Het geheim van Silvermoor

Van Hebban mocht ik met dit boek voor het eerst mee doen met de ‘Hebban Buzz’! Bedankt hiervoor Hebban en Xander uitgevers.

Het geheim van Silvermoor speelt zich af in de tijd dat de mijnen nog open waren. We leren de 14-jarige Tommy kennen, hij doet heel goed zijn best op school, wint zelfs prijzen, maar weet ook dat het eigenlijk allemaal voor niets is, want als hij oud genoeg is, moet ook hij iedere dag afdalen de mijnen in. Dan ontmoet hij Josie, Josie komt uit een ander dorp, maar haar situatie is eigenlijk net zo uitzichtloos als dat van Tommy. Zij voelt zich nergens thuis, behalve bij Tommy. In hun dorpen staan twee grote landhuizen. Silvermoor en het verlaten, maar mysterieuze Heston Manor. Samen ontdekken ze een geheim over de oud bewoners van een verlaten landhuis, Heston Manor, en hun leven veranderd voorgoed.

Ik hou van de boeken in dit genre en ik val meteen met de deur in huis, ik vond dit boek ontzettend leuk en mooi geschreven. Gelukkig heb ik nog een boek van deze auteur in de kast staan dus ik kan nog even verder. De schrijfstijl van de auteur ervaar ik als zeer prettig. Ze schrijft heel beeldend en met veel details. Zoals de haarkleur van personages of het aantal broers en zussen. Hierdoor kreeg ik echt een beeld van Tommy en Josie, maar ook van de andere personages, en de omgeving. De personages leer je, vind ik, goed kennen. Je kent hun angsten en hun verlangen. Hun verleden, hun heden en hun toekomst.

‘Hij begreep mijn ambitie niet, maar ik begreep zijn trots.’

Wel vroeg ik mij tijdens het lezen af waarom het verhaal ‘Het geheim van Silvermoor’ heet. Het geheim is namelijk vooral te vinden in het andere landhuis. Zelf zou ik voor een letterlijke vertaling zijn gegaan, de oorspronkelijke titel is namelijk: ‘The house at Silvermoor’. Wel, nu ik dit schrijf realiseer ik me dit, komt alles samen in het huis van Silvermoor. Dus ik begrijp de keuze ergens wel van deze vertaling, maar tijdens het lezen, voelde ik meer voor een andere titel.

Waarschuwing: het boek bestaat uit korte hoofdstukken, waardoor je al snel geneigd bent te denken, oh nog eentje dan, dit kan ertoe leiden dat je iets later naar bed gaat dan gepland!

Voor ik dit boek las, was ik mijn lievelingsgenre even uit het ook verloren, ik las ineen heel veel feelgood en YA. Dit boek heeft ervoor gezorgd dat ik mijzelf weer even herinnerde dat ik dol ben op dit genre. Ik weet ook al weer meteen welk boek ik nu wil lezen, in hetzelfde genre. Ik hoop dat ik hier net zoveel van ga genieten zoals van dit boek. Ik ga zeker weten meer lezen van deze auteur!

Geschreven bij Het geheim van Silvermoor

Het was niet moeilijk om in het verhaal te komen en me verbonden te voelen met de karakters.

