Het verre veld roman

Het verre veld is het debuut van Madhuri Vijay een Indiase schrijfster. Het verre veld heeft de JCB prijs voor literatuur in 2019 in India gewonnen. Madhuri Vijay is geboren in Bangalore.
Shalini is een welgestelde bevoorrechte jonge Indische vrouw. Ze woont in Bangalore bij haar vader en is sinds de dood van haar moeder stuurloos en rusteloos. Eigenlijk verveelt ze zich en daar gedraagt ze zich ook naar. Feesten en uitslapen is eigenlijk het enige wat ze nog doet. Totdat ze op een dag besluit op reis te gaan. Met alleen maar een rugzak vertrekt ze naar het arme Noorden van India om daar op zoek te gaan naar Bashir Ahmed. Deze kasjmier verkoper kwam vroeger bij hun aan de deur en heeft grote indruk op haar gemaakt.

“Het geheim dat ik ooit met mijn moeder had gedeeld, was zomaar weer tot leven gewekt”

Het enige dat ze weet, is dat Bashir in een bergdorpje woonde met zijn vrouw en zoon. Na een vermoeiende reis komt ze uiteindelijk aan in het onrustige Kishtwar. Een stadje bevolkt door Hindoes en Moslims.
Al lezende wordt je deelgenoot van Shalina’s strubbelingen met de ongelijkheid tussen de daar wonende mensen. De politieke onrust dwingt Shalini voortdurend op haar hoede te zijn en keuzes te maken.
In Kishtwar woont ze een tijdje bij een familie die haar helpt hem te zoeken. Haar dagen vult ze met wachten en wandelen. Op haar wandelingen ziet ze overal soldaten en voelt zich een buitenstaander. Ze leert hier steeds meer over de dagelijkse strijd tussen Hindoes en Moslims.
Op een meeslepende manier neemt Madhuri Vijay de lezer mee naar India. De auteur neemt je beurtelings mee naar het dagelijkse leven dat Shalini in Bangalore leidde en het leven tijdens haar zoektocht. Groter kunnen de verschillen niet zijn. Shalini’s leven is behoorlijk beïnvloedt door haar moeder, die aan stemmingswisselingen leed. Maar uiteindelijk leert ze het echte leven in de bergen en de daaraan gekoppelde ontberingen, maar ook schoonheid kennen.

“En ik, die nog nooit van mijn leven over vormen van armoede had hoeven nadenken, begreep al snel dat ze niet voor niets zo bedrijvig waren.”

In Kasjmir denkt Shalini eindelijk haar rust gevonden te hebben, maar of dat ook daadwerkelijk zo is?
Haar verhaal is van begin tot einde boeiend en meeslepend. Het zit vol emoties, maar werpt ook vragen op over de verdeling tussen rijk en arm in India. Je krijgt een goed beeld van het leven in de bergen van India, waar de soldaten de arme plaatselijke bevolking angst aanjagen.
Het verre veld is een vlot geschreven verhaal, waar je nog over nablijft denken, lang nadat je het boek hebt dichtgeslagen. Het gaat in de kern over de starre klassenwetten en werpt licht op de vervolgingen in Kasjmir.
Op een uiterst boeiende wijze wordt de sociale onrust in India beschreven. Tribalisme, despotisme, verraad, dood en wederopstanding zijn zomaar wat thema’s die in Het verre veld terug te vinden zijn. Het verre veld geeft een goede inkijk in het dagelijks leven van Indiërs die al jarenlang in een conflictgebied leven.

