin die er zeer bedreven in is om zich in de schaduwen te verbergen en haar vijanden van achteren neer te steken. De Terugkeer van de Drie Helden Voordat je nou denkt dat het net The Return of the King is waar je kon kiezen uit Sam/Frodo, Gandalf of Aragorn/Legolas/Gimli: alledrie de helden staan te allen tijde tot je beschikking. Spring van de een over op de ander (terwijl de AI de andere twee overneemt), afhankelijk van wat er zich op je pad bevindt of gewoon omdat je zin hebt in een verandering van tempo of stijl. Wat wel precies op de LotR-games lijkt is the heldmeter. Haal een stel goede combo's uit en zorg dat je niet te veel wordt geraakt en hij loopt vol tot je toegang krijgt tot een Super-attack waarmee je alle vijanden om je heen de lucht in blaast, zoals met Illius' uitbarstingen. Zijn de heldmeters van alle drie de personages vol, dan kun je ze tegelijk loslaten in een Team Super waartegen maar weinig bestand is. En wat levert al dat geweld je op? Goud en Ervaring, natuurlijk. Levelkracht Net als in de LotR-games (komt je dit al bekend voor?) kun je tussen de levels door je zuurverdiende geld en ervaringspunten uitgeven. Betaal XP voor nieuwe moves, extra hitpoints en abilities (LotR-veteranen kennen dit allemaal al) en betaal Gold voor betere wapenrustingen, verdedigingsupgrades (amuletten) en zelfs magische effecten voor je wapens zoals vuur, vorst en vergif. Binnen de kortste keren zijn je helden sterk genoeg om de strijd aan te binden met het kwaad achter de draken en orks. Demon Stone mag dan niet het meest innovatieve en originele gamestaaltje zijn dat ik dit jaar heb gespeeld, maar wat er gebeurt, ziet er wel goed uit. Door de verbluffende beelden zie je soms niet dat de gameplay in vergelijking soms wat oppervlakkig is, maar net als bij de klassieke Golden Axe (of om het even welke zijwaarts schuivende shoot 'em up) neemt dat nog niet weg dat dit de verslavendste uitvinding is sinds het beddensprei van nicotinepleisters. Ben je het rollenspel in de Forgotten Realms zat, pak dan je zwaard en hak in op de Demon Stone