‘Voor lezers van Lucinda Riley’ staat op de cover, dan is mijn belangstelling natuurlijk meteen gewekt! Gretig begon ik aan het boek en het heeft me zeker niet teleurgesteld.
Tommy Green is een jongen uit een straatarm mijnwerkersgezin in Grindley, Yorkshire. Hij is bijna twaalf en moet gaan werken in de mijn, eerst twee jaar bovengronds en daarna ondergronds. Hij wil dat niet, zou liever doorstuderen en Grindley verlaten. Maar er moet brood op de plank komen en net als zijn oudere broers zal Tommy de mijn ingaan. Tijdens een wandeling komt hij Josie tegen, zij komt uit Arden, een buurdorp. De inwoners van Grindley en Arden hebben eigenlijk nooit contact met elkaar, ze werken in andere mijnen en dienen daardoor een andere meester. Maar Tommy en Josie vinden elkaar meteen aardig en worden vrienden. Tommy beïnvloedt Josie op een positieve manier, door hem verbreedt ze haar horizon en wil ze óók meer van haar leven maken. Maar het leven is hard voor hen, hun wensen en dromen worden eruit gerammeld. Bij Tommy door zijn vader die weliswaar veel van hem houdt maar hem geen kansen biedt op een ander bestaan. Bij Josie is het haar moeder die losse handjes heeft. Niets kan Josie goed doen in haar moeders ogen, er is geen greintje liefde voor haar dochter.
Tommy en Josie blijven elkaar onvoorwaardelijk steunen, ze zoeken elkaar vaak op zondag op en hebben dan lange gesprekken over de toekomst. Een toekomst die steeds dreigender wordt wanneer Tommy veertien wordt en ondergronds een heel zwaar leven krijgt. Net als je denkt dat het niet erger kan worden, dreigt er gevaar voor Josie. Haar vader en moeder hebben de pech veel meisjes te hebben, nu hebben ze het geld zo hard nodig dat Josie zich als jongen moet verkleden en in de mijn moet gaan werken. Josie wil dat absoluut niet en met behulp van Tommy vlucht ze weg, maar waar naartoe?
Op hun vlucht worden Tommy en Josie door een jachtopziener achtervolgd, ze rennen voor hun leven het bos in naar een verlaten landhuis, Heston Manor. Ze vallen in een geheime gang en raken daardoor hun achtervolgers kwijt. Verderop in de gang ontdekken ze iets dat hun leven voorgoed zal veranderen. Later in die nacht brengt Tommy zijn vriendinnetje in veiligheid. Hij brengt haar naar Silvermoor, het huis van graaf Sedgewick, de eigenaar van de mijn van Grindley. Josie gaat als dienstmeisje werken bij een nichtje van graaf Sedgewick, ze gaat een veel zonnigere toekomst tegemoet dan ze dacht. Maar Tommy daarentegen, moet terug de mijn in, er zit niets anders op, denkt hij. Maar het geheim dat ze die nacht hebben ontdekt, maakt dat ook zijn leven er heel anders uit gaat zien!
Tracy Rees heeft een mooi verhaal geschreven over de bittere armoede in het zuiden van Yorkshire. De inwoners van de dorpen zijn volledig afhankelijk van het werk in de mijnen. De mijnwerkers worden zwaar onderbetaald, daardoor moeten alle gezinsleden hun steentje bijdragen. De jongens gaan al vroeg de mijn in, het is hun enige toekomst. De meisjes trouwen jong en natuurlijk met een mijnwerker en moeten hard sappelen om een fatsoenlijk maal op de tafel te kunnen zetten. Tommy en Josie zijn heel iets anders van plan dan hun leven te slijten in Grindley of Arden, ze willen meer van de wereld zien. De auteur verpakt die zoektocht naar geluk in een spannend verhaal, ze doet dat vakkundig.
Het boek is opgebouwd in drie delen. Het geheim van Silvermoor speelt tussen 1897 en 1905 en kent één verhaallijn en twee vertellers. De vertellers zijn Tommy en Josie. De korte hoofdstukjes zijn getiteld ‘Tommy’ of ‘Josie’. Door de korte hoofdstukjes zit de vaart erin, het boek leest vlot. De vergelijking met Lucinda Riley snap ik best, maar Tracy Rees heeft het écht niet nodig om met haar vergeleken te worden. Ze heeft een mooie beschrijvende stijl. Als Tommy in de mijn werkt dan proef je het kolenstof en zie je de ondoordringbare duisternis. Maar bovenal voel je de dreiging in de mijn waar al zoveel goede mannen en jongens de dood hebben gevonden.