Bij het zien van de schitterende cover van Het verre veld van Madhuri Vijay krijg je niet meteen een idee waar het boek over zal gaan. De titel maakt nieuwsgierig. Je wilt weten waar dat verre veld is en wat er is gebeurd. Of dat iets leuks is of iets ergs. Het mooie van dit boek is, is dat de bloemen op de papieren cover ook op de harcover zelf zijn bedrukt. Normaliter kiest men er meestal voor om de hardcover zelf een effen kleur te geven en met een beetje mazzel de titel in het goud of zilver erop te plaatsen, maar dat is in dit geval niet gebeurd. Ook zijn de bloemen aan de binnenkant van de voorkant en achterkant geplaatst. Daarnaast is het mooi dat men de originele cover heeft aangehouden voor de Nederlandse vertaling.
Het verre veld van Madhuri Vijay is vanuit de hoofdpersoon geschreven. Het verhaal is op een vertellende manier geschreven waarbij er soms op een poëtische manier is geschreven. Tijdens het lezen heb je steeds het gevoel dat je alles zelf meemaakt, zelf erbij bent door de beeldende manier van vertellen. Het boek leest mede daardoor vlot weg. Het is een verhaal waar je meteen in meegezogen wordt en je pas weer los laat als je het boek uit hebt, je wilt alleen maar verder lezen. Op de momenten dat je niet in het boek aan het lezen bent, houdt het verhaal je (onbewust) bezig, je vraagt je af hoe het verhaal verder zal lopen, hoe het zit met bepaalde personen, of bepaalde personen gevonden worden en of bepaalde personen bij elkaar komen. Het is een verhaal met vele verrassende wendingen die je niet ziet aankomen, steeds als je denkt te weten hoe het zal lopen, loopt het weer anders. Het is een verhaal met een verrassend eind die je niet had verwacht.
De hoofdpersoon gaat na het overlijden van haar moeder op zoek naar een oude vriend van vroeger. Een zoektocht die haar eerst op een logeeradres brengt waar ze een gedeelte van het verhaal krijgt te horen over conflicten die spelen in die plaatsen en wat daarmee samenhangt. Na een tijdje gaat ze naar een ander logeeradres waar ze bij een familie gaat logeren die zo zijn geheimen blijkt te hebben die op een gegeven moment geopenbaard worden. Tussendoor kom je langzaamaan steeds meer te weten over haar ouders, hoe haar jeugd was, over de vriend van vroeger, de tijd vlak na het overlijden van haar moeder en hoe haar moeder is overleden. Na een tijdje wordt het leven in het dorp steeds meer beladen en moet de hoofpersoon moeilijke keuzes maken van wat ze gaat doen en wat voor gevolgen dat heeft voor de familie bij wie ze logeert. Keuzes die niet zonder gevaar zijn. Keuzes die schuldgevoelens met zich mee zullen brengen, maar ook keuzes die bepaalde gevoelens opzij moeten zetten.
De auteur heeft zich heel erg goed weten in te leven in de hoofdpersonen. Je voelt de diverse emoties als verdriet zoals van een vrouw die haar zoon mist (tissues bij de hand houden), boosheid zoals van de moeder van de hoofdpersoon op moeders die zitten te roddelen bij het zwembad, de trotsheid van de ouders zoals bijvoorbeeld als hun dochter iets heeft gehaald, de angst zoals bijvoorbeeld van een vrouw wiens man maar niet thuis komt en de liefde voor een kind. Soms moet je lachen om bepaalde stukjes zoals bijvoorbeeld de opmerking die een man maakt die niets verkocht krijgt aan de moeder, maar wel aan de dochter.
Het verre veld van Madhuri Vijay is een verhaal over schuldgevoelens, gevoelens die eigenlijk niet mogen, onbuigzame klassenwetten, verwerken van verdriet van een dierbaar iemand, zoektocht naar oude vriend uit verleden, grenzen van mededogen en terugkijken op jeugd en daarna. Ondanks dat je bepaalde dingen van bepaalde personen niet goedkeurt, begrijp je wel waarom ze zo reageren, waarom ze die keuzes maken.
Kortom; Het verre veld van Madhuri Vijay is een indrukwekkend verhaal waar je meteen in zit, dat je niet in de koude kleren gaat zitten. Het is een verhaal dat je grijpt en niet meer los laat.

Prachtig meeslepend verhaal. Mooi geschreven. Moeilijk weg te leggen. Spannend tot het eind.

Prachtig boek

Geinteresseerd in India? Erg mooi boek