Geschreven bij Het geheim van Silvermoor

Het boek gaat over Tommy en Josie. Tommy een 12-jarige jongen die zijn laatste dag heeft gehad op de lagere school. Zijn toekomst is bepaald door zijn afkomst en daarom moet hij gaan werken in de mijnen van de graaf van Silvermoor en mag hij niet verder leren. Een ruig en uitzichtloos leven in de mijnen in zijn vooruitzicht, waarbij hij dagelijks moet afdalen naar de stoffige, benauwde en duistere diepte.
“Ik was bang voor dit bestaan, om te moeten leven als een wroetende worm, om een goed verstand te hebben dat ik nergens meer voor hoefde te gebruiken”
Josie woont in het dorp Arden, dat naast het dorp Grindley ligt waar Tommy woont. Josie heeft al haar hele leven het gevoel nooit echt onderdeel te zijn van het gezin. Door haar vriendschap met Tommy ontdekt ze waar ze echt thuishoort.
In hun grimmige leven zorg alleen het mysterieuze, verlaten landhuis Heston Manor, dat tussen hun dorpen in staat, voor enige afleiding. Tijdens de gezamenlijke wandelingen in de omgeving van het landhuis stuitten Tommy en Josie op een groot geheim. Het landhuis dat is gesloten na een familietragedie en sindsdien onbewoond, maar nu zal het de levens van Tommy en Josie voor altijd veranderen.
Voordat je het boek openslaat kun je eerst genieten van een prachtige cover. Waarbij gebruik is gemaakt van mooie kleuren en de afbeelding gaat ook verder op de achter kant van de flap. De sterrenlucht maakt ook wel een beetje mysterieus.
Ik moest even in het verhaal komen, dat duurde een aantal pagina’s. Maar toen ik eenmaal in de wereld van Tommy en Josie zat las het als een trein. Ik het boek ook eigenlijk niet meer wegleggen omdat ik werd gegrepen door het verhaal en wilde weten hoe het verhaal eindigde.
De karakters van Tommy en Josie worden heel levendig neergezet. Je leert ze goed kennen en ook hun familie. De struggles die ze hebben en de gelukmomentjes, ook al zijn er daar maar weinig van. Zo mooi om te lezen dat twee vrienden zoveel vreugde kunnen halen uit kleine dingen en daardoor de zware ontberingen van het leven kunnen verdragen. Alleen door het vooruitzicht te hebben dat je een moment met elkaar kan doorbrengen en even kan lachen en ontspannen.
Quote: “Ze was als een kaars waarvan het heldere licht mijn grauwe leventje opvrolijkte.”
De harde wereld van de mijnwerkers wordt heel beeldend neergezet in het boek. Je voelt ook de frustratie van Tommy, geboren als zoon van een mijnwerker, om zijn toekomst niet zelf te kunnen bepalen maar te accepteren om in de mijnen te gaan werken. Ook ervaar je in het boek het duidelijke onderscheid tussen de arbeidersklasse en adel. Waarbij de adel alles in overvloede hebben en de mijnwerkers het weinige dat ze hadden ook nog moesten delen met vele en moesten leven onder erg slechte omstandigheden.
Quote: “Ik schrok ervan hoe armoedig, benauwd en vuil het er was.”
De schrijfstijl van Tracy Rees leest erg prettig. Niet te lange zinnen en korte hoofdstukken. De schrijfstijl is ook erg beeldend. Ik waande me zelf in de benauwde gangenstelsels van de steenkolenmijnen, maar ook in de prachtige vertrekken van Silvermoor tijdens het feest op oudjaarsavond.
Quote: "Welvingen en krullen, een lichte blos op mijn wangen, die voorheen altijd lijkbleek waren geweest, en de mooie, schone jurk van een respectabel kamermeisje. Het magere, in een schort gestoken mijnwerkersgrietje met vlechten in haar haar en klompen aan haar voeten bestond niet meer."
De titel van het boek vind ik zelf persoonlijk niet helemaal passen bij het boek. Maar ik zou zeggen lees het boek zelf en beoordeel of je de titel passend vindt.
Ik vond het een heerlijke roman om te lezen.

1897 Grindley, Yorkshire.
In dit mijnwerkerdorpje waar je toekomst vast ligt, nl. werken in de mijnen volgen we Tommy, twaalf jaar. Tommy droomt van een betere toekomst niet in de mijnen. Dit wordt thuis niet gewaardeerd en hij moet van zijn familie net als zijn broers de mijnen in. Tijdens een van zijn strooptochten rond Heston Manor, een mysterieus, verlaten landgoed ontmoet hij Josie. Zij woont in Arden, een aangrenzend mijnwerkersdorp. Josie en Tommy krijgen een innige vriendschap waarbij ze veel wandelen en over een betere toekomst filosoferen. Maar de plicht roept en Tommy moet van zijn vader de mijnen in en start met bovengrondse werkzaamheden. Op de spaarzame vrije zondagmiddagen ontmoeten Josie en Tommy elkaar op de heuvels tussen de twee dorpen. Zodra Tommy veertien jaar wordt moet hij ondergronds de mijnen in en breekt er een zware en donkere periode aan. Voor Josie wordt het ook een spannende periode, haar liefdeloze ouders willen dat Josie ook de mijnen in gaat en eindelijk geld gaat verdienen. Omdat ze een meisje is wordt ze vermomd als jongen en haar mooie rode lokken worden eraf geknipt. Ze wordt geslagen en ze wordt opgesloten, zodat ze niet kan vluchten voor het mijnwerk. Tommy hoort hiervan en het lukt hem Josie te laten ontsnappen. Op hun vlucht worden ze door twee jachtopzieners met honden gevolgd en belanden ze op het terrein van het verlaten mysterieuze landhuis. Ze vallen in een geheime gang en raken hun achtervolgers kwijt. In deze geheime gang ontdekken ze iets wat de rest van hun hele leven voorgoed zal veranderen. Midden in de nacht brengt Tommy Josie naar landhuis Silvermoor, het huis van graaf Sedgewick, de eigenaar van de mijn van Grindley. Josie gaat als dienstmeisje werken bij een nichtje van graaf Sedgewick en ze gaat een veel zonnigere toekomst tegemoet dan ze had gedacht. Maar Tommy moet helaas de donkere mijn weer in. Echter het geheim dat ze die nacht hebben ontdekt, maakt dat ook zijn leven er heel anders uit gaat zien!

Dit spannende verhaal is in drie delen verdeeld en wordt in de verschillende hoofdstukken geschreven vanuit Tommy en Josie in hun zoektocht naar liefde en geluk in een armoedig mijnwerkerstadje. De schrijfstijl leest vlot en het verhaal neemt je mee naar Yorkshire. Je proeft de sfeer en je wordt meegezogen in het verhaal en laat je niet meer los.

Geschreven bij Het geheim van Silvermoor

ik las dit boek voor Vrouwenthrillers

Trace Rees komt uit Swansea , South Wales (Groot-Brittanie), ze studeerde moderne en middeleeuwse talen in Cambridge en Londen en werkte bij een uitgever, gaf les en was hulpverlener bij mensen met kanker.. Nu is ze fulltime schrijfster. Ze won diverse prijzen met haar boeken.

Tommy is 12 jaar, woont in het mijnstadje Grindley in Yorkshire. Hij weet dat hij net als de rest van zijn familie in de mijnen zal moeten gaan werken, maar hij droomt er van om te gaan studeren en een betere toekomst te hebben. Als hij weer eens op strooptocht is rond het mysterieuze landgoed Hester Manor ontmoet hij Josie. Josie komt uit een aangrenzend mijndorpje Arden en heeft het niet prettig thuis, ze wordt mishandeld en er is geen liefde. Samen hebben ze veel gesprekken over de toekomst en zijn er van overtuigd dat het leven meer moet bieden. Maar dan komt de dag dat Tommy de mijnen in moet en ook Josie moet als jongen verkleed de mijnen in van haar ouders. Ze besluiten te vluchten, worden ontdekt en tijdens hun vlucht belanden ze in het landhuis Hestor Manor. ze ontdekken daar geheimen over de bewoners. Dit zal hun toekomst veranderen. Het lukt Josie een baantje te vinden op Silvermoor, het landgoed van mijneigenaar Sedgewick, Tommy gaat terug naar de mijnen, maar zijn toekomst ziet er ook beter uit.

Op de cover van het boek staat het glorieuze landgoed Silvermoor, het toonbeeld van de toekomstdromen van Tommy en Josie. Een mooie frisse en passende cover. Passend bij een mooie roman.
Het boek is opgedeeld in drie delen, die de periode 1897 tot 1905 beslaan. De delen zijn opgebouwd uit hele korte hoofdstukken afwisselen verteld vanuit Tommy en Josie.
De schrijfstijl is heel beeldend en gedetailleerd, zonder dat dit het tempo uit het verhaal haalt. Het verhaal wordt op een mooie en vloeiende wijze vertelt met veel emotie, je beleeft het echt mee. Je voelt de armoede, de gelatenheid en de uitzichtloosheid van de mensen in de dorpjes en de hoop en wanhoop bij Tommy en Josie. Tussen hen ontstaat er een hechte en oprechte vriendschap, tegen alle stromen in. Het geeft hoop en uitzicht op een betere toekomst.
De karakters van Tommy en Josie ontwikkelen zich mooi en geleidelijk, ze krijgen steeds meer diepgang en de invloed die ze op elkaar hebben werkt door. Zo jong als ze zijn, zoveel karakter hebben ze, ze lijken innerlijk veel ouder dan ze zijn, wat in dergelijke maatschappijen logisch was , met 14 was je volwassen genoeg om te gaan werken.
De spanning in het boek is goed gedoseerd, nergens wordt het echt erg spannend , maar voor een roman zeker wel goed gedoseerd. Je wordt als lezer genoeg getriggerd om door te willen lezen, omdat je wil weten hoe het leven van Tommy en Josie zal verlopen. Het stukje als ze op de vlucht zijn is wel even erg spannend een leuk hoogtepuntje in het boek wat het dan toch een spannende roman maakt.

Ik waardeer het boek met 4 sterren. Een mooie roman met spanning en een mooi tijdsbeeld met hoop op de toekomst.

De lezer gaat in een rap tempo door het boek heen. Het leest lekker weg en is zeer vermakelijk. De personages zijn toegankelijk en eenvoudig beschreven.... ze zijn heerlijk zwart/ wit ....goed of kwaad... amicaal of onsympathiek. De schrijnende situatie in de mijnen en wat het voor de mensen die hier leven en werken betekent, wordt voldoende beschreven. Tevens wordt duidelijk dat de mijnwerkers totaal afhankelijk waren van de eigenaren van de mijnen. De hoofdpersonen Josie en Tommy worden vanaf hun kindertijd tot jong volwassenen begeleid. Hun thuissituaties verschillen, maar er zijn ook overeenkomsten die hun helpen aan een hechte vriendschap te bouwen die gekenmerkt is door trouw en loyaliteit. Maar is er een gezamenlijke toekomst voor hen?.... Tenslotte is het niet gebruikelijk dat bewoners uit de verschillende mijnwerkersplaatsjes Arden en Grindley een relatie met elkaar aangaan. Naast deze vriendschap spelen hun vrienden en de residenties van de mijneigenaren van 'Silvermoor' (Grindley) en 'Heston Manor' (Ardley) een belangrijke rol. Welke geheimen houden zich schuil achter de muren van het verlaten Heston Manor? Zal de gerechtigheid winnen?
De eerste twee delen zijn echte 'page-turners', want de lezer wordt meegetrokken en de spanning wordt aardig opgebouwd.
Het derde deel waar alle geheimen ontrafeld worden en waar de goede en slechte personages met elkaar de finale confrontatie aangaan, is in mijn ogen minder gelukt. Het gaat te snel, te soepel , te makkelijk, te zoet, te rooskleurig ...voor alles is er een passend antwoord en het is dan ook ongeloofwaardig... maar stiekem heb ik wèl op juist dat einde gehoopt.
Het boek zou naast historische fictie ook als YA- boek door kunnen gaan. Misschien had te titel beter 'Het Geheim van Heston Manor' kunnen zijn... maar ach... het maakt allemaal niet zoveel uit, want het is een heerlijk mijnwerkers-sprookje en ik heb er van genoten.

Een verhaal dat zich afspeelt tussen 1897 en 1905 in en rond de mijnen van Zuid-Wales. De auteur Tracy Rees draagt het boek onder anderen op aan haar grootvader Leonard Rees, die mijnwerker was. We maken kennis met Tommy woonachtig in het mijnwerkersdorp Grindley. Hij doet het heel goed op school, maar mag en kan niet verder leren, omdat er van hem verwacht wordt dat hij, net als zijn vader en grootvader voor hem, in de steenkolen mijn gaat werken. Eerst van zijn 12e tot zijn 14e steenkool wassen en sorteren nog bovengronds en dan diep onder de grond, manden vullen, kolen transporteren en hakken. Niet omdat er een traditie moet worden voortgezet, maar voor brood op de plank daalt hij elke dag af in het stoffige en benauwde duister. Tijdens zijn werk fantaseert hij over een ander leven.
De enige die hem begrijpt is Josie uit het naburige mijnwerkersdorp Arden, een meisje van zijn leeftijd, die hij op zijn zondagse zwerftochten tegenkomt. Ook zij voelt zich niet op haar plaats in het gezin waar ze opgroeit en ook zij probeert haar mijnwerkersgezin te ontvluchten. Zij moet door haar ouders gedwongen, als jongen verkleed de mijn in gaan. Samen met Tommy slaat ze op de vlucht en belanden op het verboden landstuk van Hestor Manor. Hier ontdekken ze geheimen van de bewoners die hun toekomst zal veranderen.
Het boek is opgedeeld in 3 delen, korte hoofdstukken afwisselend vertelt door Josie en door Tommie. De schrijfstijl is dan weer heel gedetailleerd en dan ineens lijkt het of de lezer met een enkele zin maar moet begrijpen hoe het zit. Toch brengt de auteur de armoe, maar ook de rijkdom wel over. Je voelt echt wel mee met die arme mijnwerkersgezinnen. In de 7 jaar die we meemaken met Josie en Tommy zien we ze groeien, hun karakters ontwikkelen zich en ze zijn zeer verstandig voor hun leeftijd.
Ondanks dat ik al veel boeken over de mijnwerkers in Wales in deze periode heb gelezen, had ik deze insteek nog niet eerder gelezen. Misschien dat ik daarom ook niet goed in het verhaal kon komen. De invloed van de rijke mijneigenaren en de gedragingen van deze heren tegenover de mijnwerkers, maar ook tegenover hun eigen kinderen is wel heel opmerkelijk. Voor mij zelfs ongeloofwaardig. Jammer, want het boek leest als een mooie roman voor op zwoele zomeravonden.

Het opgroeien in een mijnwerkerswereld is donker, diep, naargeestig, keihard werken, veel angst en weinig hoop.

Dit ervaart ook de 14-jarige Tommy die in de zomer van 1897 verplicht is om ondergronds te gaan. Dit is nu eenmaal wat er van hem wordt verwacht. Tommy is echter intelligent, leergierig en verlangt naar vrijheid. Wil meer bereiken in zijn leven. Hij groeit op in Grindley, in een warm, liefdevol gezin. In zijn verlangen hierin staat hij echter alleen.
Dit veranderd allemaal op de dag wanneer hij Josie ontmoet tijdens één van zijn vele zwerftochten.
Zij groeit eveneens op in een mijnwerkersdorpje, Arden, verstrikt in hetzelfde uitzichtloze web. Waar Tommy uit een warm gezin komt, komt Josie uit een gezin waar zij zich ontheemd voelt.
Wat er dan ontstaat is een hechte vriendschap. Deze speelt een belangrijke rode draad door het verhaal heen. De enige afleiding die zij samen hebben zijn de wandelingen over de naast gelegen landgoederen van Silvermoor en het verlaten, mysterieuze, onbewoonde landhuis Hestor Manor. Bij toeval ontdekken ze een groot geheim, waardoor alles anders wordt. Welk pad kiezen zij? Die van hun ouders of van henzelf?

“Ik had nog nooit meegemaakt dat er iets van me was afgepakt wat ik heel graag wilde, en de reden daarvan, zo realiseerde ik me, was dat ik nooit iets had gewild. Maar als je niet eens zoiets simpels als een bos wilde bloemen mocht hebben, dan had dat iets vernederends”.

Het boek is opgedeeld in drie chronologische delen, geschreven vanuit Tommy en Josie. Je komt hierdoor meer te weten over hun levens, waardoor je echt met hen meeleeft, hun angsten voelt.
Tracy Rees wist mij vanaf de eerste bladzijde te boeien. Mede door de korte hoofstukken voorzien van tijdsaanduiding, de beeldende omschrijvingen en fijne, prettige leesstijl. Voordat je het weet wordt je meegesleept in het zeer grote contrast tussen arm en rijk; de mijnstreek van Zuid-Yorkshire, de warmte van hechte vriendschappen; de mooie natuur en niet te vergeten een stuk geschiedenis. Hierin merk je dat Rees zeer goede research heeft verricht. De ontknoping van het derde deel vond ik best teleurstellend. Het loopt te snel en te makkelijk af. Wat ik een hele mooie boodschap in het verhaal vond is; waar je ook vandaan komt, blijf dromen, hopen en volg je hart. Geef nooit op.

Geweldig boek je wordt helemaal meegezogen in het verhaal
Dit boek laat zien WAT JE NIET KENT HERKEN JE NIET
In één adem
Uitgelezen